H Elena Garro (1916-1998) ήταν μία από τις πιο σημαντικές και αμφιλεγόμενες Μεξικανές συγγραφείς της εποχής της και εξακολουθεί να είναι μέχρι και στις μέρες μας. Σε αυτή την εργασία εστιάζουμε στα χαρακτηριστικά του μαγικού ρεαλισμού που εντοπίζονται στη θεατρική της δημιουργία. Μελετώνται τα έργα: Un hogar sólido (1957) και Andarse por las ramas (1957) με σκοπό να επισημάνουμε τις διαφορετικές τεχνικές που χρησιμοποιεί, όπως, μεταξύ άλλων, o ποιητικός και συμβολικός λόγος, οι πολλαπλές διαστάσεις του χρόνου και της προοπτικής, η χρήση της φαντασίας για να προβάλει τις λαϊκές και θρησκευτικές πεποιθήσεις της Λατινικής Αμερικής, η αρμονική συνύπαρξη του πραγματικού και του εξωπραγματικού, η ονειρική και παιδική θεώρηση της ζωής καθώς και η μαγική αντίληψη της πραγματικότητας. Μέσω μιας περιγραφικής και ερμηνευτικής μεθόδου, εξετάζονται στο έργο της αυτά τα νεωτεριστικά στοιχεία του μαγικού ρεαλισμού που, δικαιολογημένα, την καθιστούν ως μία από τις βασικές εκπροσώπους του εν λόγω καλλιτεχνικού ρεύματος και στο θέατρο, παρόλο που η ίδια απέφευγε τον όρο γιατί τον θεωρούσε πολύ εμπορικό. Στόχος μας επίσης είναι να επισημάνουμε την ιδιαίτερη αισθητική της μεξικανής δραματουργού, η οποία μέχρι τα εκατό χρόνια από τη γέννησή της (2016) παρέμενε στο περιθώριο και να της απονείμουμε το κύρος και την τιμή που της αντιστοιχεί μέσα στο πλαίσιο του λατινοαμερικανικού μαγικού ρεαλισμού.
(EL)
Elena Garro (1916-1998) fue una de las autoras mexicanas más relevantes y polémicas de su época y lo sigue siendo hasta hoy en día. El presente trabajo se centra en los rasgos de realismo mágico que impregnan su creación dramatúrgica. Se estudian las obras: Un hogar sólido (1957) y Andarse por las ramas (1957) a fin de remarcar los distintos recursos que utiliza, como el uso propio de un lenguaje poético y simbólico, la pluridimensionalidad del tiempo y de la perspectiva, el empleo de la fantasía para reflejar creencias populares y religiosas propias del sentir hispanoamericano, la coexistencia de lo real y lo extraño como algo natural, la visión onírica e infantil de la vida y la percepción mágica de la realidad, entre otros. Mediante un método descriptivo e interpretativo, se examinan esos rasgos novedosos que caracterizan al realismo mágico y harían que Garro se considerara, con razón, una de las representantes fundamentales de dicha corriente también en el teatro, a pesar de que ella solía rechazar el término por mercantilista. Es, además, nuestro objetivo poner de relieve la trascendencia estética de la dramaturga mexicana, que hasta su centenario (2016) estuvo al margen, y atribuirle el prestigio y el honor que se le debe dentro del contexto del realismo mágico hispanoamericano.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
