Στην παρούσα ποιοτική έρευνα εξετάστηκε η αποτίμηση των γονέων μαθητών/τριών με αναπηρία ή και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσον αφορά στην Ειδική Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στη χώρα μας. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων με 10 γονείς μαθητών/τριών με αναπηρία. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει τις απόψεις και τις εμπειρίες των γονέων αναπήρων παιδιών ειδικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ως προς την εκπαίδευση που παρέχεται στα παιδιά τους στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής Τα ερευνητικά ερωτήματα της μελέτης ήταν τα παρακάτω: 1) Ποιες είναι οι απόψεις των γονέων αναπήρων παιδιών για την αναπηρία και την ειδική εκπαίδευση; 2) Ποιες είναι οι απόψεις των γονέων αναπήρων παιδιών ως προς την εκπαιδευτική πολιτική που ασκείται για την εκπαίδευση μαθητών με αναπηρίες; 3) Ποιες είναι οι εμπειρίες των γονέων αναπήρων παιδιών από την ειδική πρωτοβάθμια εκπαίδευση; 4) Ποιες είναι οι σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γονείς ως προς την ειδική εκπαίδευση και ποιες οι προοπτικές βελτίωσης; Με βάση τη θεματική ανάλυση περιεχομένου των συνεντεύξεων, μπορούν να προκύψουν ορισμένες κεντρικές διαπιστώσεις. Μία πρώτη διαπίστωση έχει να κάνει με την αποτίμηση των γονέων εν γένει για την ενταξιακή εκπαίδευση, την οποία αντιλαμβάνονται ως ευκαιρία, αλλά και ως απειλή, κυρίως λόγω του σχολικού εκφοβισμού. Δεύτερον, οι γονείς της μελέτης αναφέρουν σημαντικότατες ελλείψεις στις σχολικές μονάδες, σε επίπεδο χρηματοδότησης, ανθρώπινου δυναμικού, συνεργασίας μεταξύ των επιμέρους φορέων και εμπλοκής των γονέων στην εκπαίδευση. Τα εκπαιδευτικά μέσα που χρησιμοποιούνται στην Ειδική Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση είναι πλέον απαρχαιωμένα και υπάρχει πολύ χαμηλή ενσωμάτωση των σύγχρονων τεχνολογιών. Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς φαίνεται να είναι αποκλεισμένοι από το εκπαιδευτικό περιβάλλον, έχοντας αρκετά περιορισμένη επίγνωση για ιδιαίτερα βασικά ζητήματα, όπως το αν υπάρχει Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών και το ποιος είναι ο τρόπος μέσω του οποίου αξιολογείται η πρόοδος των παιδιών τους. Επίσης, φαίνεται ότι στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες υιοθετείται ένας τρόπος λειτουργίας που βασίζεται στο δασκαλοκεντρικό μοντέλο, δηλαδή στην παραδοσιακή διδασκαλία και όχι σε ομαδοσυνεργατικά και πιο καινοτόμα μοντέλα για την προαγωγή της μάθησης και της
4
προόδου των εκπαιδευομένων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μέσω της συγκεκριμένης μελέτης διαπιστώνεται πως οι γονείς αποτελούν στην πραγματικότητα ένα ξένο σώμα στην ειδική εκπαίδευση, πως ενημερώνονται ελάχιστα για την πρόοδο των μαθητών τους και πως δεν υπάρχει κάποιος συντονισμός και οργάνωση των δράσεων που πραγματοποιούνται προς όφελος του μαθητή ταυτοχρόνως στο σχολείο και στο σπίτι. Βασική επομένως πρόταση της μελέτης είναι η αξιοποίηση των γονέων στη διδασκαλία των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, κάτι που αναμενόμενα θα συμβάλλει ουσιωδώς στη βελτίωση αυτής.
(EL)
The present qualitative research examined the assessment of parents of students with disabilities and/or special educational needs regarding Special Primary Education in Greece. Data collection was conducted through semi-structured interviews with 10 parents of students with disabilities. The purpose of this study is to explore the views and experiences of parents of disabled children with special primary education regarding the education provided to their children in Special Education School Units. The research questions of the study were the following: 1) What are the views of parents of disabled children on disability and special education? 2) What are the views of parents of children with disabilities on the educational policies in place for the education of students with disabilities? 3) What are the experiences of parents of disabled children with special primary education? 4) What are the major challenges parents face with regard to special education and what are the prospects for improvement? Based on the thematic content analysis of the interviews, some central findings can be drawn. A first finding has to do with parents' assessment of inclusive education in general, which they perceive as an opportunity but also as a threat, mainly due to bullying. Secondly, the parents in the study report significant deficiencies in the school units in terms of funding, human resources, cooperation between the individual institutions and parental involvement in education. The educational resources used in special primary education are now outdated and there is very little integration of modern technologies. In any case, parents seem to be excluded from the educational environment, having quite limited awareness of particularly basic issues, such as whether there is a Detailed Curriculum and the way in which their children's progress is assessed. It also appears that in these schools a mode of operation based on the teacher-centered model, i.e. traditional teaching, is adopted rather than teamwork and more innovative models to promote the learning and progress of learners with special educational needs. This study shows that parents are in fact a foreign body in special education, that they are hardly informed about the progress of their pupils and that there is no coordination and organization of the actions carried out for the benefit of the pupil at school and at home at the same time. Therefore, the main proposal of the study is the use of parents in the teaching of students with special educational needs, which is expected to contribute substantially to its improvement.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
