Το θέμα της άσκησης ενδίκων μέσων καθίσταται πιο περίπλοκο, αλλά και ενδιαφέρον από επιστημονικής διερεύνησης, όταν στη δίκη συμμετέχουν περισσότερα πρόσωπα είτε ως ομόδικοι είτε ως τρίτοι που παρεμβαίνουν ή προσεπικαλούνται. Ειδικότερα, η σύνθετη δίκη δύναται να συνίσταται στο δεσμό της ομοδικίας, απλής ή αναγκαίας,
τον θεσμό της παρέμβασης, κύριας ή πρόσθετης, τον θεσμό της προσεπίκλησης αναγκαίου ομοδίκου, αληθούς κυρίου ή νομέα και δικονομικού εγγυητή και τέλος την
ανακοίνωση. Κάθε μορφή σύνθετης δίκης συνεπάγεται διαφορετική προσέγγιση των προϋποθέσεων και των συνεπειών ως προς την άσκηση και εκδίκαση του ενδίκου
μέσου σε συνάρτηση και με τη δικονομική θέση και εξουσία που λαμβάνουν τα πρόσωπα στην πρωτοβάθμια δίκη. Στην παρούσα εξετάζονται σε πρώτο επίπεδο οι
μορφές συμμετοχής πλειόνων προσώπων στην πολιτική δίκη, ώστε να καθίσταται εναργέστερη η λειτουργία τους στη δίκη του ενδίκου μέσου, και σε δεύτερο επίπεδο αναλύονται οι γενικές προϋποθέσεις παραδεκτού για την άσκηση ενδίκων μέσων για
κάθε περίπτωση σύνθετης δίκης, καθώς και ειδικότερα ζητήματα επί του θέματος.
Έτσι, η ομοδικία, η παρέμβαση και η προσεπίκληση που έχουν διαμορφωθεί ήδη από την πρωτοβάθμια δίκη, θα προσδιορίζουν ανάλογα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά
όρια της δίκης του ενδίκου μέσου. Η άμεση εξάρτηση της τελευταίας από την πρώτη αντανακλά τη σημασία και σκοπιμότητα της παρούσας εργασίας.
(EL)
The issue of exercising judicial remedies becomes more complicated, but also scientifically intriguing, when several persons participate in the trial, either as joint parties or as third parties who intervene or are invoked. In particular, the subjectively cumulative trial may consist of the bond of joinder of parties, whether permissive or compulsory, the institution of intervention, whether intervention of right or permissive, the institution of the third-party proceedings of a compulsory joint party, a true master or possessor and a procedural guarantor, and finally the third party notice. Each form of subjectively cumulative trial implies a different approach to the conditions and consequences regarding the exercise and the adjudication of the remedy, depending also on the procedural position and authority of the persons in the first instance. This paper examines, at the first level, the forms of participation of multiple persons in civil proceedings, in order to make their function in the appeal proceedings more immediate, and at the second level, it analyses the general conditions of admissibility for the exercise of remedies in each case of complex proceedings, as well as specific issues on the subject. Therefore, the joinder of parties, the intervention and the third-party proceedings already established at first instance proceedings will accordingly determine the subjective and objective limits of the remedy proceedings. The direct dependence of the latter on the former reflects the significance and aim of the present work.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
