The aim of this study was to evaluate the efficacy of pelvic floor muscle training programmes (PFMT) for female stress urinary incontinence (SUI), using quantitative methods.We studied 40 women with SUI, with an average age of 49.9 years (SD = 6,6 years), who followed a PFMT programm for 3 months with electromyographic biofeedback. During the initial assessment, the severity of UI (according to 24-hour pad test and SEAPI-QMM classification system) and the strength of the pelvic floor muscles (PFM) was determined. We applied the following questionnaires: Patient Global Impression of Severity and Improvement, International Consultation on Incontinence Questionnaire -Female Lower Urinary Tract Symptoms (ICIQ-FLUTS) Short/ Long Form/ sex and Incontinence Quality of Life (I-QOL). Patients underwent electromyographic study of their PFM by recording the integrated surface electromyogram (i-sEMG) at rest (1sec) and the maximum contraction (1 and 4 sec). The evaluation of the therapeutic effect of PFMT program was made by using the scales mentioned above, after the first month and when the PFMT program was completed. Educational level and age were found to be cοrrelated with greater improvement after a PFMT program. There was a significant correlation between the validated ICIQ-FLUTS questionnaires in all its forms, with the I-QoL, the pad test and SEAPI classification system. A significant correlation between the strength of PFM and the severity of UI, was not found. The i-sEMG of PFM at rest (1 sec), was associated with both urinary and gastrointestinal tract’s obstructive symptoms. The i-sEMG during their maximal contraction (4 sec) was found to be correlated with the reduction of urine loss episodes, the improvement of the severity grade of UI by using the pad test and thus, the quality of life of our patients, whereas no significant correlation was recorded with PFM strength.
Σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμήσουμε ποσοτικά την αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος επανεκπαίδευσης των μυών του πυελικού εδάφους (pelvic floor muscle training –PFMT) σε γυναίκες με ακράτεια ούρων (ΑΟ) από προσπάθεια.Μελετήθηκαν 40 γυναίκες με ΑΟ από προσπάθεια, με μέσο όρο ηλικίας 49,9 έτη (SD=6,6 έτη), οι οποίες ακολούθησαν ένα 3μηνο πρόγραμμα με ηλεκτρομυογραφικό biofeedback. Κατά την αρχική αξιολόγηση, καθορίστηκε ο βαθμός ακράτειας τους (βάσει του pad test και του SEAPI συστήματος ταξινόμησης) και η μυϊκή ισχύς (ΜΙ) των PFM. Χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια Patient Global Impression of Severity and Improvement, International Consultation on Incontinence Questionnaire -Female Lower Urinary Tract Symptoms (ICIQ-FLUTS) Short/ Long Form/ sex και Incontinence Quality of Life (I-QOL). Καταγράφηκε το ολοκλήρωμα της επιφανειακής ηλεκτρομυογραφικής (ΗΜΓ) δραστηριότητας των PFM (integrated surface electromyogram – i-sEMG) κατά την ηρεμία (1sec) και τη μέγιστη σύσπαση (1 και 4 sec). Η εκτίμηση του θεραπευτικού αποτελέσματος του προγράμματος PFMT έγινε με τη χρήση των παραπάνω κλιμάκων στον 1ο μήνα και την ολοκλήρωση του προγράμματος. Τα έτη σπουδών και η ηλικία βρέθηκαν να σχετίζονται με μεγαλύτερη βελτίωση της κλινικής εικόνας μετά την εφαρμογή ενός προγράμματος PFMT. Βρέθηκε σημαντική συσχέτιση των ερωτηματολογίων ICIQ-FLUTS σε όλες τις μορφές του, με το I-QoL, το pad test και το SEAPI σύστημα ταξινόμησης. Δεν καταγράφηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση της ΜΙ των PFM με το βαθμό της ΑΟ. Το i-sEMG των PFM κατά την ηρεμία (1 sec), βρέθηκε να σχετίζεται με αποφρακτική συμπτωματολογία από το ουροποιητικό και το γαστρεντερικό σύστημα. Το i-sEMG κατά τη μέγιστη σύσπασή τους (4sec) βρέθηκε να σχετίζεται με τη μείωση των επεισοδίων απώλειας ούρων, τη βελτίωση του βαθμού της ΑΟ βάσει του pad test και κατ’ επέκταση με την ποιότητα ζωής των ασθενών, ενώ δεν καταγράφηκε σημαντική συσχέτιση με τη ΜΙ των PFM.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
