Το χρηματοπιστωτικό σύστημα και ιδίως ο τραπεζικός τομέας φαίνεται να είναι ένας από τους οικονομικούς κλάδους που ιστορικά υπόκεινταν σε αυστηρή κλαδική ρύθμιση. Οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών υπογράμμισαν την ανάγκη για ισχυρά ρυθμιστικά πλαίσια που μπορούν να μετριάσουν τους συστημικούς κινδύνους, να διασφαλίσουν την ευρωστία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των καταθετών και των επενδυτών. Ένα τέτοιο πλαίσιο που έχει κερδίσει σημαντική προβολή και προσοχή είναι η Βασιλεία ΙΙΙ, ένα σύνολο διεθνών τραπεζικών κανονισμών που αναπτύχθηκε από την Επιτροπή Τραπεζικής Εποπτείας της Βασιλείας (BCBS). Η Βασιλεία ΙΙΙ αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο σημείο όπου οι κλάδοι του δικαίου και της οικονομίας συγκλίνουν για να διαμορφώσουν το μέλλον της τραπεζικής ρύθμισης. Αν και η ανάγκη για μια τέτοια ρυθμιστική εποπτεία είναι απολύτως κατανοητή, η θετική ή αρνητική επίδρασή της στην οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται κυρίως από τον βαθμό στον οποίο οι συμφωνίες της μπορούν (και θα μπορούσαν) να σταθεροποιήσουν αποτελεσματικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κατά συνέπεια, τίθεται το ακόλουθο ερώτημα: Είναι η Βασιλεία ΙΙΙ μια "αποτελεσματική" τραπεζική ρύθμιση, δηλαδή ένα σύνολο κανόνων που προάγει τη σταθερότητα και δεν εμποδίζει άσκοπα την επιχειρηματική δραστηριότητα; Στη διατριβή μου, θα εξετάσω το ερώτημα αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες.
Συνολικά, η διατριβή μου ξεκινά μια εξερεύνηση της Βασιλείας ΙΙΙ, εμβαθύνοντας στα ρυθμιστικά της πρότυπα, στις επιπτώσεις της και στην αποχρώσα αλληλεπίδραση μεταξύ δικαίου και οικονομίας. Πέρα από την ανάλυση σε επιφανειακό επίπεδο, θα αναλύσω τα νομικά πλαίσια που στηρίζουν τη Βασιλεία ΙΙΙ, εξετάζοντας ορισμένες επικρίσεις για τον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα. Είναι η BCBS πραγματικά ένας "αιτιολογικός", "διαφανής" και "συμβουλευτικός" θεσμός; Επιπλέον, θα εξετάσω διεξοδικά τα κίνητρα πίσω από την ανάπτυξη της Βασιλείας ΙΙΙ, την αποτελεσματικότητά της στην πρόληψη μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων και τις δυνατότητές της να προάγει ή να καταπνίξει την οικονομική ανάπτυξη. Όπως αναφέρθηκε εν συντομία παραπάνω, υπάρχουν ορισμένες θεμελιώδεις επικρίσεις στην οικονομική βιβλιογραφία ως απάντηση σε τέτοιου είδους κανονισμούς. Στα επόμενα κεφάλαια, θα ρίξω φως στη συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με την εφαρμογή και τον αντίκτυπο των συμφωνιών της Βασιλείας.
(EL)
The financial system and notably its banking sector appears to be one of the economic branches that historically was subject to heavy sector-specific regulation. Financial crises of the past decades have underscored the need for robust regulatory frameworks that can mitigate systemic risks, ensure the soundness of financial institutions, and safeguard the interest of depositors and investors. One such framework that has gained significant prominence and attention is Basel III, a set of international banking regulations developed by the Basel Committee on Banking Supervision (BCBS). Basel III represents a critical juncture where the disciplines of law and economics converge to shape the future of banking regulation. Although the need for such regulatory oversight is quite understandable, its positive or negative effect on economic growth mainly depends on the extent to which its accords can (and could) effectively stabilize the financial system. Consequently, the following question arises: Is Basel III an “efficient” banking regulation, i.e., a set of norms that promotes stability and does not unnecessarily hinder business activity? In my thesis, I will address this question in more detail.
Overall, my thesis embarks on an exploration of Basel III, delving deep into its regulatory standards, implications, and the nuanced interplay between law and economics. Beyond the surface-level analysis, I will analyze the legal frameworks underpinning Basel III, examining some criticisms of the private banking sector. Is the BCBS really a “reason-giving”, “transparent” and "consultative" institution? Furthermore, I will scrutinize the motivations behind Basel III’s development, its effectiveness in preventing future financial crises, and its potential to foster or stifle economic growth. As briefly indicated above, there are some fundamental criticisms in economic literature in response to such regulations. In the upcoming chapters, I will sched light on the ongoing debate regarding the implementation and impact of the Basel Accords.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
