Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης παρέχουν την δυνατότητα επιλογής στους εργαζόμενους για τον τόπο και τον χρόνο παροχής της εργασίας τους. Μέσω της ευελιξίας, επιτυγχάνεται η παροχή κινήτρων, η αύξηση αποδοτικότητας και η εργασιακή ικανοποίηση των εργαζόμενων. Κατά την διάρκεια της πανδημίας, έκτακτα μέτρα αποφυγής διασποράς του ιού Covid-19, επέβαλαν διάφορες μορφές ευέλικτης απασχόλησης σε χιλιάδες εργαζόμενους. Για την συγκεκριμένη περίοδο, έχουν διεξαχθεί αρκετές έρευνες στις οποίες αναλύεται η επίδραση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην εργασιακή ικανοποίηση. Η παρούσα έρευνα διεξάχθηκε ορμώμενη από το κενό που δημιουργήθηκε, διεξάγοντας μελέτη στην μετά Covid-19 εποχή. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη του φαινομένου των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην εργασιακή ικανοποίηση στην μετά Covid-19 εποχή, καθώς και η διαφοροποίηση της ανάγκης για εφαρμογή ευελιξίας στα δύο φύλα και στις διαφορετικές ηλικίες. Επιπλέον στόχοι, ήταν η ανάδειξη προτίμησης των εργαζόμενων στα διάφορα μοντέλα ευελιξίας. Επιλέχθηκε η μεθοδολογία της ποιοτικής έρευνας με σκοπό να αναδειχθούν οι τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται εργασιακή ικανοποίηση μέσω του φαινομένου των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Διενεργήθηκαν 14 ημιδομημένες συνεντεύξεις σε άνδρες και γυναίκες ηλικίας 30 έως 65 ετών και άνω. Τα ευρήματα έδειξαν πως η ευελιξία αυξάνει την εργασιακή ικανοποίηση των εργαζόμενων, καθώς επιτυγχάνεται εναρμόνιση μεταξύ προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, Η ανάγκη για εφαρμογή ευελιξίας δεν επηρεάζεται από το φύλο ή την ηλικία, καθώς τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες ηλικίας 30 έως 65 ετών και άνω επιθυμούν πρόσβαση στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Ως ιδανικό μοντέλο ευελιξίας, αναδείχθηκε το υβριδικό μοντέλο συνδυασμού εξ’ αποστάσεως εργασίας και φυσικής παρουσίας εντός της εργάσιμης εβδομάδας.
(EL)
Flexible forms of employment provide employees with the option of choosing where and when to provide their work. Through flexibility, motivation, increased efficiency and job satisfaction of employees are achieved. During the pandemic, emergency measures to avoid the spread of the Covid-19 virus imposed various forms of flexible employment on thousands of workers. For this specific period, several studies have been conducted in which the effect of flexible forms of employment on job satisfaction is analyzed. The present research was carried out driven by the gap created, conducting a study in the post-Covid-19 era. The purpose of this research was to study the effect of flexible forms of employment on job satisfaction in the post-Covid-19 era, as well as to differentiate the need for flexibility in both sexes and at different ages. Additional objectives were the highlighting of employees' preference for the various flexibility models. The qualitative research methodology was chosen in order to highlight the ways in which job satisfaction is achieved through the phenomenon of flexible forms of employment. 14 semi-structured interviews were conducted with men and women aged 30 to 65 and over. The findings showed that flexibility increases the job satisfaction of employees, as harmony is achieved between personal, family and professional life. The need to implement flexibility is not affected by gender or age, as both men and women aged 30 to 65 years and older want access to flexible forms of employment. The hybrid model of combining remote work and physical presence within the working week emerged as an ideal model of flexibility.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
