Η μετακίνηση των πληθυσμών είναι ένα φυσικό φαινόμενο που έχει ενισχύσει
την αλληλεπίδραση των πολιτισμών. Ωστόσο την τελευταία χιλιετία έχει παρατηρηθεί
αύξηση των εκτοπισμένων πληθυσμών. Κατά τη διάρκεια της μετακίνησης, ο
προσφυγικός πληθυσμός εκτίθεται σε μια σειρά στρεσογόνων γεγονότων που
επιβαρύνουν τη συνολική υγεία. Τα κοινοτικά προγράμματα υποστήριξης από
ομότιμους φαίνεται να φέρουν θετικά αποτελέσματα στην ψυχοκοινωνική
υποστήριξη και την κοινωνική ενσωμάτωση της προσφυγικής κοινότητας.
Η παρούσα έρευνα ποιοτικής μεθοδολογίας εμβαθύνει στην κατανόηση της
εμπειρίας προσφύγων που εργάζονται ως ομότιμοι βοηθοί σε ένα πρόγραμμα
ψυχοκοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και αιτούντων άσυλο. Για την διεξαγωγή
της παρούσας έρευνας επιλέχθηκε η ποιοτική μεθοδολογία και η συλλογή των
δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσα από ημιδομημένες συνεντεύξεις. Το συνολικό
δείγμα αποτελούνταν από επτά ομότιμους βοηθούς, οι οποίοι πληρούσαν τα κριτήρια
του δείγματος. Aαξιοποιήθηκε η θεματική ανάλυση για τον εντοπισμό πρωταρχικών
θεμάτων: πρώτον, ο πολύπλευρος ρόλος του ομότιμου βοηθού λόγω του κοινού
πολιτισμικού υποβάθρου, δεύτερον, η ανάγκη για τη φροντίδα του προσωπικού, και
τρίτον, οι προσωπικές σκέψεις και τα συναισθήματά μέσα σε αυτόν τον ρόλο.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο ρόλος του ομότιμου βοηθού είναι
πολύπλευρος. Ως μέλη της ίδιας κοινότητας, οι ομότιμοι βοηθοί γίνονται πρόσωπα
εμπιστοσύνης, βοηθώντας τους ωφελούμενους να διαχειριστούν τις στρεσογόνες
εμπειρίες και να ενσωματωθούν κοινωνικά. Παρά τις προκλήσεις που
αντιμετωπίζουν, όντας μέλη της ίδιας κοινότητας και λόγω επαγγελματικής αστάθειας
και έλλειψης πιστοποίησης, η συστηματική εποπτεία, η συνεχιζόμενη κατάρτιση και
η αναγνώριση του ρόλου τους μπορούν να βελτιώσουν τις εργασιακές συνθήκες. Τα
προσωπικά κίνητρα, η θετική ανατροφοδότηση και η προσωπική εξέλιξη φάνηκε να
ενθαρρύνουν τους ομότιμους βοηθούς να εμπλακούν αυθεντικά στον ρόλο τους και
να δεσμευτούν μακροπρόθεσμα.
Τα συμπεράσματα που προέκυψαν συμπληρώνουν σε ένα σημαντικό βαθμό
την μέχρι τώρα υπάρχουσα βιβλιογραφία και μπορούν να αξιοποιηθούν για την
βελτίωση στον σχεδιασμό των προγραμμάτων που αποσκοπούν στην παροχή
ψυχοκοινωνικής υποστήριξης προσφύγων.
(EL)
Population mobility has been a natural phenomenon that has contributed to the
interaction between cultures. However, in recent years, there has been an increase in
displaced populations. During their movement, the refugee population is exposed to a
series of stressful events that burden their overall health. Community peer support
programs offer psychosocial support and enhance social integration.
The present qualitative study delves into the experiences of refugees working
as peer supporters in a psychosocial support program for refugees and asylum seekers.
A qualitative methodology was chosen for this research, and data collection was
conducted through semi-structured interviews. The total sample consisted of seven
peer supporters who met the sample criteria. Thematic Thematic analysis was used to
identify key themes: first, the multifaceted role of the peer supporter; second, the need
for staff care; and third, personal thoughts and feelings within this role.
The results showed that the role of the peer supporter is multifaceted. As
members of the same community, peer supporters become trusted figures, helping
beneficiaries manage stressful experiences and integrate socially. Despite the
challenges they face, being members of the same community and due to professional
instability and lack of certification, systematic supervision, continuous training, and
recognition of their role can improve their working conditions. Personal motivations,
positive feedback, and personal development seem to encourage peer supporters to
engage authentically in their role and commit long-term.
The conclusions complement the existing literature to a significant extent and
can be utilized to improve the design of programs aimed at providing psychosocial
support to refugees.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
