Σκοπός: Ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κλινικός είναι η προσκόλληση του υλικού κατά την απομάκρυνση του εργαλείου έχοντας ως αποτέλεσμα τη δυσκολία στη διαμόρφωση, την πιθανότητα δημιουργίας μικροκενών μεταξύ δοντιού και υλικού ή μεταξύ στρωμάτων υλικού και τέλος την παραμονή υλικού πάνω στο εργαλείο. Στον εμπόριο διατίθενται εργαλεία από κράματα μετάλλων προς αποφυγή προσκόλλησης της ρητίνης στο υλικό. Στην παρούσα εργαστηριακή μελέτη εξετάζεται αν οι επικαλύψεις των εργαλείων μειώνουν την προσκόλληση του υλικού.
Υλικά και μέθοδος: Τέσσερα εργαλεία διαμόρφωσης ρητινών με επικαλύψη από χρυσό, ανοδιωμένο αλουμίνιο, νιτρίδιο του τιτανίου και ανοξείδωτο χάλυβα εξετάστηκαν στα βάθη 350μm, 400μm 450μm και 500μm. Χρησιμoποιήθηκε ο αναλυτής υφής TA.XT2i Texture Analyzer, (Stable Micro Systems, Godalming, United Kingdom) στο πάνω άκρο του οποίου και συγκολλήθηκαν σε ειδικά προσαρμοσμένους στυλεούς τα εργαλεία και έγιναν δεκαπέντε εμβυθίσεις ανά εργαλείο σε οπή με απολυμέριστη ρητίνη Clearfil Majesty ES-2 Universal Kuraray Europe, GmbH στα τεσσερα διαφορετικά βάθη. Εξετάσθηκαν η Ενέργεια
Παραμόρφωσης (mJ/mm3) και η Μέγιστη Τάση (MPa). Για τις παραμέτρους με ομαλή κατανομή, χρησιμοποιήθηκε η δοκιμασία Anova ενώ για τις παραμέτρους με μη ομαλή κατανομή η δοκιμασία KruskalWallis και ορίστηκε επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας α=0,05.
Αποτελέσματα: Στην παρούσα μελέτη, τα εργαλεία διαφορετικής σύνθεσης επέδειξαν διαφορετικό βαθμό προσκόλλησης, στη σύνθετη ρητίνη για κάθε ορισμένο βάθος διείσδυσης, αλλά και το ίδιο εργαλείο στα διαφορετικά βάθη, επομένως οι μηδενικές υποθέσεις απορρίπτονται. Η μικρότερη Ενέργεια Παραμόρφωσης και η μικρότερη Μέγιστη Τάση καταγράφηκε στα 350μm για το εργαλείο Garisson (TiN) με τιμές 1,71mJ/mm3 και 0,11MPa αντίστοιχα, που διέφερε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό από τα άλλα εργαλεία.
Για τα βάθη 400μm, 450μm και 500μm το εργαλείο Bontempi (ανοδιωμένο αλουμίνιο) εμφάνισε την μικρότερη Ενέργεια Παραμόρφωσης σε στατιστικά σημαντικό βαθμό ως προς τα εργαλεία Aesculap (επικάλυψη χρυσού) και Hu-Friedy (ανοξείδωτος χάλυβας) αλλά όχι ως προς το εργαλείο Garisson (TiN). Παρομοίως για τα προαναφερθέντα βάθη το εργαλείο Bontempi (ανοδιωμένο αλουμίνιο) εμφάνισε και τη μικρότερη Μέγιστη Τάση σε στατιστικά σημαντικό βαθμό.
Εξετάζοντας κάθε εργαλείο ξεχωριστά παρατηρήθηκε μια ομαλή αύξηση της Ενέργειας Παραμόρφωσης και της Μέγιστης Τάσης σε συνάρτηση με την αύξηση του βάθους εμβύθισης, με εξαίρεση το εργαλείο Bontempi (ανοδιωμένο αλουμίνιο) με τις εξεταζόμενες τιμές να είναι μεγαλύτερες στο μικρότερο βάθος εμβύθισης των 350μm.
Συμπεράσματα: Τα εργαλεία ανοξείδωτου χάλυβα και με επικάλυψη χρυσού παρουσίασαν αυξημένη προσκόλληση, ενώ τα εργαλεία από ανοδιωμένο αλουμίνιο και νιτρίδιο του τιτανίου παρουσίασαν μικρότερη προσκόλληση στο υλικό. Αυξάνοντας το βάθος εμβύθισης παρατηρήθηκε αύξηση της προσκόλλησης.
(EL)
Objectives: Stickiness of the resin composite during the removal of the instrument is a daily problem for the clinician, resulting in difficulty in shaping, the possibility of creating microgaps between the tooth and material or between layers of material, and finally, material remaining on the tool. Commercially available composite instruments are coated with metal alloys to prevent the resin composite from adhering to them. In the present laboratory study, it is examined whether tool coatings reduce stickiness of the resin composite.
Materials and Method: Four composite instruments with gold, anodized aluminum, titanium nitride, and stainless steel coatings were tested at depths of 350μm, 400μm, 450μm, and 500μm. The texture analyzer TA.XT2i, (Stable Micro Systems, Godalming, United Kingdom) was used at the upper end of which the instruments were knitted to specially adapted rods and fifteen immersions per instrument were made in a mold full of Clearfil Majesty ES-2 Universal unpolymerized composite resin Kuraray Europe, GmbH in four different depths. Strain Energy (mJ/mm3) and Maximum Stress (MPa) were examined. For parameters with a normal distribution, the Anova test was used, while for parameters with a non normal distribution, the Kruskal-Wallis test was used and a statistical significance level of α=0.05 was set.
Results: In the present study, instruments of different composition showed a different degree of stickiness to the resin composite for each given depth of penetration, but also the same tool at different depths, so the null hypotheses are rejected. The lowest Strain Energy and the lowest Maximum Stress was recorded at 350μm for the Garisson instrument (TiN) with values of 1.71mJ/mm3 and 0.11MPa respectively, which differed in a statistically significant level from the other instruments. For the depths of 400μm, 450μm and 500μm the Bontempi instrument (anodized aluminum) showed the lowest Strain Energy to a statistically significant level relative to the Aesculap (gold plated) and Hu-Friedy (stainless steel) instruments but not to the Garisson instrument (TiN ). Similarly, for the above-mentioned depths, the Bontempi 68 instrument (anodized aluminum) showed the lowest Maximum Stress to a statistically significant level. Examining each instrument separately, an increase in Strain Energy and Maximum Stress was observed as the depth of immersion increased, with the exception of the Bontempi instrument(anodized aluminum) with the values examined being greater at the lowest immersion depth of 350μm.
Conclusions: Stainless steel and gold-plated instruments showed increased stickiness, while anodized aluminum and titanium nitride tools showed less material stickiness. By increasing the immersion depth, an increase in stickiness was observed.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
