The current thesis concerns the general procedural rule of the adversary system in civil trial, and especially it consists a modern approach to this. It is based in two axis, the pleadings and the procedure of proving these pleadings. The goal is to answer to a basic question: How is formed the procedural relationship between the judge and the litigants concernig the fact finding in the frame of the civil trial? Taking into account that the general procedural rules, as the adversary system, is the basis on which the harmonization of procedural rules is based, in european and international level, it is really interesting to make a dissertation in the basic features of the adversary system and the way of implementation of the recent developments of this topic in the greek civil trial. The dissertation includes a profound analysis of the political and historical background of the adversary system. Furthermore, it consists an analysis of the procedural roles of the claimant and the defendant. Especially, the influnce of the german, engilsh and european law in the greek civil procedure law is also analysed. At last, there is a special glance at the rules of ALI/UNIDROIT and ELI/UNIDROIT and the way that these can influence the greek procedural theory and legislature. The final conclusion is that there is, internationally, a special need for the reinforcement of the role of judges in the civil trial. At the same time, the right of litigants to be heard is the the basic burden of the power of judge in civil trial.
Η παρούσα διδακτορική διατριβή ασχολείται με την γενική δικονομική αρχή της συζητήσεως, και ειδικότερα με την σύγχρονη φυσιογνωμία αυτής. Διαρθρώνεται σε δύο βασικούς άξονες, ήτοι την επίκληση και απόδειξη πραγματικών περιστατικών. Στόχος είναι να δοθεί απάντηση σε ένα βασικό ερώτημα: Πως διαμορφώνονται οι σχέσεις δικαστή και διαδίκων ως προς την εισφορά στη δίκη του κρίσιμου πραγματικού υλικού; Λαμβανομένου υπόψη ότι οι γενικές δικονομικές αρχές αποτελούν την βάση εναρμόνισης δικονομικών κανόνων, θεωρήθηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα επιστημονικά η ενασχόληση με την γενική δικονομική αρχή της συζητήσεως, προκειμένου να αναδειχθούν τα βασικά χαρακτηριστικά της και ο τρόπος ενσωμάτωσης στην ελληνική πολιτική δίκη των διεθνών τάσεων για την διαμόρφωση των ρόλων των παραγόντων της δίκης. Η μελέτη περιλαμβάνει ανάλυση της πολιτικής και ιστορικής προέλευσης της συζητητικής αρχής, του διαδικαστικού ρόλου ενάγοντος και εναγομένου και των παραγόντων διαμόρφωσης της σύγχρονης φυσιογνωμίας της συζητητικής αρχής. Ειδικότερα, αναλύεται η επίδραση στην ελληνική δικονομική επιστήμη και στην διαμόρφωση της πολιτικής δίκης του μοντέλου αγγλικού και γερμανικού δικαίου, του πρωτογενούς και παράγωγου κοινοτικού δικαίου και της κωδικοποίησης πρότυπων ενιαίων δικονομικών κανόνων της ALI/UNIDROIT και ELI/UNIDROIT. Το τελικό συμπέρασμα είναι η ανάγκη αναθεώρησης και ενίσχυσης του ρόλου του δικαστή στην πολιτική δίκη, με ταυτόχρονη ανάδειξη του δικαιώματος ακροάσεως των διαδίκων ως εφαλτηρίου αλλά και ορίου της δικαστικής ενεργητικότητας στην πολιτική δίκη.
National Documentation Centre (EKT)
