παρακάτω διπλωματική θα αναλυθούν όλες οι μορφές άνοιας και για να συνδεθεί με την Κοινωνική Παιδαγωγική θα εστιάσουμε στη γεροντική άνοια, πως αυτή επηρεάζει την τρίτη ηλικία και πως μπορεί μέσα από προγράμματα να βελτιώσει τον τρόπο διαβίωσης των ηλικιωμένων. Η άνοια είναι μια γενική ορολογία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ομάδα νοητικών διαταραχών που προκαλούνται από βιολογικές ή ψυχολογικές αιτίες και επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργία ενός ατόμου. Οι μορφές άνοιας μπορούν να ποικίλουν σε βαθμό και συμπτώματα, και επηρεάζουν διάφορους πνευματικούς λειτουργικούς τομείς όπως η μνήμη, η προσοχή, η γλωσσική ικανότητα, η κρίση και η κοινωνική συμπεριφορά. Η άνοια είναι ένα ετερογενές σύνδρομο που μπορεί να προκληθεί από πολλές διαφορετικές νευρολογικές και άλλες παθήσεις, επομένως θα ακολουθήσει μια εισαγωγή στην άνοια, μερικές από τις βασικές ανησυχίες γύρω από αυτήν, καθώς και τα μεταβαλλόμενα πλαίσια στα οποία γίνεται κατανοητή η άνοια. Η εργασία επικεντρώνεται γύρω από το κοινωνικό περιθώριο, ξεκινώντας με μια περιγραφή των υπαρχόντων ψυχολογικών μοντέλων περιθωρίου σε ασθενείς με άνοια. Όσον αφορά το κοινωνικό περιθώριο, αναφέρεται στην κοινωνική απομόνωση ή την αδυναμία να συμμετάσχει κάποιος στην κοινωνία με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσε κάποιος άλλος ο οποίος δεν νοσεί.
Οι άνθρωποι με άνοια μπορεί να βρεθούν σε κοινωνικό περιθώριο εξαιτίας των αλλαγών στη συμπεριφορά και την προσωπικότητα που σχετίζονται με την ασθένεια. Επίσης, οι δυσκολίες στην επικοινωνία και η δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών καθηκόντων μπορεί να τους δυσκολεύουν να συνδεθούν με άλλους ανθρώπους και να συμμετέχουν στις κοινωνικές δραστηριότητες. Η υποστήριξη από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινότητα μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους με άνοια να διατηρήσουν ένα ενεργό και συμμετοχικό κοινωνικό περιβάλλον. Επίσης, η ύπαρξη ειδικών υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής περίθαλψης μπορεί να παράσχει σημαντική στήριξη στους ανθρώπους με άνοια και να τους βοηθήσει να παραμείνουν ενταγμένοι στην κοινωνία.
Σε τέτοιες καταστάσεις αναλαμβάνει δράση η Κοινωνική Παιδαγωγική η οποία αναφέρεται στην «ενίσχυση και διασφάλιση δικαιωμάτων, ποιοτική εκπαίδευση, ολόπλευρη ανάπτυξη των ατόμων, δια βίου μάθηση, βελτίωση και αλλαγή.» Εδώ θα παρουσιάσουμε κοινωνικούς παιδαγωγικούς θεσμούς προσηλωμένους στις βασικές αρχές της Κοινωνικής Παιδαγωγικής όπως: προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, δια βίου προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη του ατόμου, δημιουργία θετικών εμπειριών, άτυπη εκπαίδευση, ανάπτυξη και ενίσχυση συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων και γενικά η πλήρης ανάπτυξη της προσωπικότητας για την επίτευξη βελτίωσης και αλλαγής.
(EL)
In the following thesis, all forms of dementia will be analyzed (frontal, vascular, geriatric, etc.) and to connect with Social Pedagogy, we will focus on geriatric dementia, how it affects the elderly and how it can improve the way of life of the elderly through programs. Dementia is a general term used to describe a group of mental disorders caused by biological or psychological causes that affect a person's daily functioning. Forms of dementia can vary in degree and symptoms, and affect various mental functional areas such as memory, attention, language ability, judgment and social behavior. Dementia is a heterogeneous syndrome that can be caused by many different neurological and other conditions, so this will be followed by an introduction to dementia, some of the key concerns surrounding it, and the changing contexts in which dementia is understood. Experiences of people with dementia and their environment are also presented.
The thesis centers around social marginality, beginning with a description of existing psychological models of marginality in dementia patients. In terms of social marginalization, it refers to social isolation or the inability to participate in society in the same way that someone else could. People with dementia may find themselves marginalized because of the behavioral and personality changes associated with the disease. It is important to note that each case of dementia is unique and the effects on social marginalization may vary from person to person. Support from family, friends and the community can help people with dementia maintain an active and participatory social environment. Also, having specialist health and social care services can provide important support to people with dementia and help them remain integrated into society. In such situations social pedagogy takes action which refers to "enhancing and securing rights, quality education, the development of individuals, lifelong learning, improvement and change."
Here we will present social pedagogic institutions committed to the basic principles of social pedagogy, such as: protection of human rights, lifelong personal and social development of the individual, creation of positive experiences, informal education, development of enhanced emotional and social skills and in general the full development of personality for their improvement and change.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
