ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η Dientamoeba fragilis είναι ένα πρωτόζωο με παγκόσμια κατανομή το οποίο όμως συχνά παραγνωρίζεται. Πρόκειται για ένα μαστιγοφόρο το οποίο έχει προσαρμοσθεί και πλέον ομοιάζει με αμοιβάδα. Είναι δυνατό να προκαλέσει συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα τα οποία προσομοιάζον με εκείνα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου. Μέχρι σήμερα δεν έχει διενεργηθεί καμιά μελέτη κλινικού ή επιδημιολογικού περιεχομένου στη χώρα μας. Η παρούσα έρευνα εστιάζεται στην περιγραφή της λοίμωξης από D. fragilis στον Ελλαδικό χώρο την τελευταία εξαετία (2010-2015).ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Εξετάσθηκαν δείγματα κοπράνων από 1.361 ασθενείς με υποψία παρασίτωσης του εντέρου, εκτός από τα λοιπά παράσιτα του εντέρου, και για D. fragilis με μικροσκόποηση και αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης πραγματικού χρόνου. Τα χαρακτηριστικά των ασθενών εκείνω που βρέθηκαν να παρασιτώνται από D. fragilis συγκρίθηκαν με εκείνα όσων είχαν διαγνωσθεί με λοίμωξη από Giardia lamblia ή Blastocystis sp και ακολούθησε στατιστική επεξεργασία και ανάλυσηΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η D. fragilis βρέθηκε στο 4,6% των ασθενών με υποψία παρασίτωσης του εντέρου. Σε συχνότητα ερχόταν τρίτη μετά τη Blastocystis sp. (8,4%) και δεύτερη μετά τη G. lamblia (4,9%) ανάμεσα στα παθογόνα πρωτόζωα του εντέρου. Οι ασθενείς που είχαν μολυνθεί μόνο με D. fragilis νοσηλεύονταν κατά περίπου 50% λιγότερο από ότι όσοι είχαν μολύνθεί μόνο G. lamblia [OR=0,47 (0,29-0,77)], ενώ φάνηκε ότι ανέχονταν τη συμπτωματολογία που εκδηλωνόταν λόγω της λοίμωξής τους το ίδιο καλά με όσους είχαν μολυνθεί μόνο με Blastocystis sp. Αιχμή παρουσιάστηκε στην ηλικιακή ομάδα των γυναικών με μονοπαρασίτωση από D. fragilis που ήταν στην πέμπτη δεκαετία της ζωής τους, όταν ασκούσαν τον γονεϊκό τους ρόλο και έρχονταν σε στενή επαφή με μικρά παιδιά που βιβλιογραφικά θεωρουνται πιο ευάλωτα σε παρασιτώσεις. Διαπιστώθηκε επιπλέον ότι στις αγροτικές περιοχές ο πληθυσμός ήταν πιο επιρρεπής να υποστεί μόλυνση με D. fragilis από ότι με G. lamblia [OR=4,70 (1,68-13,14)] ή Blastocystis sp. [OR=2,2 (1,07-4,90)]. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι νέοι άντρες κάτω των 40 ετών είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να μολυνθούν από ότι οι γυναίκες [MH-OR=5,76 (1,70-19,54)].ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η D. fragilis ταυτοποιήθηκε σε χαμηλό ποσοστό μεταξύ του ενήλικου πληθυσμό της Ελλάδας με υποψία παρασίτωσης του εντέρου. Οι οικογενειακοί ιατροί πρώτης γραμμής θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι για την πιθανότητα λοίμωξης από D. fragilis στην περίπτωση που κληθούν να αντιμετωπίσουν άτυπη συμπτωματολογία από το γαστερντερικό σύστημα που δεν μπορεί να αποδοθεί σε κάποιο άλλο λοιμογόνο παράγοντα ώστε να παρεγγέλνουν τις κατάλληλες εργαστηριακές εξετάσεις.
INTRODUCTION: Dientamoeba fragilis is a cosmopolitan but overlooked ameba-like flagellate. It may cause gastrointestinal symptoms similar to those of irritable bowel syndrome. So far, no clinical/epidemiological analysis has been conducted in Greece. This study aimed at describing the situation of D. fragilis infection in the country from 2010-2015.METHODOLOGY: Fecal samples from 1,361 Greek patients with possible intestinal parasitosis were tested for, inter alia, D. fragilis using microscopy and real-time PCR. Laboratory, clinical, and demographic characteristics of patients with D. fragilis-infection were compared to those of patients with Giardia lamblia- and Blastocystis sp.-infection and analyzed.RESULTS: D. fragilis was found in 4.6% patients with possible enteric parasitosis. It ranked third after Blastocystis sp. (8.4%). It ranked second after G. lamblia (4.9%) among pathogenic intestinal protozoa. D. fragilis-monoinfected patients were almost 50% less likely than G. lamblia-monoinfected patients to be hospitalized [OR=0.47 (0.29-0.77)]; and tolerated gastrointestinal symptoms well like Blastocystis sp.-monoinfected patients did. D. fragilis-infected women had a high peak at their forties (parental age). D. fragilis was more likely than G. lamblia [OR=4.70(1.68-13.14)] and Blastocystis sp. [OR=2.2 (1.07-4.90)] to be acquired in rural areas, in which young males (<40 years) were more likely than females to become infected with D. fragilis [MH-OR=5.76 (1.70-19.54)].CONCLUSIONS: D. fragilis was identified at a low rate among Greek patients with possible intestinal parasitosis. Primary care physicians, in rural areas in particular, should be aware of the possibility of D. fragilis infection in case of non-specific gastrointestinal symptoms that cannot be explained by other enteropathogens and request further laboratory testing.
National Documentation Centre (EKT)
