Καθίσταται φανερό από τη βιβλιογραφία ότι κάθε επαγγελματικός και κοινωνικός τομέας έχει ανάγκη από ανατροφοδότηση, η οποία θα υποδείξει τα θετικά σημεία ωστε να διαμοιραστούν αντίστοιχες καλές πρακτικές και τα αρνητικά σημεία ώστε να προκύψουν βελτιωτικές αλλαγές. Η ανατροφοδότηση δεν δύναται να πραγματοποιηθεί παρά μέσα από διαδικασίες αξιολόγησης. Ομοίως, στην εκπαίδευση, οι αξιολογικές διαδικασίες θεωρούνται εξίσου σημαντικές, οι οποίες θα πραγματοποιούνται σε κλίμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης προκειμένου να αποδώσουν τα βέλτιστα αποτελέσματα, των οποίων άμεσοι αποδέκτες είναι μαθητές και εκπαιδευτικοί. Στην παρούσα έρευνα επιχειρείται η προσέγγιση μιας εναλλακτικής αξιολογικής διαδικασίας, όπου οι εκπαιδευτικοί, ως ειδήμονες, αξιολογούν το έργο συναδέλφων ως μέσο επαγγελματικής ανάπτυξης. Πρόκειται για την αξιολόγηση ομοτέχνων, η οποία, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, είχε θετικό πρόσημο στην υιοθέτησή της από το εκπαιδευτικό περιβάλλον, εκφράζοντας ωστόσο και τους σχετικούς προβληματισμούς που προέκυψαν από την εφαρμογή της.
Πιο συγκεκριμένα, η αξιολόγηση ομοτέχνων αποτελεί μια καινοτομία στην αξιολογική διαδικασία, καθώς αφορά στην ανατροφοδότηση που παρέχεται μέσω της ετεροπαρατήρησης της διδασκαλίας μεταξύ συναδέλφων, των οποίων ειδημοσύνη αποτελεί η εκπαιδευτική διαδικασία. Πρόκειται για μια μέθοδο συνεργασίας, μια διαδικασία εκμάθησης και άτυπη μορφή εσωτερικής αξιολόγησης, απ' όπου προκύπτει όφελος για τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές. Το γεγονός ότι η αξιολόγηση μεταξύ ομοτέχνων αποτελεί μια καινοτόμο αξιολογική προσέγγιση, συνεπάγεται το μετασχηματισμό των αντιλήψεων και προδιαθέσεων των εκπαιδευτικών με σκοπό την κατάκτηση νέων σύγχρονων διδακτικών πρακτικών. Η διαμόρφωση κουλτούρας συνεργασίας και συλλογικότητας αποτελούν θεμελιώδη χαρακτηριστικά προώθησης της αξιολόγησης μεταξύ ομοτέχνων.
Η αξιολόγηση ομοτέχνων ως διαδικασία εκμάθησης, δύναται να συνδεθεί με την επαγγελματική ανάπτυξη, η οποία ορίζεται ως οι δραστηριότητες που αναπτύσσουν τις δεξιότητες, τις γνώσεις, την εξειδίκευση και πως αυτά να μετατρέπονται σε πράξη προς όφελος της ανάπτυξης των μαθητών τους. Η επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών επιχειρείται να προσεγγιστεί από ένα πλήθος μέσων, τα οποία βασίζονται σε συνεργατικές πρακτικές.
Η παρούσα διπλωματική εργασία αποσκοπεί στη διερεύνηση των απόψεων και στάσεων των εκπαιδευτικών σχετικά με την προοπτική ανάπτυξης της αξιολόγησης ομοτέχνων ως μέσο επαγγελματικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της σχολικής μονάδας. Η ποσοτική μεθοδολογική προσέγγιση επιλέχθηκε ως η καταλληλότερη με βάση τους σκοπούς της έρευνας και το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν εκπαιδευτικοί ΠΕ60 (Ν=120) που υπηρετούν σε σχολικές μονάδες της δημόσιας εκπαίδευσης του νομού Αττικής. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη δημιουργία ερωτηματολογίου ως ερευνητικό εργαλείο, το οποίο σχεδιάστηκε από τον ερευνητή.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ουδέτερες αντιλήψεις και τάσεις αλλά και προβληματισμό εκ μέρους των εκπαιδευτικών σχετικά με την αξιολόγηση ομοτέχνων. Οι ίδιοι παρουσιάζονται διστακτικοί ως προς τα πιθανά αποτελέσματά της για επαγγελματική ανάπτυξη, ενώ αναδεικνύεται η προτίμηση “παθητικών” πρακτικών για προσωπική βελτίωση γεγονός που συνεπάγεται απουσία υιοθέτησης καινοτόμων πρακτικών, όπως η αξιολόγηση ομοτέχνων. Χρειάζεται να σημειωθεί ότι σημαντικές παράμετροι όπως το πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συλλογικότητας εκλίπουν, ενώ δεν τίθενται υπέρ της άποψης ότι θα υπάρξουν οφέλη από την εφαρμογή της διαδικασίας της αξιολόγησης ομοτέχνων. Επιβεβαιώνεται η ισχύουσα νοοτροπία του ατομισμού των εκπαιδευτικών, η ελλιπής κουλτούρα αξιολόγησης και επαγγελματισμού, όπως και ο συγκεντρωτικός χαρακτήρας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο παρακωλύει την ανάπτυξη αυτόνομων και συλλογικών περιβαλλόντων μάθησης.
(EL)
It is clear from the bibliography that every professional and social sector needs feedback, which will indicate the positive points in order to share corresponding good practices and the negative points in order to bring about changes for improvement. Feedback can only take place through evaluation procedures. Similarly, in education, evaluation processes are considered equally important, which will be carried out in a climate of cooperation and trust in order to give the best results, the direct recipients of which are students and teachers. The present study attempts to approach an alternative evaluation process, where teachers, as experts, evaluate the work of colleagues as a means of professional development. This is the peer evaluation, which, according to bibliography, had a positive sign in its adoption by the educational environment, however, expressing the relevant concerns that arose from its implementation.
More specifically, peer evaluation is a novelty in the evaluation process, as it concerns the feedback provided through the peer observation of teaching between colleagues, whose expertise is the educational process. It is a collaborative method, a learning process and an informal form of internal evaluation, which benefits the teacher and the students. The fact that peer review is an innovative evaluation approach, implies the transformation of teachers' perceptions and predispositions in order to acquire new modern teaching practices. Creating a culture of collaboration and teamwork are fundamental features of promoting evaluation among peers.
Peer evaluation as a learning process can be linked to professional development, which is defined as activities that develop skills, knowledge, specialization and how these are translated into practice for the benefit of their students' development. Teacher professional development is attempted to be approached through a variety of tools, which are based on collaborative practices.
The present dissertation aims to investigate the views and attitudes of teachers regarding the development perspective of peer evaluation as a means of professional development within the school unit. The quantitative methodological approach was selected as the most appropriate based on the objectives of the research and the sample of the research consisted of preschool teachers (N =120) who serve in public education units in the district of Attica. The data collection was done by creating a questionnaire as a research tool, which was designed by the researcher.
The results of the research show neutral perceptions and tendencies but also reflection on the part of teachers regarding peer evaluation. They are hesitant about its possible results for professional development, while the preference for "passive" practices for personal improvement is highlighted, which implies the absence of the adoption of innovative practices, such as peer evaluation. It should be noted that important parameters such as the spirit of mutual trust and collectivity are missing, while they are not in favor of there will be benefits from the implementation of the peer review process. The current mentality of teachers' individualism, the lack of a culture of evaluation and professionalism, as well as the centralized character of the Greek educational system, which hinders the development of autonomous and collective learning environments, are confirmed.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
