Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), μπορεί κάποιος να περικλείσει όλες τις επιπλοκές του κάτω άκρου των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ), στον ορισμό διαβητικό πόδι (διαβητικό έλκος), που περιλαμβάνει το ‘έλκος του κάτω άκρου το οποίο σχετίζεται με νευροπάθεια και διαφορετικούς βαθμούς ισχαιμίας και φλεγμονής’. Στις ημέρες μας, το διαβητικό πόδι αποτελεί ένα προφανές παγκόσμιο πρόβλημα με μεγάλη επιρροή στο κόστος συσχετιζόμενο με την υγεία, την ποιότητα ζωής των ασθενών και του κοινωνικού τους περιβάλλοντος, και εν τέλει στην αυξημένη θνησιμότητα και νοσηρότητα αυτών των ασθενών. Σε αυτό το πλαίσιο, διενεργήσαμε αυτή την προοπτική, μη τυχαιοποιημένη μελέτη παρατήρησης, σε διαδοχικούς διαβητικούς ασθενείς με έλκος κάτω άκρου, για να αξιολογήσουμε του παράγοντες που σχετίζονται με τη διαδικασία επούλωσης του έλκους ή διάσωσης του κάτω άκρου, και να εκτιμήσουμε την επίδραση της θεραπείας τους στο επίπεδο ζωής τους. Επιπροσθέτως, διενεργήσαμε έρευνα υπό την αιγίδα της Μεσογειακής Αγγειολογικής και Αγγειοχειρουργικής εταιρείας (Mediterranean League of Angiology and Vascular Surgery, MLAVS) με σκοπό να επισημάνουμε τις σύγχρονες τάσεις αντιμετώπισης του διαβητικού ποδιού ανάμεσα σε Αγγειολόγους και Αγγειοχειρουργούς της περιοχής της Μεσογείου.Κατά τη διάρκεια της κλινικής εκτίμησης, αντιμετώπισης και παρακολούθησης των διαβητικών ασθενών, αξιολογήσαμε την εγκυρότητα της εφαρμογής του κλινικού ερωτηματολογίου εκτίμησης των συμπτωμάτων και σημείων της νευροπάθειας του Λιντς (Leeds Assessment of Neuropathic Symptoms and Signs, LANSS) σε ελληνικό πληθυσμό ασθενών. Εν κατακλείδι, το διαβητικό πόδι αποτελεί ένα συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο κοινωνικο-οικονομικό πρόβλημα με υψηλή θνησιμότητα και νοσηρότητα για τους ασθενείς αυτούς. Η ιατρική κοινότητα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της αυτό το τεράστιο κλινικό θέμα και να μην το θεωρήσει αντικείμενο μιας ειδικότητας ιατρών αλλά ότι χρήζει της προσοχής και αντιμετώπισης μιας οργανωμένη πολυπρόσωπης ομάδας.
According to the World Health Organization (WHO), it is possible to encompass all foot complications in the term diabetic foot ulcer (DFU) that has been defined as “ulceration of the foot associated with neuropathy and different grades of ischemia and infection. Nowadays, it is apparent that DFU is a worldwide problem with a great impact on health care cost, the quality of life of the patient and its social environment and finally on the mortality and morbidity of those patients. Within this context we undertook a prospective non-randomized cohort study on consecutive diabetic patients with foot ulcer, to assess factors associated with the healing process or limb salvage, and evaluated the impact of their treatment on their quality of life (QOL).Additionally, we conducted a survey under the guidance of the Mediterranean League of Angiology and Vascular Surgery (MLAVS) in order to highlight the current trends in the management of diabetic foot among Vascular Specialists practicing in the Mediterranean region. During the clinical assessment, management and follow up of diabetic patients, we also assessed the validity of the Leeds Assessment of Neuropathic Symptoms and Signs (LANSS) questionnaire in Greek population. In conclusion, Diabetic foot ulcer is a growing worldwide social-economic problem with increased mortality and morbidity for the patients. Medical society should take more seriously this huge clinical problem and not consider it an issue of one physician alone but a problem that need the attention and management of an organized multidisciplinary team.