ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η προσθετική μέθοδος κατασκευής εκμαγείων μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή ενός τελικού εκμαγείου για μία ακίνητη επιεμφυτευματική πρόσθεση. Η ακρίβεια της θέσης των αναλόγων εμφυτευμάτων στα εκτυπωμένα εκμαγεία συνδέεται άρρηκτα με την ακρίβεια κατασκευής της αποκατάστασης και τον περιορισμό βιολογικών και τεχνικών επιπλοκών. Η επίδραση της διαδικασίας της εκτύπωσης στην ακριβή θέση των αναλόγων εμφυτευμάτων δεν έχει αποσαφηνιστεί στην βιβλιογραφία.
ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσει την ακρίβεια της θέσης των αναλόγων εμφυτευμάτων σε ψηφιακά εκτυπωμένα εκμαγεία, εξετάζοντας το ρόλο που παίζουν οι παράμετροι της θέσης και της κλίσης των εμφυτευμάτων.
ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ένα νωδό εκμαγείο της άνω γνάθου που έφερε τέσσερα εμφυτεύματα παράλληλα μεταξύ τους και δύο ακραία κεκλιμένα χρησίμευσε σαν αρχικό εκμαγείο. Αυτό ψηφιοποιήθηκε με εργαστηριακό σαρωτή και προέκυψε ένα αρχείο STL (Standard Tessellation Language) από το οποίο εκτυπώθηκαν δέκα εκμαγεία με τη μέθοδο πολυμερισμού με φως (Digital Light Processing – DLP). Στη συνέχεια, τα δέκα αυτά εκμαγεία ψηφιοποιήθηκαν με σάρωση από εργαστηριακό σαρωτή και προέκυψαν δέκα αρχεία STL. Κάθε ένα από τα δέκα αρχεία STL μπήκε σε διαδικασία υπέρθεσης σε σχέση με το αρχικό εκμαγείο. Έτσι, αρχικά έγινε εκτίμηση της απόκλισης που παρουσιάζουν τα δύο εκμαγεία μεταξύ τους μετρώντας το RMS (Root Mean Square) και το Average Offset, και στη συνέχεια μετρήθηκε η απόκλιση που παρουσιάζει το αρχικό και τα εκτυπωμένα εκμαγεία σε επτά συγκεκριμένες θέσεις, αντίστοιχες με τα έξι εμφυτεύματα, και σε ένα σημείο στην υπερώα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στη σύγκριση με το αρχικό εκμαγείο τα εκτυπωμένα εκμαγεία είχαν μέση τιμή RMS ± Τυπική Απόκλιση ίση με 0,3417 ± 0,05052 mm (95% CI: 0,3056, 0,3779). Το Average Offset έχει μία μέση τιμή 0,0482 ± 0,012 mm (95% CI: 0,04 / 0.06). Στις θέσεις που αντιστοιχούν στα εμφυτεύματα # 22 και #24 και στην περιοχή της υπερώας παρατηρήθηκαν οι μεγαλύτερες «αποκλίσεις», με μέσους όρους στη θέση εμφυτεύματος #22 (μο=0,39mm), #24 (μο=0,25mm) και στην υπερώα (μο=-0,17mm). Τα εμφυτεύματα με κλίση ήταν τα: #16 και #26. Οι «αποκλίσεις» που παρατηρούνται έχουν αντίθετο πρόσημο και παρουσιάζουν μέσους όρους στη θέση του εμφυτεύματος #16: +0,099mm, ενώ στη θέση του εμφυτεύματος #26: -0,124mm.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
-Τα εκμαγεία παρουσίασαν «απόκλιση» σε σχέση με το αρχικό εκμαγείο που ήταν εντός των ορίων που αφορούν την αποδεκτή κλινική εφαρμογή.
-Η θέση επηρέασε την «απόκλιση» των αναλόγων εμφυτευμάτων στα εκτυπωμένα εκμαγεία με στατιστικά σημαντική διαφορά και η μικρότερη «απόκλιση» παρατηρήθηκε στις θέσεις των εμφυτευμάτων #16, #14, #12 και #26.
-Η παρουσία κλίσης στα εμφυτεύματα δεν διαφοροποίησε στατιστικά σημαντικά την «απόκλιση» των αναλόγων εμφυτευμάτων στα εκτυπωμένα εκμαγεία σε σχέση με το αρχικό εκμαγείο.
(EL)
INTRODUCTION: Additive manufacturing technologies can be used to fabricate definitive casts for implant supported restorations. The accuracy of the implant analog position in the printed casts is associated with precision of implant supported restoration and with the limitation of biological and technical complications. Data on the accuracy of printed casts for fabrication of full arch implant supported fixed restoration are lacking.
PURPOSE: The purpose of this in vitro study is to evaluate the accuracy of implant analog position of definitive casts, produced by 3D printing technology, estimating the parameters of position and inclination of the implants.
MATERIALS AND METHODS: An edentulous maxillary stone cast with four parallel implants and two inclined implants in distal area right and left, was prepared, and utilized as master cast. The master cast was digitized with lab scanner and ten casts were printed from this STL (standard tessellation language) file with digital light processing method (DLP). These ten printed casts were digitized with the lab scanner and ten STL files were produced. Every STL file was superimposed with the STL file of master cast. Initially, ‘deviations’ between two different casts were estimated with Average Offset and Root Mean Square (RMS). Moreover, ‘deviation’ was estimated in seven positions, corresponding six implants and one point in the center of palate.
RESULTS: When compared with the master cast, the printed casts had a mean ± standard deviation RMS of 0,3417 ± 0,05052 mm (95% CI: 0,3056, 0,3779). The average offset had a mean ± standard deviation of 0,0482 ±0,012 mm (95% CI: 0,04 / 0.06). The maximum ‘deviation’ was calculated in the regions of implants #22 and #24 (#10 and #12 according to ADA, Universal Numbering System) and in the center of palate with mean ‘deviation’ for #22 (0,39mm), for #24 (0,25mm) and in the palate (-0,17mm). The inclined implants were the #16 and #26 (#3 and #14 according to ADA, Universal Numbering System) and the mean ‘deviation’ for implant #16 was: +0,099mm and for the implant #26 was: -0,124mm.
CONCLUSIONS:
-The implant 3D ‘deviations’ of the printed casts from complete-arch digital scans had statistically significant differences compared with those of the master cast but may still be within the acceptable range for clinical application.
-There were statistically significant differences in implant analog ‘deviation’ concerning different positions. The minor ‘deviation’ was observed in positions of implants: #16, #14, #12 and #26 (#3, #5, #7 and #14 according to ADA, Universal Numbering System).
-Inclination did not affect statistically significant the ‘deviation’ comparatively to parallel implants.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
