Η διασυνοριακή αφερεγγυότητα αποτελεί ένα δυσχερές και ευμετάβλητο νομικό φαινόμενο, του οποίου οι επιπτώσεις εκτείνονται σε πολλαπλές έννομες τάξεις (fora). Παράλληλα, οι ασύμπτωτες νομικές αντιμετωπίσεις του φαινομένου από τις εθνικές έννομες τάξεις, και η πολλαπλότητα της δυναμικής που εκφράζει μία διαδικασία αφερεγγυότητας με διασυνοριακό χαρακτήρα, οδήγησαν όπως ήταν επόμενο, σε νέες προβληματικές. Αποτέλεσμα της παραπάνω απόστασης στην αντιμετώπιση της αφερεγγυότητας από τις εθνικές έννομες τάξεις, ακόμα και εντός της «οιονεί ενοποιημένης» Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπήρξε η ολοένα και αυξανόμενη μετακίνηση των υπό πτώχευση προσώπων, σε έννομες τάξεις με ευνοϊκές για αυτά διαδικασίες αφερεγγυότητας. Το ως άνω φαινόμενο, το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού ιδίως στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης, προσπάθησε ο ενωσιακός νομοθέτης να αντιμετωπίσει, συνδυάζοντας ωστόσο ταυτόχρονα, την μη ανακοπή στην ελεγχόμενη άνοδο της ιδιωτικής αυτονομίας, ως κύριο σύνδεσμο μεταξύ των υπό κρίση σχέσεων και της έννομης τάξης. Η παρούσα μελέτη, αποσκοπεί στην κατηγορική επισκόπηση της αντιμετώπισης του ως άνω φαινομένου, όπως αυτό εκτείνεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με την προσέγγιση της έννομης αντιμετώπισης, η οποία εισήχθη – και συνεχίζει να εισάγεται – για τον σκοπό αυτόν, από τον Ενωσιακό Νομοθέτη.
Κατά τον τρόπο διάρθρωσης της ως άνω μελέτης, το πρώτο μέρος θα ασχοληθεί με την εξέταση του forum shopping στις βασικές περιπτώσεις διασυνοριακής αφερεγγυότητας, όπου αυτό προκύπτει, και τον τρόπο με τον οποίο το ενωσιακό πλαίσιο διασυνοριακής αφερεγγυότητας το αντιμετώπισε, καθώς και στην νομολογιακή επισκόπηση του εντός του ενωσιακού δικαίου. Στο δεύτερο μέρος, θα επιχειρηθεί μία αντίστοιχη επισκόπηση του ιδίου φαινομένου, στις ιδιάζουσες περιπτώσεις διασυνοριακής αφερεγγυότητας, όπως αυτές μεταφράζονται μέσα από την διασυνοριακή αφερεγγυότητα ομίλου εταιρειών, σε συνδυασμό με τα μέτρα που έλαβε ο ενωσιακός νομοθέτης για την αντιμετώπιση της παραπάνω προβληματικής.
(EL)
Cross-border insolvency is a difficult and volatile legal phenomenon, whose effects extend to multiple legal orders (fora). At the same time, the asymmetrical legal treatments of the phenomenon by national legal orders, and the multiplicity of dynamics expressed by an insolvency procedure with a cross-border character, have led, as was to be expected, to new problems. As a result of the above-mentioned distance in the treatment of insolvency by national legal orders, even within the 'quasi-unified' European Union, there has been an increasing movement of insolvent persons to legal orders with insolvency procedures favourable to them. The European legislator has attempted to address this phenomenon, which has been the subject of serious concern, particularly in the context of a united Europe, while at the same time ensuring that the controlled rise of private autonomy is not interrupted, as the main link between the relationships in crisis and the legal order. The present study, aims to provide a categorical overview of the treatment of the above phenomenon, as it extends within the European Union, in conjunction with the approach to legal treatment, which was introduced - and continues to be introduced - for this purpose, by the Union legislator.
The way of structure the above study is set, follows the first part that will deal with the examination of forum shopping in the main cross-border insolvency cases, where it arises, and how the EU cross-border insolvency framework has dealt with it, as well as the jurisprudential overview of it within EU law. In the second part, a corresponding overview of the same phenomenon will be attempted in the specific cases of cross-border insolvency, as translated through the cross-border insolvency of a group of companies, together with the measures taken by the EU legislator to address this problematic issue.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
