Αυτή η διδακτορική διατριβή είναι µια µελέτη, η οποία ερευνά τη σχέση που έχει η ∆ιαχείριση της Γνώσης µε την Καινοτοµία και πιο εξειδικευµένα το ρόλο της διαδικασίας διάχυσης γνώσης στην καινοτοµία των επιχειρήσεων. Η διαδικασία διάχυσης γνώσης αποτελείται από τις υποδιαδικασίες της απόκτησης και µετάδοσης της γνώσης. Σύµφωνα µε την έρευνα αυτή, ένας από τους κυριότερους σκοπούς της ∆ιαχείρισης Γνώσης είναι να διευκολύνει και να ενθαρρύνει τη διάχυση της γνώσης µεταξύ των ατόµων, των οµάδων και των οργανωσιακών µονάδων. Πρόσφατες έρευνες τονίζουν τη σηµασία της διάχυσης γνώσης και κατ’ επέκταση τη σηµασία της διαχείρισης γνώσης στην καινοτοµία των επιχειρήσεων, παρέχοντας τη βάση για ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα. Επειδή, η διάχυση της γνώσης στους οργανισµούς δεν επιτυγχάνεται εύκολα έχει υποστηριχθεί ένας αριθµός εννοιών, για να διερευνήσει κάποιες δυσκολίες, όπως είναι οι «εσωτερικές δυσκολίες» µετάδοσης της γνώσης, τα προβλήµατα που υπάρχουν στη διάχυση της γνώσης και διάφορα άλλα εµπόδια µεταφοράς της γνώσης και µετάδοσης βέλτιστων πρακτικών µέσα στις επιχειρήσεις. Λίγες είναι οι εµπειρικές µελέτες που προσπάθησαν να ασχοληθούν µε το µηχανισµό διάχυσης της γνώσης και να επικεντρωθούν στο οργανωσιακό περιβάλλον, στο οποίο λαµβάνει χώρα η διάχυση της γνώσης, καθώς επίσης και στις επιδράσεις που έχει στην καινοτοµία των επιχειρήσεων. Γι’ αυτό το λόγο η µελέτη αυτή επιθυµεί να προάγει την κατανόησή µας στους καθοριστικούς παράγοντες και επιδράσεις της διάχυσης γνώσης στους οργανισµούς και στο πώς αυτή η διαδικασία διάχυσης γνώσης µπορεί να επιδράσει καταλυτικά στην καινοτοµία των οργανισµών. Για να επιτευχθεί ο στόχος της παρούσας διατριβής έγινε εµπειρική έρευνα σε 60 τµήµατα µάρκετινγκ Κυπριακών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνταν στους κλάδους (α) της Μεταποίησης, (β) του Χονδρικού & Λιανικού Εµπορίου, (γ) των Μεταφορών, Αποθήκευσης και Επικοινωνιών, (δ) των Ενδιάµεσων Χρηµατοπιστωτικών Οργανισµών, (ε) των Ξενοδοχείων, (στ) των Κατασκευών, και (ζ) της ∆ιαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας και Επιχειρηµατικών ∆ραστηριοτήτων. Σ’ αυτή τη µελέτη χρησιµοποιήθηκε η Ανάλυση Πολλαπλής Παλινδρόµησης. Τα αποτελέσµατα της µελέτης έδειξαν ότι (i) το περιβάλλον διάχυσης γνώσης (εµπιστοσύνη, υποκίνηση, κοινωνική αλληλεπίδραση) επηρεάζει σηµαντικά τη διαδικασία διάχυσης της γνώσης, (ii) τα χαρακτηριστικά της γνώσης (κωδικοποίηση, ευκολία µεταφοράς, προηγούµενη γνώση) που διαχέεται επηρεάζουν επίσης σηµαντικά τη διαδικασία διάχυσης της γνώσης, (iii) οι Τεχνολογίες της Πληροφορικής και των Επικοινωνιών επηρεάζουν αρνητικά τη διαδικασία διάχυσης της γνώσης και θετικά την καινοτοµία στις επιχειρήσεις, (iv) η διαδικασία διάχυσης της γνώσης και γενικά η διαχείριση της γνώσης επηρεάζει σηµαντικά την καινοτοµία στις επιχειρήσεις. Αυτά τα αποτελέσµατα αποδεικνύουν ότι η ∆ιαχείριση Γνώσης αποτελεί καταλυτικό παράγοντα της καινοτοµίας των επιχειρήσεων, ο οποίος ενισχύεται µε τη βοήθεια των Τεχνολογιών της Πληροφορικής και των Επικοινωνιών καθώς επίσης προσφέρουν ένα ολοκληρωµένο και περιεκτικό µοντέλο στη θεωρία της διάχυσης γνώσης.
