Στην παρούσα διδακτορική διατριβή επιχειρήθηκε η δημιουργία ενός στρατηγικού, αξιόπιστου και οικονομικά αποδοτικού μηχανισμού για την ερμηνεία και αναβάθμιση του αστικού χώρου, βασισμένου στη συσχέτιση χαρακτηριστικών διαμόρφωσής του με πολεοδομικές και συγκοινωνιακές παραμέτρους, προκειμένου να μπορούν να ληφθούν εμπεριστατωμένες αποφάσεις σχεδιασμού της πόλης με όρους βιώσιμης ανάπτυξης. Ως πιλοτική περιοχή ανάλυσης και ερμηνείας του αστικού χώρου, με βάση το προτεινόμενο μεθοδολογικό πλαίσιο, επιλέχθηκε ο Δήμος Αθηναίων. Η συγκεκριμένη περιοχή έρευνας ικανοποιεί μια σειρά κριτηρίων, ως προς την αντιπροσωπευτικότητα του αστικού χώρου, καθώς αποτελεί ένα ιδιαίτερα πυκνό πληθυσμιακό σύστημα, με πολύπλοκο αστικό ιστό και ανεπτυγμένο δίκτυο δημόσιας συγκοινωνίας, γεγονός που ενισχύει τη δυνατότητα επεκτασιμότητας της μεθοδολογίας και σε άλλες αστικές περιοχές (στοιχείο γενίκευσης). Κομβικό στοιχείο για την επιλογή του μεθοδολογικού πλαισίου ήταν το γεγονός ότι η περιοχή ανάλυσης αντιμετωπίστηκε ως ενιαίο και συνεχές χωρικό σύστημα, ώστε οι προτεινόμενες παρεμβάσεις να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του στρατηγικού σχεδιασμού. Η ενσωμάτωση του παράγοντα των χρήσεων γης στη συντακτική ερμηνεία του αστικού χώρου αποτέλεσε επίσης σημαντικό στοιχείο πρωτοτυπίας, ενώ η συγκεκριμένη προσέγγιση συνέβαλε στην αποτύπωση του συνόλου των εν δυνάμει μετακινήσεων, καθώς εξέτασε το πως η ανθρώπινη συμπεριφορά συσχετίζεται με τα χαρακτηριστικά διαμόρφωσης του ιστού της πόλης. Τέλος, πρόσθετο πλεονέκτημα είναι η αμεσότητα και η αποδοτικότητα της μεθόδου, σε σύγκριση με άλλες συμβατικές μεθόδους, γεγονός που διατηρεί και το κόστος του εργαλείου σε λογικά επίπεδα, ενώ η προσαρμογή της σε ενδεχόμενες αλλαγές είναι εφικτή με περιορισμένους πόρους.
In the present doctoral thesis a strategic, easy to implement, reliable and cost efficient interpretation mechanism of the urban system was developed, based on the correlation of the configurational characteristics of urban space with urban planning and transportation parameters, in order to be used as decision making tool for sustainable urban development. The case of study in which this methodological framework was tested was the Municipality of Athens in Greece. This area was chosen as it meets a set of criteria concerning the representativeness of the urban space, as it is a very dense urban system in terms of population, with a quite complex urban tissue and has an extensive public transport network, which further enhances the transferability potential of the methodology (generic element).A key factor in developing the specific methodological framework was the fact that the pilot area was considered an integrated and continuous urban spatial system, so that the proposed improvement measures correspond to the principles of strategic planning. An important element of this research was also the integration of the land use effect in the syntactic interpretation of the urban system, while this approach contributed in the illustration of all the potential movements, as it examined how human behavior is correlated with regards to urban configuration features. A further advantage was the limited implementation effort and time in comparison with more conventional methods, which maintained the cost of the tool in reasonable levels and enhanced the flexibility of the method to adjust to changes when they appear.