Η παρούσα πτυχιακή εργασία επικεντρώνεται στην ανάγκη ενσωμάτωσης των μεταναστών/τριών και των προσφύγων στις κοινωνίες του σήμερα, με έμφαση στον τομέα της εκπαίδευσης. Η καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η έντονη κινητικότητα των ανθρώπων σε διεθνές και παγκόσμιο επίπεδο, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα εις βάρος τους σε κάθε πτυχή της κοινωνίας, όπως και η στέρηση πρόσβασής τους στην εκπαίδευση, είναι κάποιοι από τους κυριότερους παράγοντες που μαρτυρούν την αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις στην εκπαιδευτική πολιτική των κρατών, υιοθετώντας μια διαπολιτισμική διάσταση στην εκπαίδευση. Οι πολιτικές αυτές επιδιώκουν τη διασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής των μαθητών/τριών σε όλες τις δράσεις του σχολείου, την αποδοχή και την προώθηση της διαφορετικότητας, την ενδυνάμωσή τους, δίνοντάς τους χώρο να ακουστεί η φωνή τους μέσα σε ένα πλαίσιο «ανοιχτό» και ασφαλές που σέβεται και διατηρεί τις πολυπολιτισμικές ταυτότητες. Η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό το εγχείρημα, προτείνοντας ριζικές αλλαγές στα εκπαιδευτικά συστήματα, όπως, για παράδειγμα, την αναπροσαρμογή των Προγραμμάτων Σπουδών και των σχολικών εγχειριδίων, με στόχο τη συμπερίληψη των μεταναστών/τριών και των προσφύγων, την αξιοποίηση της μητρικής τους γλώσσας ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή τους ένταξη στο νέο κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο, την κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση των εκπαιδευτικών, και τον ρόλο τους ως «γέφυρα» στη σύνδεση γονέων, σχολείου και κοινωνίας. Ο διαπολιτισμικός προσανατολισμός της εκπαίδευσης θεωρείται απαραίτητος και στην ελληνική πραγματικότητα. Ωστόσο, η εφαρμογή της αντιμετωπίζει ποικίλα προβλήματα και γεννά ερωτήματα σχετικά με την οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων με τρόπο που να ανταποκρίνονται στις εκπαιδευτικές ανάγκες της πολυπολιτισμικής τάξης, την ίδρυση ή όχι ξεχωριστών σχολείων για τα αλλόγλωσσα παιδιά και από μεριάς του κράτους την επιθυμία για εκπαίδευση σε μεικτές τάξεις με βασική επιδίωξη την ενδυνάμωση και διατήρηση των πολιτισμικών διαφορών.
(EL)
This thesis focuses on the need to integrate immigrants and refugees in contemporary societies, with an emphasis on education. The violations of Human Rights, the intense mobility of people at an international and global level, the prejudices and stereotypes against them throughout society, as well as the deprivation of access to education, are some of the main factors that point to the need for reforms in the educational policies of states, adopting an intercultural dimension in education. These policies seek to ensure the equal participation of pupils in all school activities, to accept and promote diversity, to empower them, giving them space to make their voices heard in an “open” and safe context that respects and preserves multicultural identities. Intercultural Education plays an important role in this endeavour, proposing radical changes in educational systems, such as the adaptation of curricula and textbooks to include the immigrants and the refugees, the use of their mother tongue as a necessary condition for their smooth integration in the new socio-cultural context, the appropriate scientific training of teachers and their role as a “bridge” in linking parents, school and society. The intercultural orientation of education is also considered essential in the Greek reality. However, its implementation faces various problems and raises questions about the organization of education systems in a way that meets the educational needs of the multicultural class, the establishment or not of separate schools for foreign-speaking children and, on the part of the state, the desire for education in mixed classes with the main aim of strengthening and maintaining cultural differences.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
