ΣΚΟΠΟΣ: Στην παρούσα μελέτη προσεγγίζεται με διαφορετική ματιά η μελέτη των παραμελημένων συγγενών εξαρθρημάτων ισχίου με τη χρήση υπολογιστικών μεθόδων και ειδικού λογισμικού και στη συνέχεια η αντιμετώπιση τους με ολική αρθροπλαστική ισχίου.
ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην Ορθοπαιδική Κλινική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στο τμήμα επανορθωτικής χειρουργικής των ενηλίκων, από το 1983 έως σήμερα αντιμετωπίσθηκαν με ΟΑΙ για ΣΕΙ 488 ασθενείς και 614 ισχία. 166 (27,03%) επεμβάσεις αφορούσαν ΟΑΙ σε ΥΣΕΙ και 448 (72,96%) σε ΧΣΕΙ. Από αυτούς τους ασθενείς 224 (45,9%) υπεβλήθησαν σε μελέτη με CT, και από αυτούς τους ασθενείς, 174 (35,65%) εκτιμήθηκαν περαιτέρω – λόγω διαταραχής της ανατομίας – με μελέτη CAD/CAM. Υπήρξε ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο προεγχειρητικής εκτίμησης που χρησιμοποιήθηκε με τη χρήση συγκεκριμένων λογισμικών και τεχνικών τύπου CAD/CAM. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 10,79 έτη (2-26) (SD 5,66). Η κύρια ένδειξη για την χειρουργική επέμβαση σε όλους τους ασθενείς ήταν ο πόνος συνοδευόμενος από μεγάλη δυσκαμψία και χωλότητα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η κλινική αξιολόγηση έγινε με την κλίμακα Merle D`Aubigne-Postel. Το προεγχειρητικό σκόρ ήταν 7,35 (4-18) (SD 1,861) και το μετεγχειρητικό 17,16 (4-18) (SD 1,783)(P<0,001). Υπήρξε θετική συσχέτιση της κλίμακας Merle D`Aubigne-Postel (P<0,001) με τη διενέργεια CT και CAD/CAM μελέτης. Σε 58 (9,44%) ισχία 53 ασθενών έγινε αναθεώρηση της ΟΑΙ. Συνολικά σε 141(22.96%) επεμβάσεις παρουσιάστηκε μια πλειάδα επιπλοκών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η επιβίωση των εμφυτευμάτων και το ποσοστό των επιπλοκών δικαιολογούν το συγκεκριμένο πρωτόκολλο μελέτης των παραμορφωμένων ΣΕΙ. Με τον τρόπο αυτό η επέμβαση είναι πιο ακριβής, πιο εύκολη για τον χειρουργό και πιο ασφαλής για τον ασθενή.
Purpose: This study is trying to approach with a different view the neglected congenital hip disease using computational methods and specific software and then treat this with Total Hip Arthroplasty.
Methods: 488 patients and 614 hips with Congenital Hip Disease were treated by Total Hip Arthroplasty in the Orthopaedic Department of University of Ioannina. 166 (27,03%) operations related to High Dislocation and 448 (72,96%) to Low Dislocation. 224 (45,9%) of these patients evaluated with study, and 174 (35,65%) of these patients, were evaluated further - due to a distorted anatomy - by a CAD / CAM study. There was a preoperative assessment protocol that used specific software and techniques like CAD / CAM. The mean follow up was 10,79 years (2-26) (SD 5,66). The main indication for THA in all patients was pain accompanied by stiffness and leg discrepancy.
Results: The clinical evaluation was done by Merle D `Aubigne-Postel scale. The preoperative score was 7,35 (4-18) (SD 1,861) and postoperative 17,16 (4-18) (SD 1,783) (P <0,001). There was a positive correlation of Merle D `Aubigne-Postel (P <0,001) by performing CT and CAD / CAM studies. 58 (944%) hips and 53 patients were revised. There were 141 (22,96%) operations, that followed by complications.
Conclusions: The survival of implants and complication rate justify this specific preoperative assessment protocol for study of the neglected Congenital Hip Disease. The THA is more accurate, easier for the surgeon and safer for the patient.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
