1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση

The penalty of mutilation for crimes in the Byzantine era (324-1453 A.D.)

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών   

Αποθετήριο :
Πέργαμος   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



The penalty of mutilation for crimes in the Byzantine era (324-1453 A.D.)
Lascaratos, J. Dalla-Vorgia, P.
scientific_publication_article
Επιστημονική δημοσίευση - Άρθρο Περιοδικού (EL)
Scientific publication - Journal Article (EN)
1997
Mutilation was a common punishment in Byzantium, which in all probability was introduced from the East. In legislation it was first featured in the "Eclogi"collection of laws of the Emperor Leo Isavrus III (717-,741 AD.). There are, however, indications that this punishment was already established and widespread in the time of Justinian I (527-565 AD.), because some chroniclers of that era state that this was used for gamblers using dice and for homosexuals. The collection of laws of Leo VI the Wise (886-912 AD.), the well-known "Hexabiblos", applied this punishment to a variety of offences such as theft, incest, adultery, attempted murder, sacrilege and the like. This punishment, furthermore, was the main penalty used against rebels and against Byzantine emperors and members of the royal family when they were removed from the throne after a successful insurrection. The basis of the latter punishment was that a mutilated person was excluded from the throne of Byzantium because the emperor was expected to fulfil the customary ideal presupposition of "perfection". No matter how curious it sounds, this barbaric penalty was imposed for reasons of leniency, i.e., to avert the heavier death penalty. © 1997 - IOS Press. (EN)
Αγγλική γλώσσα
Ερευνητικό υλικό ΕΚΠΑ
https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πέργαμος
Άρθρο Περιοδικού (Journal Article)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.