Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να εξετάσει την πρακτική της ταφής των ενηλίκων μέσα σε μεγάλους πίθους στο νεκροταφείο της Τριανταφυλλιάς Λιβανατών. Η νεκρόπολη στη θέση αυτή είναι σημαντική στην περιοχή της Οπουντίας Λοκρίδας και τοποθετείται 2 περίπου χιλιόμετρα δυτικά των σημερινών Λιβανατών, στο λιμάνι του αρχαίου Οπούντα, τον Κύνο. Αποκαλύφθηκε το 1981 -2 και πρόκειται για ένα νεκροταφείο 80 συνολικά τάφων, με διάρκεια ζωής από τα υστεροαρχαϊκά χρόνια έως και τον 2ο αι.π.Χ. Η μελέτη επικεντρώνεται κυρίως στις ταφικές πρακτικές, καθώς το νεκροταφείο παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα της αποκλειστικής ταφής μέσα σε ταφικά αγγεία: σε μεγάλους πίθους (65 συνολικά) για τους ενήλικες και σε μικρότερα αγγεία (14 συνολικά) για τα παιδιά. Υπήρχε, επίσης, μία πυρά. Στόχος της μελέτης είναι η διεξοδική ανάλυση των δεδομένων για την ερμηνεία των ταφικών εθίμων της αρχαίας αυτής κοινωνίας. Η προσέγγιση είναι συνθετική με βάση τις αρχαίες πηγές, τις δημοσιεύσεις, τα δεδομένα των νεκροταφείων και κυρίως την κεραμική των τάφων του νεκροταφείου της Τριανταφυλλιάς Λιβανατών. Σκοπός της είναι η αναζήτηση του χαρακτήρα της μικρής αυτής κοινωνίας. Μέσα από την έρευνα αυτή εξάγονται συμπεράσματα για τις πολιτικές, καλλιτεχνικές και οικονομικές σχέσεις των κατοίκων του οικισμού, στον οποίο αντιστοιχεί το νεκροταφείο, με τις άλλες πόλεις. Εκφράζονται οι απόψεις για την πρακτική του ενταφιασμού των ενηλίκων μέσα σε μεγάλους πίθους στο συγκεκριμένο νεκροταφείο και σε σχέση με τα υπόλοιπα στην περιοχή. Τα νέα στοιχεία που προκύπτουν συμβάλλουν στην περαιτέρω πορεία της έρευνας για τη μελέτη της Ανατολικής Λοκρίδας.
This thesis deals with the burial practice of the adult’s inhumation in large pithos of the necropolis Triantafyllia Libanaton. The necropolis is one of the very important of the region of the eastern part of Lokris (Opuntia) and is located 2 kil. westwards of the today Leibanates (site Triantafyllia), near the harbor of ancient Opunta, Kynos. It was discovered in 1981-2 and it was a cemetery of 80 tombs, dated from the late archaic period until the second century B.C. Remarkable is the fact that, this is presented as the exclusive type of burial inhumation in large pithos (total number 65) for adults and in smaller funerary jars (14 enchytrismoi) for children. There was also a cremation. The thesis’ aim is to throw light to the burial customs of this small society and to understand it’s character. For this reason the approach is synthetic and based on ancient sources, publications, the data of necropolis and mainly on the pottery of the cemetery of Triantafyllia Libanaton. Through this research were found political, artistic and economic relations of the settlement’s residents, in which corresponds the cemetery, with the other cities. Conclusively, there are inscribed some aspects about the inhumation in large pithos for the adults in the cementery of Triantafyllia Libanaton in confront to the others in the region. The new elements contribute to the study of Eastern Lokris.