Objectives:1)To assess the hypothesis that levels of inflammatory and oxidative stress markers in the exhaled breath condensate of children with OSA are higher than those of control subjects, as well as their relationship with OSA severity.2)To evaluate the role of endogenous glucocorticoid levels in the pathogenesis of tonsillar hypertrophy in children with OSA.Material:1)Phase A: Twelve children with moderate- to- severe OSA (mean age ± SD: 6.3 ± 1.7 years, AHI: 13.6 ± 10.1 episodes/ hour), 22 children with mild OSA (6.7± 2.1 years, AHI 2.8 ± 1 episodes/ hour) and 16 control children (7.7 ± 2.4 years, ΑΗΙ: 0.6 ± 0.3 episodes/ hour).2)Phase B: Seventy children (2-13 y.o.) were recruited: 30 with moderate-to-severe OSA (apnea-hypopnea index-AHI >5 episodes/h), 26 with mild OSA (AHI > 1 and ≤ 5) and 14 controls (no snoring, with various sleep problems; AHI ≤ 1). Methods:1)Morning levels of hydrogen peroxide (H2O2) and sum of nitrite and nitrate (NOx) were measured in the exhaled breath condensate (EBC) of children with symptoms of SDB and of controls with sleep problems without history of habitual snoring who underwent overnight polysomnography and were expressed in μΜ.2) Children with and without snoring underwent polysomnography, tonsillar size grading and measurement of morning serum cortisol.Results:1)Children with moderate-to severe OSA had higher log-transformed H2O2 concentrations in EBC compared to subjects with mild OSA, or to control participants: 0.4 ± 1.1 versus -0.9 ± 1.3 (p=0.015), or versus -1.2 ± 1.2 (p=0.003), respectively. AHI and % sleep time with oxygen saturation of hemoglobin < 95% were significant predictors of log-transformed H2O2 after adjustment by age and body mass index z-score (p<0.05). No significant differences were demonstrated between the three study groups in terms of EBC NOx levels.2)Tonsillar hypertrophy was present in 56.7%, 53.8% and 42.9% of participants in each group, respectively. Application of a general linear model demonstrated a significant effect of the interaction between severity of OSA and tonsillar hypertrophy on cortisol levels (p=0.04), after adjustment by obesity, gender and age. Among children with tonsillar hypertrophy, subjects with moderate-to-severe OSA (n=17; AHI 14.7 ± 10.6 ), mild OSA (n=14; AHI 2.3 ± 1.2) and control participants (n=6; AHI 0.7 ± 0.2) were significantly different regarding cortisol levels (p=0.02); subjects with moderate-to-severe OSA had lower cortisol (16.9 ± 8.7 mcg/dL) than those with mild OSA (23.3 ± 4.2 mcg/dL; p=0.01) or without OSA (controls) (23.6 ± 5.3 mcg/dL; p=0.04). In contrast, children with normal-size tonsils and moderate-to-severe OSA, mild OSA or controls did not differ in cortisol levels. Conclusions:1)Children with moderate-to-severe OSA have increased H2O2 levels in morning EBC, an indirect index of predominance of oxidative over antioxidant systems in the respiratory tract.2)Children with moderate-to-severe OSA and the phenotype of hypertrophic tonsils have reduced morning serum cortisol levels and potentially decreased glucocorticoid inhibitory effects on tonsillar growth
Σκοπός:1)Να διερευνηθεί εάν τα παιδιά με ΣΑΑΥ παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα δεικτών φλεγμονής και οξειδωτικού στρες στο συμπύκνωμα εκπνεόμενου αέρα (ΣΕΑ) συγκριτικά με τα φυσιολογικά παιδιά καθώς και η σχέση μεταξύ των επιπέδων των δεικτών αυτών με τη βαρύτητα του ΣΑΑΥ.2)Να ερευνηθεί η σχέση μεταξύ επιπέδων κορτιζόλης στον ορό και υπερτροφίας φαρυγγικού λεμφικού ιστού στα παιδιά με ΣΑΑΥ.Υλικό:1)Φάση Α: 12 παιδιά με μέτριο προς σοβαρό ΣΑΑΥ (μέση ηλικία ± τυπική απόκλιση: 6.3 ± 1.7 έτη, AHI: 13.6 ± 10.1 επεισόδια/ώρα), 22 παιδιά με ήπιο ΣΑΑΥ (6.7± 2.1 έτη, AHI 2.8 ± 1 επεισόδια/ώρα) και 16 παιδιά μάρτυρες (7.7 ± 2.4 έτη, ΑΗΙ: 0.6 ± 0.3 επεισόδια/ώρα).2)Φάση Β: Εβδομήντα παιδιά (2-13 ετών): 30 με μέτριο-σοβαρό ΣΑΑΥ (AHI >5 επεισόδια/ώρα), 26 με ήπιο ΣΑΑΥ (AHI > 1 και ≤ 5 επεισόδια/ώρα) και 14 μάρτυρες (χωρίς ροχαλητό: AHI ≤ 1 επεισόδιο/ώρα). Μέθοδος:1)Μετρήθηκαν οι συγκεντρώσεις υπεροξειδίου του υδρογόνου (Η2Ο2) και αθροίσματος νιτρωδών και νιτρικών (ΝΟx) σε πρωινό δείγμα ΣΕΑ που ελήφθη από παιδιά με συμπτώματα ΑΔΑΥ και μάρτυρες με διαταραχές ύπνου χωρίς ροχαλητό που υποβλήθηκαν σε νυχτερινή πολυκαταγραφική μελέτη, εκφραζόμενες σε μΜ.2)Παιδιά χωρίς και με ροχαλητό υπεβλήθηκαν σε πολυκαταγραφική μελέτη, αξιολόγηση του μεγέθους των αμυγδαλών και μέτρηση επιπέδων κορτιζόλης σε δείγμα πρωινού ορού.Αποτελέσματα:1)Τα παιδιά με μέτριο προς σοβαρό ΣΑΑΥ παρουσίαζαν υψηλότερες τιμές Η2Ο2 στο ΣΕΑ μετά λογαριθμική μετατροπή σε σχέση με τα παιδιά με ήπια ΑΑΥ ή τους μάρτυρες: 0.4 ± 1.1 έναντι -0.9 ± 1,3 (p=0.015), ή έναντι -1.2 ± 1.2 (p=0.003), αντίστοιχα. Ο δείκτης απνοιών-υποπνοιών (ΑΗΙ) και ο ελάχιστος κορεσμός της αιμοσφαιρίνης ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες των τιμών Η2Ο2 μετά τη στατιστική διόρθωση για την ηλικία και το ΒΜΙ z- score (p< 0.05). Δε διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων της μελέτης ως προς τα επίπεδα ΝΟx στο ΣΕΑ.2)Υπερτροφία αμυγδαλών διαπιστώθηκε στο 56.7%, 53.8% και 42.9% των συμμετεχόντων σε κάθε ομάδα αντίστοιχα. Η εφαρμογή γραμμικού μοντέλου ανέδειξε ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ βαρύτητας του ΣΑΑΥ και αμυγδαλικής υπερτροφίας επηρεάζει σημαντικά τα επίπεδα κορτιζόλης ορού (p=0.04), μετά από διόρθωση για την παχυσαρκία, το φύλο και την ηλικία. Μεταξύ των παιδιών με υπερτροφία αμυγδαλών, τα άτομα με μέτριο- σοβαρό ΣΑΑΥ (n=17, AHI 14.7 ± 10.6 ), ήπιο ΣΑΑΥ (n=14; AHI 2.3 ± 1.2) και οι υγιείς μάρτυρες (n=6; AHI 0.7 ± 0.2) διέφεραν στατιστικά σημαντικά ως προς τα επίπεδα κορτιζόλης (p=0.02). Τα παιδιά με μέτριο- σοβαρό ΣΑΑΥ είχαν χαμηλότερη κορτιζόλη (16.9 ± 8.7 mcg/dL) από ότι αυτά με ήπιο ΣΑΑΥ (23.3 ± 4.2 mcg/dL, p=0.01) ή τους μάρτυρες χωρίς ΣΑΑΥ (23.6 ± 5.3 mcg/dL, p=0.04). Αντίθετα, παιδιά με αμυγδαλές φυσιολογικού μεγέθους και μέτριο- σοβαρό ΣΑΑΥ, ήπιο ΣΑΑΥ ή μάρτυρες δε διέφεραν ως προς τα επίπεδα κορτιζόλης.Συμπεράσματα:1)Παιδιά με μέτρια προς σοβαρή ΑΑΥ παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα Η2Ο2 σε πρωινό δείγμα ΣΕΑ και αυτό αποτελεί έμμεσο δείκτη επικράτησης των οξειδωτικών έναντι των αντιοξειδωτικών συστημάτων στον αεραγωγό.2)Παιδιά με μέτριο- σοβαρό ΣΑΑΥ και φαινότυπο υπερτροφικών αμυγδαλών έχουν χαμηλά επίπεδα πρωινής κορτιζόλης ορού και πιθανώς μειωμένη ανασταλτική επίδραση των γλυκοκορτικοειδών στον αύξηση των αμυγδαλών
