Eισαγωγή
Oι ειδικοί ταυτόχρονης διερμηνείας (ΕΤΔ) είναι εξειδικευμένοι επαγγελματίες που εργάζονται σε απαιτητικές συνθήκες. Η καταλληλότητα του ηχητικού εξοπλισμού και η ποιότητα του ηχητικού σήματος θεωρούνται πολύ σημαντικές παράμετροι της εργασίας τους. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID, στο πλαίσιο της κοινωνικής αποστασιοποίησης, παρατηρήθηκε αυξημένη χρήση πλατφορμών απομακρυσμένης διερμηνείας μέσω υπολογιστών (Remote Simultaneous Interpretation-RSI). Ο εξοπλισμός συχνά δεν ήταν πια προτυποποιημένος και το ηχητικό σήμα ήταν περισσότερο επεξεργασμένο και συμπιεσμένο. Yπήρξαν αναφορές για διάφορα ενοχλήματα μεταξύ των ΕΤΔ που περιλαμβάνουν την απώλεια ακοής, τις εμβοές και τη δυσανεξία στον ήχο, μετά από έκθεση στο RSI.
Μεθοδολογία
Στην μελέτη μας που αποτελεί μία συγχρονική μελέτη, προσπαθήσαμε να ελέγξουμε την κατάσταση ακοής σε 22 ΕΤΔ. Εκτός από την λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση, διενεργήθηκε έλεγχος με τονική ακοομετρία και Ωτοακουστικές Εκπομπές Προϊόντων Παραμόρφωσης (DPOAEs).
Αποτελέσματα
Χρησιμοποιώντας ως κριτήριο απώλειας ακοής την παρουσία ουδού >25 dB HL σε οποιαδήποτε από τις εξεταζόμενες συχνότητες(250Ηz-8000Hz) του τονικού ακοογράμματος, στο δείγμα μας παρουσιάζεται απώλεια ακοής στο 40.9% των συμμετεχόντων. Στη μελέτη μας βρέθηκε μεγαλύτερη συχνότητα απώλειας ακοής υψηλών συχνοτήτων στις ηλικιακές ομάδες 50-60 και 60-70 ετών. Η αναφερόμενη παρουσία εμβοών ανήλθε στο 27.3% του δείγματος, ενώ υπερακουσία ανέφερε το 40.9% των συμμετεχόντων. Στo δείγμα μας, η απώλεια ακοής, οι εμβοές ή η υπερακουσία δεν βρέθηκαν να συσχετίζονται στατιστικά με το βαθμό έκθεσης στο RSI. Οι καταγραφές των ωτοακουστικών εκπομπών ήταν μη φυσιολογικές στις υψηλές συχνότητες.
Συζήτηση
Η συχνότητα εμβοών, υπερακουσίας και απώλειας ακοής στον πληθυσμό του δείγματος μας είναι αυξημένη σε σχέση με τις βιβλιογραφικές αναφορές για το γενικό πληθυσμό. Η παρατήρηση αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς δίνει το έναυσμα για τη διερεύνηση των πιθανών μηχανισμών και συνθηκών που ίσως ευθύνονται για αυτά τα ευρήματα. Λαμβάνοντας υπ’όψιν τους στατιστικούς περιορισμούς της έρευνάς μας, δεν μπορεί να ξεκαθαριστεί αν η χρήση RSI παίζει κάποιο ρόλο στα αποτελέσματα αυτά, ή αν είναι πιθανώς απότοκα των συνήθων συνθηκών εργασίας των ΕΤΔ.
Συμπεράσματα
Παρά τα ενδιαφέροντα ευρήματα σε αυτήν την πρωτότυπη έρευνα, το μικρό δείγμα και οι περιορισμοί της συγχρονικής μελέτης υπογραμμίζουν την ανάγκη νέων μελετών ώστε να εμπλουτιστεί η ελάχιστη βιβλιογραφία σε αυτή την εξειδικευμένη επαγγελματική κατηγορία.
(EL)
Introduction
Simultaneous interpretation specialists are skilled professionals who work under highly de-manding conditions. The suitability of the audio equipment and the quality of the audio signal are considered very important parameters of their work. During the COVID pandemic, in the context of social distancing, an increased use of remote simultaneous interpretation (RSI) was observed. The equipment was in many instances no longer of the same quality standards, and the audio signal was more processed and compressed. There were reports of various com-plaints among the simultaneous interpretation specialists (SIS) that included hearing loss, tin-nitus and noise intolerance to everyday sounds following exposure to RSI.
Methods
In our study, which is a cross-sectional study, we attempted to assess the hearing status of 22 individuals that work as simultaneous interpretation specialists. In addition to medical history taking and clinical examination, we performed audiological evaluation of the participants us-ing pure tone audiometry and distortion product otoacoustic emissions (DPOAEs).
Results
By defining hearing loss as a pure tone threshold of >25 dB HL at any of the examined frequencies(250Ηz-8000Hz) we found that in our sample, hearing loss was observed in 40,9% of the participants. In our sample, an elevated percentage of high frequency hearing loss was observed in the 50-60 and 60-70 age groups. The presence of tinnitus was noted in 27.3% of our sample, while hyperacusis was reported by 40.9% of the participants. In our sample, we did not find statistical correlation between the presence of hearing loss, hyperacusis or tinnitus and the level of exposure to RSI. The recorded levels of the DPOAEs were present but abnormal at high frequencies.
Discussion
The occurrence of tinnitus, hyperacusis and hearing loss in our sample is increased compared to the general population, according to the literature. This observation is of particular interest and could spark further research of the potential mechanisms and conditions that may be responsible. Taking into account the statistical limitations of our study, it cannot be established if the use of RSI does indeed play a role in these findings or if they are possibly a result of the usual SIS work conditions.
Conclusion
Despite the interesting findings, the small sample size and the limitations of the cross-sectional study underline the need of further research to enrich the limited literature concern-ing this specialized group of professionals.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
