Εισαγωγή: Η περίοδος της πανδημικής κρίσης του Covid-19 έφερε ριζικές μεταρρυθμίσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία, με τη στροφή στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, και αφήνοντας, τουλάχιστον προσωρινά, τη δια ζώσης εκπαίδευση. Η απότομη και ρηξικέλευθη μεταστροφή στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση για μερικούς εκπαιδευόμενους ήταν μια νέα προοπτική για το μέλλον της εκπαίδευσης και για άλλους μια απρόσωπη διαδικασία, περιορισμένη στους εξοικειωμένους και έχοντες πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση του βαθμού ικανοποίησης εκπαιδευόμενων του προγράμματος ειδικότητας «Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου» του Ι.Ε.Κ. Ε.Κ.Α.Β., από τη δια ζώσης και την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση κατά τη χρονική περίοδο της πανδημίας.
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 101 εκπαιδευόμενοι που κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα ειδικά σχεδιασμένο ερωτηματολόγιο 52 ερωτήσεων κλειστού τύπου κλίμακας Likert αναφορικά με το βαθμό ικανοποίησης από την παρεχόμενη δια ζώσης και εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αποτελέσματα: ο συνολικός βαθμός ικανοποίησης των συμμετεχόντων από τη δια ζώσης εκπαίδευση ήταν 3.79±0.69 έναντι 3.36±0.82 από την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση (p≤0.001). Η ηλικία των συμμετεχόντων δεν φάνηκε να επηρεάζει το βαθμό ικανοποίησής τους. Οι άνδρες της μελέτης δήλωσαν μεγαλύτερο βαθμό ικανοποίησης σε σύγκριση με τις γυναίκες τόσο από τη δια ζώσης εκπαίδευση (3.8±0.64 vs 3.7±0.75, αντίστοιχα, p=0.465) όσο και από την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση (3.4 ±0.74 vs 3.3 ±0.91, αντίστοιχα, p=0.438), χωρίς όμως σημαντικές διαφορές.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι οι εκπαιδευόμενοι έχουν υψηλότερη ικανοποίηση από τη δια ζώσης εκπαίδευση σε σύγκριση με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Αυτό ενδεχομένως οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες, που επηρεάζουν την εκπαιδευτική εμπειρία, συμπεριλαμβανομένων της έλλειψης προσωπικής επαφής, και της δυσκολίας διατήρησης κινήτρου στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Επιπλέον μελέτες θα ενισχύσουν στη διαλεύκανση των παραγόντων που επηρεάζουν το διαφορετικό βαθμό ικανοποίησης μεταξύ της δια ζώσης και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
(EL)
Introduction: The period of the pandemic crisis of Covid-19 brought radical reforms in the educational process, with the shift to distance learning, and leaving, at least temporarily, face-to-face education. The sudden and groundbreaking shift to distance learning for some educators was a new perspective on the future of education, and for others an impersonal process, limited to those familiar with and having access to the new technologies.
Aim of the study: The aim of the study was to investigate the degree of satisfaction of instructors of the "Rescuer - Ambulance Crew" specialty program of the I.E.K. The E.K.A.B., between face-to-face education and distance learning during the period of the pandemic.
Methodology: The study involved 101 learners who were asked to answer a specially designed questionnaire of 52 closed-type Likert scale questions regarding the degree of satisfaction with the face-to-face education and distance learning provided during the pandemic.
Results: The overall degree of satisfaction of the participants face-to-face was 3.79±0.69 compared to 3.36±0.82 from the distance learning (p≤0.001). The age of the participants did not seem to influence their degree of satisfaction. The men of the study reported a higher degree of satisfaction compared to the women, both in the face-to-face education (3.8±0.64 vs 3.7±0.75, respectively, p=0.465) and distance learning (3 .4 ±0.74 vs 3.3 ±0.91, respectively, p=0.438), but without
significant differences.
Conclusions: The results indicate that learners have a higher satisfaction with face-to-face education compared to distance learning. This may be due to a variety of factors, including the lack of personal contact, and the difficulty of staying motivated in distance learning. Additional studies will enhance the elucidation of the factors that influence the different degree of satisfaction between face-to-face education and distance learning.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
