Σε αυτήν την εργασία εξετάζεται η έκφραση παραπόνου μέσα από τις ιδιωτικές παπυρικές επιστολές που αντάλλασσαν τα μέλη των οικογενειών της ελληνορωμαϊκής και βυζαντινής εποχής στην Αίγυπτο. Τα παράπονα που μελετάμε είναι κυρίως συναισθηματικής, πρακτικής, οικονομικής, αλλά και κοινωνικής φύσης. Ένα σύνηθες μοτίβο αποτελεί η έκφραση παραπόνου επιστολικής αμέλειας, η οποία είναι ιδιαίτερα συχνή στις ιδιωτικές επιστολές. Οι καθημερινοί άνθρωποι φαίνεται συχνά να παραπονιούνται για το γεγονός πως δεν έλαβαν καμία απάντηση στις προγενέστερες επιστολές τους. Η πρωτοτυπία της μελέτης αυτής είναι πως, παρά το γεγονός ότι η έκφραση παραπόνου στις ιδιωτικές παπυρικές επιστολές είναι συνήθης, δεν υπάρχει κάποια μελέτη που να εξετάζει αποκλειστικά και εκτενώς την εν λόγω συναισθηματική κατάσταση.
Τα ερευνητικά ερωτήματα που τίθενται είναι πρώτον πώς διατύπωναν γλωσσικά το παράπονο, δεύτερον ποια είναι τα δομικά χαρακτηριστικά στην έκφραση παραπόνου επιστολικής αμέλειας, τρίτον αν μαζί με το παράπονο εξέφραζαν και άλλα συναισθήματα, τέταρτον τι φανερώνει το παράπονο για τη σχέση ή την προσωπικότητα των αλληλογραφούντων, πέμπτον αν οι άνδρες και οι γυναίκες διατύπωναν διαφορετικά το παράπονο.
Σε αυτήν τη μελέτη διαπιστώνεται πως οι αποστολείς εκφράζουν το παράπονό τους μέσα από ποικίλες γλωσσικές επιλογές όπως η επανάληψη, η άρνηση, το αντιθετικό σχήμα, η ρητορική ερώτηση, ο υπερθετικός βαθμός, η χρήση ευθύ λόγου, η μεταφορά, η παρομοίωση κτλ. Είναι πρόδηλο ότι ακόμα και μέσα από τα φορμουλαϊκα στοιχεία των επιστολών και τις επιστολικές συμβάσεις, οι συντάκτες των επιστολών φανερώνουν τα συναισθήματά τους, και εν προκειμένω το παράπονό τους. Γίνεται αντιληπτό επίσης, πως το παράπονο είναι ένα συναίσθημα καθολικό, το οποίο εκφράζουν όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
(EL)
This paper examines the expression of complaint through the private papyrus letters exchanged among family members of the Graeco-Roman and Byzantine era in Egypt. The complaints studied are mainly of emotional, practical, financial, but also social nature. A common motif is the expression of complaint about the recipient's epistolary negligence, which is particularly frequent in the private letters. Common people often seem to complain about not getting any response to their previous letters. The originality of this study is that, despite the fact that the expression of complaint in private papyrus letters is common, there is no study that exclusively and extensively examines this emotional state.
This research aims to address several key questions. Firstly, it examines the linguistic manifestations of complaint. Secondly, it investigates the structural characteristics involved in expressing complaints related to epistolary negligence. Thirdly, the study assesses whether other emotions accompany these complaints. Fourthly, it analyzes what these complaints may reveal about the nature of the relationship between correspondents and their individual personalities. Finally, it explores potential differences in how men and women express their complaints.
This paper establishes that complaints can find expression through a diverse range of linguistic practices, including repetition, negation, contrastive form, rhetorical questions, superlative degree, the use of direct and indirect speech, metaphors, similes, and even within the formulaic elements of the letters. Furthermore, it is evident that alongside complaints, other emotions such as love, affection, anxiety, sadness, disappointment, anger, and bitterness are also discernible. Importantly, this study reveals that the act of complaining is not confined to a specific gender or age group; rather, it is a universal sentiment expressed by individuals of all backgrounds.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
