“The Mystery of Kenosis the Orthodox Theology of the 20th Century”, is the result of the author’s interest in Christology as the Incarnation is revealed as the great mystery of the Church, from which stem all the mysteries. The work contains four chapters and each chapter includes other small parts. The first chapter is called "The kenosis in the teaching of the Church’ Fathers". It is about the Great Athanasius, Gregory Nazianzus, Gregory of Nyssa, the Ilario of Poitiers, John Chrysostom, the Kyrrilo Alexandria, Maximus Confessor, John Damascene and Nicholas Kavasila. The second chapter is entitled: "The aspects of kenosis in the Orthodox theology of the 20th century". It stresses most strongly the eternal nature of the kenosis, which has as its starting point the God’s will. The third chapter, "The kenosis of the death on the Cross as divine glory and power," explores the stereological significance of the humbleness of Christ's death. The final chapter, "The Christological problematic of the kenosis” brings forth three considerations within three sections: " The problem of divine apathy and impassibility”, ”The kenotic theories in the perspective of the Orthodox theology of the 20th century” and “The kenosis and the sophiology in Serge Bulgakov’s theology”. The following conclusions at the end of the work offer a careful analysis of the key concepts encountered in the four chapters of the work.
«Το μυστήριο της κένωσης στην Ορθόδοξη θεολογία του 20ου αιώνα», αποτελεί καρπό του ενδιαφέροντος του συγγραφέα για τη χριστολογία καθώς η Σάρκωση φανερώνεται ως το μέγα μυστήριο της Εκκλησίας, απ’ όπου πηγάζουν όλα τα μυστήρια. Η εργασία περιέχει τέσσερα κεφάλαια και το κάθε κεφάλαιο περιλαμβάνει άλλες μικρές ενότητες. Το πρώτο κεφάλαιο ονομάζεται: «Η κένωση στους Πατέρες της Εκκλησίας». Πρόκειται για τον Αθανάσιο Αλεξάνδρειας, τον Γρηγόριο Ναζιανζό, τον Γρηγόριο Νύσσης, τον Ηλάριο των Poitiers, τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, τον Κύρριλο Αλεξανδρείας, τον Μάξιμο Ομολογητή, τον Ιωάννη Δαμασκηνό και τον Νικόλαο Καβάσιλα. Το δεύτερο κεφάλαιο φέρει τον τίτλο: «Οι όψεις της κένωσης στην ορθόδοξη θεολογία του 20ου αιώνα». Εμφανίζεται πιο εμφατικά ο αιώνιος χαρακτήρας της κένωσης, η οποία έχει την αφετηρία της στη βουλή του Θεού. Το τρίτο κεφάλαιο, «Η κένωση του σταυρικού θανάτου ως θεϊκή δόξα και δύναμη» διερευνά τη σωτηριολογική σημασία του ταπεινού θανάτου του Χριστού. Το τελευταίο κεφάλαιο: «Η χριστολογική προβληματική της κένωσης», φέρει στο προσκήνιο τρεις προβληματισμούς μέσα στις τρείς ενότητες: «Το πρόβλημα της θεϊκής απαθείας και αμεταβλητότητας», «Η κριτική των κενωτικών θεωριών στην Ορθόδοξη Θεολογία του 20ου αιώνα», και «Η κένωση και η σοφιολογία στο Serge Bulgakov». Τα συμπεράσματα που ακολουθούν στο τέλος της εργασίας προσφέρουν μια προσεκτική ανάλυση των σπουδαιότερων ιδεών που συναντήσαμε στα τέσσερα κεφάλαια.