Το ζήτημα της ανεργίας αποτελεί ένα δυναμικό φαινόμενο που έχει απασχολήσει την έρευνα σε πολλά διαφορετικά επιστημονικά πεδία. Στον τομέα της Κλινικής Ψυχολογίας έχει μελετηθεί κυρίως ως ένας παράγοντας επίδρασης αναφορικά με μια πληθώρα ψυχικών δυσκολιών και διαταραχών σε μια προσπάθεια να διαφανούν και να υπογραμμιστούν οι επιπτώσεις που συνίστανται σε ψυχικό επίπεδο. Οι έρευνες που έχουν προηγηθεί εστιάζουν κυρίως στις επιπτώσεις της ανεργίας στον ψυχισμό του ατόμου και κατ’ επέκταση στις περαιτέρω επιδράσεις που εμφανίζονται στον οικογενειακό αλλά και τον κοινωνικό ιστό με έμφαση σε συμπτώματα σχετικά με την επιθετικότητα, την κατάθλιψη, την ενδο-οικογενειακή βία και την παραμέληση, το αίσθημα ευαλωτότητας, την εξαρτητικότητα και πλήθος άλλων. Από αυτές τις ερευνητικές προσπάθειες, οι περισσότερες αφορμώνται από τη γνωσιακή-συμπεριφοριστική προσέγγιση και την προσέγγιση των πέντε παραγόντων, βάση των οποίων προσφέρονται και τα περισσότερα ερευνητικά εργαλεία στον τομέα της κλινικής έρευνας. Μολονότι η ψυχανάλυση τοποθετεί ως ένα βασικό πυλώνα του ψυχικού οργάνου την εργασία, ως βασικού συστατικού του Εγώ, μόλις πρόσφατα ανοίγει το πεδίο για την ανάπτυξη ερευνητικών πρωτοκόλλων που εδράζουν σε αυτή την προσέγγιση. Η συγκεκριμένη εργασία αποτελεί μια απόπειρα συσχέτισης του διαχρονικού προβλήματος της ανεργίας με στόχο τη διερεύνηση των τάσεων που υπάρχουν μεταξύ της οργάνωσης της προσωπικότητας, της αναστοχαστικής λειτουργίας και της αναζήτησης εργασίας, λαμβάνοντας υπόψιν, όμως, πως η τάση αυτή δεν μπορεί να υποδείξει αιτιοκρατική σχέση. Έπειτα από την ολοκλήρωση του ερευνητικού σχεδιασμού, πράγματι φάνηκε πως η οργάνωση της προσωπικότητας, η αναστοχαστική λειτουργία και στοιχεία ναρκισσισμού, μιας βασικής διάστασης του ψυχισμού, αλληλεπιδρούν, ώστε να παραμένει ένα άτομο ενεργό ή μη στην αναζήτησή εργασίας. Ωστόσο, οι περιορισμοί που προκύπτουν από τη συγκεκριμένοι έρευνα, που γίνεται σε ακαδημαϊκό επίπεδο, δεν επιτρέπουν γενικεύσεις στο γενικό πληθυσμό και θα μπορούσαν να αποτελέσουν αφετηρία για περαιτέρω μελέτη του σοβαρού ψυχο-κοινωνικού προβλήματος των ανέργων στην Ελλάδα.
(EL)
Unemployment is dynamic issue which has been researched by different sciences. In the field of clinical psychology it has been studied mostly as a factor of mental distortions. Past research focused mostly on the effects of unemployment on psychical apparatus and the family and social life regarding aggressively, depression, domestic violence, etc. The most of these studies have a basis on the cognitive-behavioral theory and the big-five theory mostly because of the psychometric tests provided. Despite the fact that psychoanalytic theory is based on the psychical apparatus as a fundamental part of the Ego, only recently did it develop research protocols. The current study tries to correlate unemployment to the organization of personality through the reflective functioning without giving a reason for this correlation. It was evident that the reflective functioning as well as narcissism as a central aspect of human psychism correlate regarding the job searching. However the limitations of this study do not permit a generalization on the general population.
(EN)