Η εργασία εντάσσεται στο θεματικό κύκλο της Διπλωματικής Ιστορίας. Έχει ως σκοπό να καλύψει -έως ένα βαθμό- βιβλιογραφικό κενό, ιδιαίτερα στον τομέα των διμερών διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος-Γαλλίας κατά το ΙΘ΄ αιώνα. Ακόμη, επιχειρεί να φωτίσει πτυχές της μακράς αυτής περιόδου των ελληνογαλλικών σχέσεων και να αναδείξει τη συμβολή της γαλλικής διπλωματίας στην προώθηση σημαντικών ελληνικών θεμάτων. Σημειώνεται ότι για την ανάπτυξη του θέματος έγινε ποιοτική ανάλυση του αρχειακού υλικού -σε συνδυασμό με την κριτική θεώρηση των δεδομένων της έρευνας. Στην Εισαγωγή (περιλαμβάνει 7 υποκεφάλαια) γίνεται μια επισκόπηση της γαλλικής πολιτικής, από το 1789 έως και μετά τα μέσα του ΙΘ΄αιώνα, προκειμένου να δοθεί μια συνολική εικόνα των πολιτικών και πολιτισμικών δεσμών των δύο λαών. Το Α΄κεφάλαιο υπό τον τίτλο: Η φιλελληνική πολιτική της Γαλλίας (1878-1881) περιλαμβάνει 4 υποκεφάλαια, στα οποία καταγράφεται η πορεία των διπλωματικών σχέσεων από τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και έως το 1881. Σημειώνεται ότι το χρονικό διάστημα 1878-1881, χαρακτηρίζεται από τη φιλελληνική πολιτική της Γαλλίας απέναντι στην Ελλάδα, ενώ κυριαρχούσε στις διμερείς διπλωματικές σχέσεις η διευθέτηση του συνοριακού ζητήματος. Όμως, λιγότερο γνωστή είναι η διπλωματική προσέγγιση των δύο χωρών σε άλλους τομείς, ιδιαίτερα στον οικονομικό και στρατιωτικό, όπως προκύπτει από την αρχειακή έρευνα. Το κεφάλαιο αυτό κλείνει με αναφορά στον Λ. Γαμβέττα, ο οποίος υπερασπίσθηκε σθεναρά την ελληνική υπόθεση. Με την εκτενή αρθρογραφία του υπέρ του Ελληνικού ζητήματος κατάφερε -ως ένα βαθμό- να μεταστρέψει τη γαλλική, αλλά και μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, υπέρ των ελληνικών αιτημάτων. Το Β΄κεφάλαιο υπό τον τίτλο: Η γαλλική επιρροή (1881-1897) περιέχει 4 υποκεφάλαια, στα οποία γίνεται λεπτομερειακή παρουσίαση της γαλλικής πολιτικής, όπως αυτή διαμορφώνεται από το 1881 και μετά. Το Γ΄κεφάλαιο υπό τον τίτλο: Η διπλωματική αποδυνάμωση της Ελλάδος (1897-1908) περιέχει 3 υποκεφάλαια. Στην προκειμένη περίπτωση, αναλύεται η προσπάθεια της Ελλάδος να ενισχύσει τη διπλωματική της θέση. Ως γνωστόν, η Ελλάδα το 1897 εισήλθε σε μια πολεμική περιπέτεια, ενώ αντιμετώπιζε δυσεπίλυτα προβλήματα σε οικονομικό, διπλωματικό, καθώς και στρατιωτικό επίπεδο. Η εργασία κλείνει με μια σύντομη αναφορά στη Γαλλία των αρχών του Κ΄αιώνα. Τέλος, παρατίθενται οι αρχειακές πηγές, καθώς και η βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπόνηση της εργασίας. Το αντικείμενο της διατριβής παρουσιάζει ενδιαφέρον για την ευρωπαϊκή και ελληνική ιστορία, ενώ διαθέτει το στοιχείο της πρωτοτυπίας, δεδομένου ότι τόσο στη βιβλιογραφία του ΙΘ΄αιώνα, όσο και στη σύγχρονη, ελάχιστες είναι οι εργασίες αφιερωμένες αποκλειστικά στις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδος-Γαλλίας, κατά το χρονικό διάστημα από το 1878 έως τις αρχές του Κ΄αιώνα σε αντίθεση με την περίοδο από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν, για την οποία υπάρχουν αρκετές μελέτες στη σύγχρονη ιστοριογραφία.