Εισαγωγή: Η ενδοκαρδίτιδα, μια σοβαρή φλεγμονή του ενδοκαρδίου, είναι ένα διαδεδομένο και σοβαρό πρόβλημα μεταξύ των ατόμων που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Αυτή η πάθηση, που συχνά προκύπτει από βακτηριακή μόλυνση, αποτελεί σημαντική απειλή για τους ασθενείς, οδηγώντας σε υψηλά ποσοστά θανάτου και νοσηρότητας.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση της τρέχουσας γνώσης για τη συχνότητα και την αντιμετώπιση της ενδοκαρδίτιδας σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Σε αυτό το πλαίσιο, θα εξεταστούν οι παράγοντες κινδύνου, οι σχετικές επιπλοκές, η πρόγνωση, η θνητότητα και οι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος.
Μέθοδος: Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση. Η στρατηγική αναζήτησης περιλάμβανε την αναζήτηση μελετών που δημοσιεύθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 2010 έως τις 20 Ιουλίου 2023, χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων: ResearchGate, PubMed, SemanticScholar, GoogleScholar, ScienceDirect και Academia.edu. Η έρευνα περιορίστηκε σε μελέτες που δημοσιεύτηκαν στην αγγλική γλώσσα. Προσδιορίστηκαν πρόσθετες μελέτες μέσω μη αυτόματης αναζήτησης των βιβλιογραφικών παραπομπών των σχετικών άρθρων. Συνολικά ανευρέθησαν 27 άρθρα, από τα οποία μετά την ανάγνωση των τίτλων και των περιλήψεων παρέμειναν 25 άρθρα. Περαιτέρω, μετά τη μελέτη των πλήρων άρθρων αποκλείστηκαν 5 άρθρα καθώς δεν ανταποκρίνονταν στο σκοπό της παρούσας ανασκόπησης και τέλος, 14 άρθρα συμπεριελήφθησαν στη μελέτη.
Αποτελέσματα: Σε γενικές γραμμές, τα αποτελέσματα της παρούσας ανασκόπησης έδειξαν ότι η συχνότητα εκδήλωσης ενδοκαρδίτιδας είναι μεγαλύτερη σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση σε σχέση με άλλους ασθενείς που υποβάλλονται σε άλλες θεραπείες νεφρικής αποκατάστασης ή δεν υποβάλλονται σε καμία τέτοια θεραπεία. Ο τύπος της αγγειακής προσπέλασης, ιδιαιτέρως η χρήση καθετήρων αιμοκάθαρσης διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην ανάπτυξη ενδοκαρδίτιδας. Σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, η λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα συνιστά μία σοβαρή και απειλητική για τη ζωή ιατρική συνθήκη, η οποία συνδέεται με υψηλά ποσοστά θνητότητας και επιπλοκών. Ο πλέον συχνός αιτιολογικός παράγοντας πρόκλησης ενδοκαρδίτιδας είναι ο Staphylococcusaureus ενώ οι πλέον συχνά προσβαλλόμενες βαλβίδες είναι η μιτροειδής και η τριγλώχινα. Ως παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με υψηλότερα ποσοστά θνητότητας και κακή έκβαση της νόσου αναδείχθηκαν η ηλικία, η συννοσηρότητα, η επίμονη βακτηριαιμία, η καρδιακή ανεπάρκεια, τα εμβολικά επεισόδια, η προσβολή προσθετικής βαλβίδας, η λοίμωξη που οφείλεται σε παρουσία βηματοδότη και ο τύπος αγγειακής προσπέλασης. Επιπροσθέτως, μέσα από τις ανασκοπούμενες έρευνες αναδείχθηκε η σημασία της πρόληψης, της προφύλαξης και της έγκαιρης αντιμετώπισης λοιμώξεων της αγγειακής προσπέλασης, οι οποίες αποτελούν την κύρια αιτία πρόκλησης βακτηριαιμίας σε ασθενείς που υπόκεινται σε αιμοκάθαρση. Τέλος, η χειρουργική αντιμετώπιση της ενδοκαρδίτιδας συνδέθηκε με χαμηλότερα ποσοστά θνητότητας και καλύτερη κλινική έκβαση των ασθενών.
Συμπεράσματα: Ο σχεδιασμός των μελετών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στις επιδημιολογικές μελέτες. Η απόφαση για τη διαχείριση της ενδοκαρδίτιδας θα πρέπει να βασίζεται σε κλινική κρίση. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για τη θεραπευτική αντιμετώπισή της προκειμένου να εξαχθούν σταθερά συμπεράσματα, τα οποία θα ενισχύσουν τα πρωτόκολλα θεραπείας και διαχείρισης. Μέσω της καλύτερης κατανόησης της ενδοκαρδίτιδας, οι νοσηλευτές θα μπορέσουν να παρέχουν πιο αποτελεσματική φροντίδα σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.
(EL)
Introduction: Endocarditis, a serious inflammation of the endocardium, is a widespread and serious problem among people undergoing hemodialysis. This condition, often resulting from a bacterial infection, poses a significant threat to patients, leading to high rates of death and morbidity.
Aim: The primary purpose of this paper is to investigate the current knowledge of the incidence of endocarditis in patients undergoing hemodialysis. In this context, the risk factors, associated complications, prognosis, mortality and ways of dealing with the problem will be examined.
Methods: To achieve this aim, a systematic review was conducted. The search strategy involved searching for studies published between January 1, 2010, and July 20, 2023, using the following online databases: ResearchGate, Pub Med, Semantic Scholar, Google Scholar, ScienceDirect, and Academia.edu. The search was limited to studies published in the English language. Additional studies were identified through a manual search of the references of relevant articles. A total of 27 articles were found, of which 25 articles remained after reading the titles and abstracts. Furthermore, after the study of the full articles, 5 articles were excluded because they did not meet the purpose of the present review and finally, 14 articles were included in the study.
Results: Overall, the results of the review showed that the incidence of endocarditis is higher in patients undergoing hemodialysis than in other patients undergoing other renal rehabilitation treatments or no such treatment. The type of vascular access, particularly the use of dialysis catheters, plays a key role in the development of endocarditis. In patients undergoing hemodialysis, infective endocarditis is a serious and life-threatening medical condition associated with high rates of mortality and complications. The most common cause of endocarditis is Staphylococcus aureus, while the most frequently affected valves are the mitral and tricuspid valves. Age, comorbidity, persistent bacteremia, heart failure, embolic events, prosthetic valve involvement, infection due to the presence of a pacemaker, and type of vascular access emerged as risk factors associated with higher mortality rates and poor disease outcome. In addition, through the reviewed research, the importance of prevention, prophylaxis and timely treatment of vascular access infections, which are the main cause of bacteremia in patients undergoing hemodialysis, was highlighted. Finally, surgical treatment of endocarditis was associated with lower mortality rates and better clinical outcomes for patients.
Conclusion: Study design should be considered in epidemiological studies. The decision to manage endocarditis should be based on clinical judgment. More research into its treatment is needed to draw firm conclusions, which will inform treatment and management protocols. Through a better understanding of endocarditis, nurses will be able to provide more effective care for dialysis patients.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
