Η εν λόγω διπλωματική εργασία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του ΠΜΣ Πολιτισμικών και κινηματογραφικών σπουδών του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ και ξεκινά με μια εισαγωγή που σχετίζεται με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της αρχαίας τραγωδία αλλά και του ιαπωνικού νέου κύματος. Στόχος της είναι η ανάδειξη του διαχρονικού χαρακτήρα ορισμένων καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, ανεξαρτήτως γεωγραφικών και χρονολογικών περιορισμών, απέναντι σε ζητήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα από τις απαρχές της. Ερευνητικό όχημα για την ανωτέρω αναζήτηση, αποτέλεσαν οι ταινίες του ιαπωνικού new wave Funeral Parade of Roses, Death by Hanging και Naked Island, οι οποίες εξετάζονται ως προς τις κοινές τους προσεγγίσεις απέναντι σε ηθικά και κοινωνικά ζητήματα με τις τραγωδίες Οιδίπους Τύραννος, Αντιγόνη και Φιλοκτήτης αντίστοιχα. Οι ομοιότητες μεταξύ των έργων είναι περισσότερες από τις αναμενόμενες. Η ανάδειξη τους λοιπόν, οδηγεί στο συμπέρασμα πως εντοπίζεται ένα είδος ομοιογένειας απέναντι σε ορισμένες εκφάνσεις της ανθρώπινης φύσης, τις οποίες οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν με πανομοιότυπο τρόπο ανεξάρτητα με την εποχή ή τον τόπο καταγωγής τους. Οι εκάστοτε πολιτισμικές και κοινωνικές συνθήκες λοιπόν αποτελούν απλά το μέσο μετασχηματισμού αυτών των πανανθρώπινων χαρακτηριστικών σε κάτι απτό, όπως είναι μια μεταπολεμική ιαπωνική ταινία ή μια αρχαία ελληνική τραγωδία.
(EL)
The aforementioned thesis was completed within the MSc in Cultural and Film Studies at the Department of Communication and Media Studies of the University of Athens and begins with an introduction related to the socio-political context of ancient tragedy as well as the Japanese New Wave. Its aim is to highlight the timeless character of certain artistic approaches, regardless of geographical and chronological constraints, towards issues that have troubled humanity since its inception. Films from the Japanese new wave, namely Funeral Parade of Roses, Death by Hanging, and Naked Island, served as a research vehicle for the aforementioned exploration. They are examined for their common approaches to ethical and social issues alongside the tragedies Oedipus Rex, Antigone, and Philoctetes respectively. The similarities between the works are more numerous than expected. Their highlighting thus leads to the conclusion that a kind of homogeneity is identified regarding certain expressions of human nature, which artists address in a remarkably similar manner regardless of their era or place of origin. The respective cultural and social conditions, therefore, simply serve as a means of transforming these pan-human characteristics into something tangible, such as a post-war Japanese film or an ancient Greek tragedy.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
