Η μεταμόσχευση συμπαγών οργάνων είτε από ζωντανό είτε από πτωματικό δότη αποτελεί ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης. Η μεταμοσχευτική διαδικασία, αποτέλεσμα χρόνιων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών, θεωρείται μέσο λύτρωσης των ασθενών που πάσχουν από χρόνια σοβαρή ανεπάρκεια των ζωτικών τους οργάνων και επιζητούν την μεταμόσχευση ως την τελευταία ελπίδα παράτασης του προσδόκιμου ζωής. Ωστόσο, η αλματώδη εξέλιξη στον χώρο της μεταμόσχευσης δημιούργησε αρκετούς προβληματισμούς και διλήμματα τόσο σε πολιτικό, όσο και σε κοινωνικό και ηθικό επίπεδο. Ο βασικός προβληματισμός έγκειται στο ζήτημα του εγκεφαλικού θανάτου, το πως αυτός ορίζεται και ποια χρονική στιγμή μπορεί να ξεκινήσει η αφαίρεση οργάνων από τον πτωματικό δότη. Επίσης μεγάλη σημασία δίνεται στη δήλωση της συναίνεσης για την αφαίρεση οργάνων τόσο από τον ζώντα δότη όσο και από τον αποθανόντα, λαμβάνοντας υπόψη την αξία της ελεύθερης βούλησης, της αυτοδιάθεσης και της αυτενέργειας του ατόμου.
Η πολιτεία , συνεπώς διαμορφώνοντας το κατάλληλο νομικό πλαίσιο για τις μεταμοσχεύσεις προσπάθησε να εξαλείψει αυτούς τους προβληματισμούς. Καθόρισε, λοιπόν ένα συγκεκριμένο πλαίσιο που να ρυθμίζει την πορεία της μεταμοσχευτικής διαδικασίας, να προστατεύει τον δότη, τον λήπτη αλλά και το νοσηλευτικό προσωπικό το οποίο πρωτοστατεί στην μεταμόσχευση. Επιπλέον, να αποτρέψει οποιαδήποτε ενέργεια η οποία θα μετέτρεπε την δωρεά οργάνων από πράξη ανθρωπιάς σε μέσο ανταλλάγματος και αγοραπωλησίας. Βέβαια η δωρεά οργάνων η οποία αποτελεί τη βάση της μεταμόσχευσης πρέπει να προωθηθεί από την πολιτεία μέσα από την ευαισθητοποίηση των πολιτών, τα κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα έχοντας ως κύριο στόχο να καμφθούν οι όποιες αμφιβολίες από κοινωνική ή θεολογική άποψη παραθέτοντας ως απόδειξη ακλόνητα επιστημονικά δεδομένα.
(EL)
Transplantation of solid organs from either a living or a cadaveric dolor is perhaps the most important achievement of modern medical science. The transplant procedure, the result of years of scientific and technological research, is considered a means of salvation for patients who suffer from chronic severe insufficiency of their vital organs and seek transplantation as the last hope of prolonging life expectancy. However, the rapid evolution in the field of transplantation haw created several problems and dilemmas both on a political, social and moral level. The main problem lies in the concept of brain death, how it is defined and at what point in time the removal of organs from the cadaveric dolor can begin. Also, great importance is given to the declaration of consent for the removal of organs both from the living dor and from the deceased, taking into account the value of free will, seif-determination and autonomy of the individual.
The state, by creating the appropriate legal framework for transplants, tried to eliminate these concerns. It defined, therefore, a specific framework to regulate the course of the transplant process, to protect the dolor, the recipient and also the nursing staff who take the lead in the transplant. Moreover, to prevent any action that would transform organ donation from an act of humanity into a means of exchange amd buying and selling. Of course, organ donation, which is the basis of transplantation, must be promoted by the state through the awareness of the citizens, the appropriate educational programs having as the main goal to overcome any doubts from a social of theological point of view by quoting unshakable scientific data as proof.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
