Η παρούσα εργασία, αποσκοπεί μέσα από ένα πολυπαραγοντικό και διαθεματικό πρίσμα, να καταγράψει τον τρόπο που το νεοφιλελεύθερο Αφήγημα του υπερ-ανρωπισμού, επιχειρείται να καταστεί το νέο ηγεμονικό συλλογικό φαντασιακό της ανθρωπότητας. Μέσα από την μελέτη του όρου και του ιδεολογικού του αντίβαρου, του μετανθρωπισμού, θα εξεταστεί ο τρόπος που η οικονομική κυριαρχία των λεγόμενων big tech εταιρειών, οδηγεί στην αναπαραγωγή από τους CEOs τους, σε ιδεολογικό επίπεδο, του παραπάνω τεχνοφουοτουριστικού Αφηγήματος, με μοναδικό σκοπό την ανακατεύθυνση των επιθυμητικών ροών των υποκειμένων προς εξυπηρέτηση του ψηφιοποιημένου καπιταλισμού. Ταυτόχρονα θα δούμε υπό ένα κονστρουκτιβιστικό και φαινομενολογικό πρίσμα, το πώς η αρχιτεκτονική δόμηση του ιδιωτικοποιημένου διαδικτύου, εξυπηρετεί την παραπάνω στόχευση. Ωστόσο, με αρωγό την ντελεζογκαταριανή φιλοσοφία, τις πολιτισμικές σπουδές και τις critical postmedia studies, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι αυτό το εξωτερικά κλειστό σύστημα ελέγχου, δεν είναι ικανό να περιορίσει την έκφραση των πολλαπλοτήτων, η οποία σε συνδυασμό με τις νέες εξελίξεις στην «ελεύθερη» πλευρά του διαδικτύου, καθιστούν δυνατή την συλλογική διεκδίκηση ενός μετανθρωπιστικού προτάγματος για την πορεία της ανθρωπότητας, απαγκιστρωμένης από τα καπιταλιστικά και πατριαρχικά κατάλοιπα.
(EL)
This paper aims, through a multifactorial and interdisciplinary lens, to document the way in which the neoliberal Discource of transhumanism attempts to become the new hegemonic collective imaginary of humanity. Through the study of the term and its ideological counterweight, posthumanism, we will examine the way in which the economic dominance of the so-called big tech companies, leads to the reproduction by their CEOs, on an ideological level, of the above technofuturistic Discource, with the sole purpose of redirecting the desiring flows of the subjects in service of digitized capitalism. At the same time, we will examine under a constructionist and a phenomenological prism, how the architectural construction of the privatized internet serves the above aim. However, with the help of Deleuzoguattarian philosophy, cultural studies and critical postmedia studies, we will conclude that this externally closed system of control is not able to contain the expression of multiplicities, which, combined with new developments on the “free” side of the internet, make it possible to collectively claim a posthumanist project for the course of humanity, disentangled from capitalist and patriarchal residues.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
