Η έντονη σεισμική δραστηριότητα στην Ελλάδα αποτελεί πρόκληση κατά το σχεδιασμό νέων κατασκευών, αλλά ακόμα περισσότερο εγείρει ερωτήματα περί της δομικής επάρκειας των υφιστάμενων κατασκευών. Δεδομένου, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος στη χώρα είναι κατασκευασμένο προ του 1984, ακολουθώντας τις πρώιμες αντισεισμικές διατάξεις του Βασιλικού Διατάγματος 1959 ή κανένα αντισεισμικό έλεγχο, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας των παλαιών κατασκευών. Ιδιαίτερα, ύστερα από κάθε ισχυρό σεισμικό συμβάν, έρχεται στο προσκήνιο το βασικό θέμα της σεισμικής θωράκισης των κατασκευών και οι τρόποι ενίσχυσής τους έναντι μελλοντικών σεισμικών συμβάντων. Η καταγραφή των διαφόρων τύπων βλαβών ύστερα από σεισμούς έχει αποκαλύψει τις αδυναμίες στις υπάρχουσες κατασκευές και τις ελλείψεις των παλαιότερων αντισεισμικών κανονισμών.
Στο πλαίσιο της ανάγκης για εμβάθυνση στον αντισεισμικό έλεγχο του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος, η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία εστιάζει στις κατασκευές οπλισμένου σκυροδέματος, μελετά τις τυπικές βλάβες σε αυτά καθώς και τις μεθόδους αποτίμησης της φέρουσας ικανότητάς τους. Για το λόγο αυτό, αρχικά πραγματοποιείται ιστορική αναδρομή στα κυριότερα σεισμικά συμβάντα στον ελλαδικό χώρο που αποτέλεσαν την αφορμή για την εισαγωγή και εξέλιξη των αντισεισμικών κανονισμών. Παράλληλα, παρουσιάζεται η παθολογία των δομικών στοιχείων των κατασκευών οπλισμένου σκυροδέματος, η οποία συνδέεται με συγκεκριμένες ελλείψεις των προγενέστερων αντισεισμικών διατάξεων. Εν συνεχεία, με στόχο να διερευνηθεί η δομική επάρκεια των υφιστάμενων κατασκευών γίνεται αναφορά στις μεθόδους αποτίμησης της φέρουσας ικανότητας στοιχείων οπλισμένου σκυροδέματος. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται οι επικρατούντες στην Ελλάδα ταχείς (προσεισμικοί) έλεγχοι πρώτου και δεύτερου επιπέδου. Ξεχωριστό κεφάλαιο καταλαμβάνει, ο τριτοβάθμιος έλεγχος αποτίμησης μέσω του πρόσφατα θεσπισμένου Κανονισμού Επεμβάσεων (ΚΑΝ.ΕΠΕ.), ο οποίος αποτελεί τον πρώτο κανονισμό που παρέχει εργαλεία και κριτήρια ελέγχου για την μελέτη υφιστάμενων κατασκευών, η οποία διαφέρει σημαντικά από το σχεδιασμό μίας νέας κατασκευής. Από το σύνολο της μελέτης γίνεται εμφανές ότι ένα σημαντικό ποσοστό των υφιστάμενων κτιρίων είναι σεισμικά ευάλωτο λόγω των κενών των προγενέστερων κανονισμών σχεδιασμού και των κακών κατασκευαστικών τακτικών στην πράξη. Τέλος, οι προτάσεις αποτίμησης του ΚΑΝ.ΕΠΕ. παρέχουν αξιόλογα εργαλεία και μεθόδους αποτίμησης της δομικής επάρκειας των υφιστάμενων κατασκευών, που μπορούν να βρουν εφαρμογή είτε σε ελαστική είτε σε ανελαστική στατική ανάλυση.
(EL)
The intense seismic activity in Greece is a real challenge in design of new structures and raises questions about the structural integrity of the existing structures. Given that the majority of the existing building stock of Greece was constructed before 1984, where no seismic provisions or the early anti-seismic provisions of 1959 were adopted, the need to assess the load-bearing capacity of old structures becomes imperative. After strong seismic events, the great issue of seismic inspection of structures comes to the fore as well as in which ways these structures should be strengthened in order to face future earthquakes. Various types of damage in structural elements have been recorded after earthquakes revealing their weaknesses due to deficiencies of the older seismic regulations.
In the context of the need to control the seismic response of the existing building stock, the present thesis focuses on the seismic assessment of the existing reinforced concrete (RC) structures, studying the typical failures of RC elements and the assessment methods of their load-bearing capacity. For this reason, an initial review of the main seismic events in Greece is made, since they lead to the introduction and development of the anti-seismic regulations. The pathology of the structural elements is also presented and associated with specific deficiencies of the old seismic provisions. Then, in order to investigate the structural integrity of existing RC structures, reference is made to the assessment methods of their load-bearing capacity. Specifically, rapid approximate methods for first-level and second-level assessment of buildings are presented. A separate chapter is given about the Greek National Regulation for the seismic assessment and rehabilitation of RC structures (KAN.EPE) concerning the proposed analytical third-level assessment method. From the entire study it is obvious that a significant percentage of the existing building stock is vulnerable to earthquakes due to the gaps of old design regulations and poor construction tactics. Moreover, KAN.EPE. Code provides valuable tools and methods for assessing the bearing capacity of existing RC structures, which can be adopted in either elastic or inelastic static analysis.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
