Οροτυπία και ευαισθησία στα αντιβιοτικά στελεχών πνευμονιόκοκκου στο ρινοφάρυγγα υγιών παιδιών προσχολικής ηλικίας στον Έβρο και ανταπόκριση του υπό κυκλοφορίας 13-δύναμου συζευγμένου εμβολίου

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2014 (EL)

Antimicrobial resistance and serotype distribution of nasopharyngeal pneumococcal isolates from healthy toddlers of Evros, Greece
Οροτυπία και ευαισθησία στα αντιβιοτικά στελεχών πνευμονιόκοκκου στο ρινοφάρυγγα υγιών παιδιών προσχολικής ηλικίας στον Έβρο και ανταπόκριση του υπό κυκλοφορίας 13-δύναμου συζευγμένου εμβολίου

Themelidis, Dimitrios
Θεμελίδης, Δημήτριος

Background: Streptococcus pneumoniae (SP) strains carried in the nasopharynx of healthy children reflect the circulating strains implicated in respiratory and invasive infections.Methods: We prospectively analysed the serotype distribution of SP nasopharyngeal isolates in healthy toddlers aged 21 to 78 months (median age 63 months) attending day care centres during the winters of 2010, 2011 and 2012, with the goal of predicting the future coverage of the recently licensed 13-valent pneumococcal conjugate vaccine (PCV13) in this population. Serotyping was performed by the Quellung reaction using the 12 pooled antisera Pneumotest panel and specific factor sera. We also studied the in vitro antimicrobial susceptibilities of the isolated pneumococci to several antibiotics by E-test, and for macrolide-resistant isolates of 2010 only, the resistance genes mef(A) and erm(B).Results: Among the 543 toddlers studied, 98.8% had received ≥1 dose of 7-valent pneumococcal conjugate vaccine (PCV7), while none was immunized with PCV10 or PCV13. Overall, 27.4% of the children tested were colonized with SP, while 22.8% and 52.3% of the isolates belonged to PCV7 and PCV13 serotypes, respectively. Overall, 25.5% of the isolates had intermediate resistance to penicillin (MIC 0.12-1) and 3.4% were resistant to penicillin (MIC 2μg/ml). All isolates were susceptible to amoxicillin, while 28.2% were resistant to macrolides, with the mef(A) gene-mediated M phenotype being the most common in 2010, the only year that macrolide resistance genes were studied (93.4% of macrolide-resistant isolates). Conclusion: Implementation of PCV13 will increase the coverage of children in our area for invasive pneumococcal serotypes by approximately 30%. Continued post-licensure serotyping and antimicrobial susceptibility surveillance is essential for designing rational immunization strategies and for providing guidance for appropriate treatment options for pneumococcal infections.
Εισαγωγή: Τα στελέχη του πενυμονιοκόκκου που αποικίζουν το ρινοφάρυγγα υγιών παιδιών είναι υπεύθυνα για την πρόκληση τόσο αναπνευστικών όσο και διεισδυτικών λοιμώξεων.Aσθενείς και Μέθοδοι: Πραγματοποιήσαμε ανάλυση της οροτυπικής κατανομής στελεχών πνευμονιοκόκκου που απομονώθηκαν από το ρινοφάρυγγα υγιών παιδιών ηλικίας 21-78 μηνών (μέση ηλικία 63 μήνες) σε νηπιαγωγεία κατά τη διάρκεια του χειμώνα των ετών 2010, 2011 και 2012, με κύριο σκοπό να υπολογίσουμε το ποσοστό της μελλοντικής εμβολιαστικής κάλυψης του 13δύναμου συζευγμένου εμβολίου κατά του πνευμονιοκόκκου (PCV13). Η οροτυπία έγινε με τη μέθοδο εξοιδήσεως του ελύτρου. Επίσης μελετήθηκε η αντιμικροβιακή ευαισθησία των στελεχών που απομονώθηκαν σε αρκετά αντιβιοτικά με τη μέθοδο του Ε-test, ενώ για τα στελέχη που απομονώθηκαν το 2010 και ήταν ανθεκτικά στις μακρολίδες μελετήθηκαν και τα γονίδια αντοχής mef(A) and erm(B).Αποτελέσματα: Από το σύνολο των 543 παιδιών στα οποία έγινε λήψη ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος, το 98,8% είχε λάβει ≥ 1 δόση του 7δύναμου συζευγμένου εμβολίου κατά του πνευμονιοκόκκου (PCV7), τη στιγμή που κανένα παιδί δεν είχε εμβολιαστεί με τα εμβόλια PCV10 και/ή PCV13. Το 27,4% του συνόλου των παιδιών ήταν αποικισμένα με πνευμονιόκοκκο, τη στιγμή που το 22,8% και το 52,3% των στελεχών αποτελούσαν οροτύπους του PCV7 και του PCV13, αντίστοιχα. Τα στελέχη που παρουσίαζαν ενδιάμεση αντοχή στην πενικιλλίνη (MIC 0,12-1) ανερχόταν σε ποσοστό 25,5%, ενώ 3,4% των στελεχών ήταν ανθεκτικά (MIC 2μg/ml) στην πενικιλλίνη. Όλα τα στελέχη ήταν ευαίσθητα στην αμοξυκιλλίνη, ενώ το 28,2% ήταν ανθεκτικά στις μακρολίδες, με το γονίδιο αντοχής mef(A) να είναι το συχνότερο απομονωθέν το έτος 2010 (93,4% των ανθεκτικών στελεχών στις μακρολίδες).Συμπεράσματα: Η εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών στην περιοχή του Έβρου με τη χρήση του PCV13 θα αυξηθεί κατά 30%, όσο αφορά οροτύπους πνευμονιοκόκκου που προκαλούν διεισδυτικές λοιμώξεις. Η διαρκής επιτήρηση της οροτυπίας και της αντιμικροβιακής αντοχής των πνευμονιοκόκκων είναι απαραίτητη για το σχεδιασμό εμβολιαστικών προγραμμάτων και για τη σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση των πνευμονιοκοκκικών λοιμώξεων

PhD Thesis

Επιστήμες Υγείας
Medical and Health Sciences
carriers
Κλινική Ιατρική
Μικροβιακή αντοχή
Streptococcus pneumoniae
φορείς πνευμονιοκόκκου
Clinical Medicine
εμβόλιο PCV13
Οροτυπία
vaccine PCV13
Antimicrobial resistance
Serotyping
Ιατρική και Επιστήμες Υγείας
Πνευμονιόκοκκος
Health Sciences


Ελληνική γλώσσα

2014


Democritus University of Thrace (DUTH)
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ)




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.