Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το ζήτημα του ρόλου, που έπαιξε η επαφή με τη θάλασσα, στην ανάπτυξη των μινωικών παράκτιων εγκαταστάσεων κατά την Προανακτορική, Παλαιοανακτορική και Νεοανακτορική Περίοδο. Η παρουσία της θάλασσας υπήρξε διαχρονικά για τους πολιτισμούς του Αιγαίου ιδιαίτερα ισχυρός παράγοντας διαμόρφωσης και εξέλιξης. Η Μινωική Κρήτη δεν αποτελεί εξαίρεση. Ιδιαίτερα κατά τις Ανακτορικές Περιόδους, συμμετείχε ενεργά στις θαλάσσιες δραστηριότητες και αναδείχθηκε σε κύριο πρωταγωνιστή του νοτίου Αιγαίου. Το ενδιαφέρον αυτής της μελέτης επικεντρώνεται στις ακτές της βορειοκεντρικής, ανατολικής και νοτιοκεντρικής Κρήτης, από όπου επιλέχθηκαν μια σειρά θέσεων, με στόχο την εξέταση ζητημάτων σχετικών με την τοπογραφία, την γεωπολιτική, την οικονομία, την κοινωνία και τον πολιτισμό. Σκοπός είναι να αναδειχθεί όσο το δυνατόν πιο διαθεματικά και πολύπλευρα η επιρροή, που η θάλασσα είχε στη διαχρονική εξέλιξη των εγκαταστάσεων αυτών και στις ζωές των κατοίκων τους.
(EL)
This Master’s dissertation discusses the question of the sea as an agent in the diachronic development of the Minoan coastal sites during the Prepalatial, Protopalatial and Neopalatial Periods. The presence of the sea has always been a particularly powerful factor in the formation and development of the cultures of the Aegean. Minoan Crete is no exception. Especially during the Palatial Periods, Crete was actively engaged in maritime activities and emerged as a main protagonist of the southern Aegean. This study focuses on the coasts of north-central, eastern and south-central Crete. A number of sites were selected, with a view to examine a variety of issues related to topography, geopolitics, economy, society and culture. The main purpose is to highlight, in the most interdisciplinary and multifaceted way, the influence that the sea had over time on the development of these sites and on the lives of their inhabitants.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
