Θέμα της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η σύγκριση του πορτρέτου δύο γυναικείων μορφών, ως προς τα έμφυλα χαρακτηριστικά τους: της Κλυταιμνήστρας, όπως αυτή αναδεικνύεται στην αττική τραγωδία και στο ρωμαϊκό δράμα, και της Αγριππίνας της Νεότερης, βάσει της παρουσίας της στην ρωμαϊκή ιστοριογραφία της πρώιμης αυτοκρατορικής περιόδου. Η επιλογή των δύο ηρωίδων δεν είναι τυχαία. Η απεικόνισή τους τόσο στην ελληνορωμαϊκή τραγωδία όσο και στην ρωμαϊκή ιστοριογραφία αποτυπώνονται με τα ίδια χαρακτηριστικά• είναι και δύο ικανές ηγέτιδες πόλεων (dux femina) και δολερές μοιχοί (incesta femina, adultera femina) –συζυγοκτόνοι. Επιπρόσθετα, και οι δύο γυναίκες τιμωρούνται για τις πράξεις τους από τους γιους τους, Ορέστη και Νέρωνα αντίστοιχα. Αν και η Κλυταιμνήστρα αποτελεί μια λογοτεχνική και μυθολογική μορφή, τα χαρακτηριστικά της έχουν εμπνεύσει τους Ρωμαίους ιστοριογράφους, οι οποίοι σκιαγραφούν την Αγριππίνα με παρόμοιο τρόπο. Συνεπώς, η Αγριππίνα αποτελεί και εκείνη ένα λογοτεχνικό κατασκεύασμα, όπως ακριβώς και η Κλυταιμνήστρα, παρόλο που είναι ιστορικό πρόσωπο. Για την σκιαγράφηση της Κλυταιμνήστρας χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές τραγωδίες "Ὀρέστεια" του Αισχύλου, "Ἠλέκτρα" του Σοφοκλή, "Ἠλέκτρα" του Ευριπίδη, καθώς και η ρωμαϊκή τραγωδία "Agamemnon" του Σενέκα. Αντίστοιχα, για την Αγριππίνα, κύρια ιστορική πηγή αποτελεί ο Τάκιτος και το έργο του, "Annales" (12-14). Συμπληρωματικά, χρησιμοποιήθηκαν και τα έργα των Σουητώνιου ("Vita Divi Claudii, Vita Caligulae, Vita Neronis") και Δίωνα Κάσσιου ("Ῥωμαϊκή Ἱστορία") προκειμένου να ενισχυθούν τα χαρακτηριστικά της Αγριππίνας, τα οποία παρουσιάζονται από τον Τάκιτο.
(EL)
The subject of the present thesis is the comparison of the portrait of two female figures, in terms of their gender characteristics: these figures are, on one hand, Clytemnestra, as she is described in Attic tragedy and Roman drama, and, on the other hand, Agrippina the Younger based on her appearance in Roman historiography of the early imperial period. The selection of these two heroines is not random. In both Greco-Roman tragedy and Roman historiography, they are depicted with the same characteristics; they are both capable city leaders (dux femina) and treacherous adulteresses (incesta femina, adultera femina) - wife-killers. In addition, both women are punished for their actions by their sons, Orestes and Nero respectively. Although Clytemnestra is a literary and mythological figure, her characteristics have inspired Roman historians, who portray Agrippina in a similar way. Agrippina is therefore a literary construct, just like Clytemnestra, even though the former is a historical woman. Clytemnestra’s character is based on the depiction of the heroine in the Greek tragedies "Oresteia" by Aeschylus, "Electra" by Sophocles, "Electra" by Euripides, and the Roman tragedy "Agamemnon" by Seneca. Similarly, for Agrippina, the main historical source is Tacitus and his work, "Annales" (12-14). In addition, the works of Suetonius ("Vita Divi Claudii, Vita Caligulae, Vita Neronis") and Dion Cassius ("Roman History") were also used to reinforce the characteristics of Agrippina as presented by Tacitus.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
