Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2013 (EL)

Μεταλλικές ενδοπροθέσεις που απελευθερώνουν φαρμακευτικές ουσίες στο ενδαγγειακό μοντέλο φλεβών κονίκλου
Drug eluting stents in the rabbit venous model

Κίτρου, Παναγιώτης
Kitrou, Panagiotis

ObjectivesThis protocol was designed to evaluate the safety and feasibility of drug-eluting stents (DES)implantation, as well as to compare their long-term results vs. bare-metal stents (BMS) in arabbit venous model, using Frequency-Domain Optical Coherence Tomography (FD-OCT).MethodsThirteen New Zealand white rabbits underwent implantation of a Zotarolimus-eluting stent inthe iliac vein (Group DES) and a BMS in the contralateral iliac vein (Group BMS). Study’sprimary endpoints included technical success and the comparison of in-stent neointimalhyperplasia in the two study groups using ex vivo FD-OCT, at 3 months.ResultsThirteen DES and 13 BMS were successfully implanted. Technical success rate was 100%(26/26 stents). Three animals (3/13, 23.0%) died within the first 45 days. The remaining 10/13animals (77%) were euthanized at the 90th day following stent implantation. The 20 stentswere successfully removed. Successful ex vivo FD-OCT was performed in all stent-implantediliac vein segments; 10 in group DES and 10 in group BMS. There was no statisticallysignificant difference in the mean neointimal thickness (NIT) between the two groups(3.02±1.19mm² in group DES vs. 2.76±1.17mm² in group BMS; p=0.0501).ConclusionsIn this experimental protocol, DES application in the venous system was safe and feasible.Hyperplasia thickness was similar in both groups after 3 months follow-up.
ΣκοπόςΤο παρόν πρωτόκολλο σχεδιάστηκε προκειμένου να εκτιμήσει την ασφάλεια και τηνfeasibility των μεταλλικών ενδοπροθέσεων που απελευθερώνουν φαρμακευτικές ουσίες(Drug-Eluting Stents, DES) έναντι των απλών μεταλλικών ενδοπροθέσεων (Bare-MetalStents, BMS) στο φλεβικό μοντέλο κονίκλου, χρησιμοποιώντας Οπτική ΣυνεκτικήΤομογραφία (Frequency Domain – Optical Coherence Tomography, FD-OCT).ΜέθοδοιΔεκατρείς λευκοί κόνικλοι Νέας Ζηλανδίας υποβλήθηκαν σε τοποθέτηση μεταλλικώνενδοπροθέσεων που απελευθερώνουν Zotarolimus (Group DES) στη μία κοινή λαγόνιο φλέβακαι απλών μεταλλικών ενδοπροθέσεων (Group BMS) στην απέναντι κοινή λαγόνιο. Ταπρωτογενή καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν την τεχνική επιτυχία της τοποθέτησης τωνμεταλλικών ενδοπροθέσεων καθώς και την σύγκριση της νεοενδοθηλιακής υπερπλασίαςανάμεσα στα δύο υπό μελέτη σύνολα με την βοήθεια την οπτικής συνεκτικής τομογραφίας.ΑποτελέσματαΗ τεχνική επιτυχία της τοποθέτησης 13 μεταλλικών ενδοπροθέσεων που απελευθερώνουνφαρμακευτικές ουσίες και 13 απλών μεταλλικών ενδοπροθέσεων ήταν 100% (26/26μεταλλικές ενδοπροθέσεις). Τρεις κόνικλοι πέθαναν (3/13, 23%) μέσα στις πρώτες 45 μέρες.Τα υπόλοιπα 10/13 ζώα (77%) θανατώθηκαν την 90η μέρα από την ημέρα τοποθέτησης τωνμεταλλικών ενδοπροθέσεων. Οι 20 μεταλλικές ενδοπροθέσεις (stents) αφαιρέθηκαν μεεπιτυχία. Επιτυχής FD-OCT πραγματοποιήθηκε σε όλα τα τμήματα των κοινών λαγόνιωνφλεβών που αφαιρέθηκαν, 10 στο Group DES και 10 στο Group BMS. Δεν υπήρξε στατιστικάσημαντική διαφορά στην μέση νεοενδοθηλιακή υπερπλασία ανάμεσα στα δύο σύνολα(3.02±1.19mm2 στο Group DES, έναντι 2.76±1.17mm2 στο Group BMS).ΣυμπέρασμαΣε αυτό το πειραματικό πρωτόκολλο, η τοποθέτηση DES στο φλεβικό αγγειακό σύστημα ήταν δυνατή. Η νεοενδοθηλιακή υπερπλασία ήταν παρόμοια και στα δύο σύνολα μετά από περίοδοελέγχου τριών μηνών.

PhD Thesis

Rabbits
Άλλες Ιατρικές Επιστήμες
Other Medical Sciences
Medical and Health Sciences
Drug eluting stents (DES)
Μεταλλικές ενδοπροθέσεις που απελευθερώνουν φαρμακευτικές ουσίες
Πειραματικό μοντέλο
Venous
Medical Biotechnology
Veins
Κόνικλος
Φλέβες
Ιατρική Βιοτεχνολογία
Ιατρική και Επιστήμες Υγείας


Ελληνική γλώσσα

2013


Πανεπιστήμιο Πατρών
University of Patras




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.