Aim: The establishment of Extracorporeal Circulation (EC) significantly contributed to improvement of cardiac surgery, but this is accompanied by harmful side-effects. The most important of them is systemic inflammatory response syndrome. Many efforts have been undertaken to minimize this problem but unfortunately without satisfied solution to date. Lornoxicam is a non steroid anti-inflammatory drug which temporally inhibits the cycloxygenase. In this clinical trial we study the effect of lornoxicam in lung inflammatory response after operations for cardiac surgery with cardiopulmonary bypass. Materials and methods: In our study we conclude 14 volunteers patients with ischemic coronary disease undergoing coronary artery bypass grafting with EC. In 7 of them 16mg lornoxicam was administered iv before the anesthesia induction and before the connection in heart-lung machine. In control group (7 patients) we administered the same amount of normal saline. Both groups are equal regarding pro-operative and intra-operative parameters. The inflammatory markers were calculated by Elisa method. We measured the levels of cytokines (IL-6, IL-8, TNF-a), adhesion molecules (ICAM-1, e-Selectin, p-Selectin) and matrix metaloproteinase-3 (MMP-3) just after anesthesia induction, before and after cardiopulmonary bypass, just after the patients administration in ICU and after 8 and 24 h. In all patients we estimated the lung’s inflammatory reaction with lung biopsy taken at the begging and at the end of the operation. We calculated hemodynamics parameters: Cardiac Index (CI), Systemic Vascular Resistance Index (SVRI), Pulmonary Vascular Resistance Index (PVRI), Left Ventricular Stroke Work Index (LVSWI), Right Ventricular Stroke Work Index (RVSWI), and the Pulmonary arterial pressure, and respiratory parameters too: alveolo-arterial oxygen difference D(A-a), intrapulmonary shunt (Qs/Qt) and pulmonary Compliance.
Σκοπός: Παρά τις μεγάλες προόδους που πραγματοποιήθηκαν για τη βελτίωση της εξωσωματικής κυκλοφορίας (ΕΚ), η τεχνική αυτή εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να συνοδεύεται από επιπλοκές, σημαντικότερη των οποίων είναι η πρόκληση συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης. Κατά καιρούς έχουν δοκιμαστεί διάφοροι φαρμακευτικοί παράγοντες για την παρεμπόδιση της έκλυσης της φλεγμονώδους αντίδρασης στους πνεύμονες, δίχως ενθαρυντικά αποτελέσματα. Στην εργασία μας εξετάσαμε την επίδραση της λορνοξικάμης, ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους παράγοντος, στη διαδικασία της φλεγμονώδους αντίδρασης στους πνεύμονες. Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν δύο ομάδες ασθενών με στεφανιαία νόσο που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επαναιμάτωση του μυοκαρδίου υπό ΕΚ. Σε 7 ασθενείς χορηγήθηκαν 16 mg λορνοξικάμης ενδοφλεβίως πριν την εισαγωγή στην αναισθησία και πριν την είσοδο στην εξωσωματική κυκλοφορία, ενώ σε 7 ασθενείς της ομάδας ελέγχου χορηγήθηκε ισόποσο διάλυμα φυσιολογικού ορού. Οι δύο ομάδες ήταν ισοδύναμες όσον αφορά στα προεγχειρητικά και διεγχειρητικά δεδομένα τους. Με την μέθοδο ELISA μετρήθηκαν σε όλους τους ασθενείς δείκτες φλεγμονώδους αντίδρασης. Μετρήθηκαν τα επίπεδα των κυτταροκινών (IL-6, IL-8, TNF-a), των μορίων προσκόλλησης (e-Selectin, p-Selectin, ICAM-1) και της μεταλλοπρωτεΐνάσης-3 (MMP-3) κατά την εισαγωγή στην αναισθησία, πριν την έναρξη της ΕΚ, αμέσως μετά την ΕΚ, κατά την εισαγωγή του ασθενούς στη ΜΕΘ καθώς και μετά από 8 και 24ώρες. Σε όλους τους ασθενείς εκτιμήθηκε η φλεγμονώδης αντίδραση των πνευμόνων με ιστικές βιοψίες πνεύμονα που λήφθηκαν στην αρχή και στο τέλος της εγχείρησης. Αξιολογήθηκαν επίσης αιμοδυναμικές παράμετροι: καρδιακός δείκτης (CI), δείκτης των συστηματικών αγγειακών αντιστάσεων (SVRI), δείκτης των πνευμονικών αγγειακών αντιστάσεων (PVRI), δείκτης έργου της αριστερής κοιλίας (LVSWI), δείκτης έργου της δεξιάς (RVSWI) και πίεση της πνευμονικής αρτηρίας, καθώς και αναπνευστικές παράμετροι: κυψελιδο-αρτηριακή διαφορά του οξυγόνου D(A-a), ενδοπνευμονικό shunt (Qs/Qt) και πνευμονική ευενδοτότητα (Compliance).
National Documentation Centre (EKT)
