ΣτόχοςΠαρά το υψηλό ποσοστό ανταπόκρισης στους anti-TNFa, ορισμένοι ασθενείς με NC και ΕΚ, δε βελτιώνονται μετά την έναρξη της θεραπείας ή υποτροπιάζουν μετά την αρχική ανταπόκριση με αποτέλεσμα να απαιτείται βελτιστοποίηση της θεραπείας. Η παρούσα διδακτορική διατριβή είχε ως στόχο να προσδιορίσει προοπτικά, παράγοντες πρόβλεψης και την συχνότητα της μη ανταπόκρισης ή της απώλειας της ανταπόκρισης, με αποτέλεσμα ανάγκη για κλιμάκωση και αποκλιμάκωση της δόσης του anti-TNFa, σε ασθενείς με NC και ΕΚ που έλαβαν θεραπεία με Ιnfliximab ή Adalimumab. ΜέθοδοιΌλοι οι ασθενείς δεν είχαν λάβει ποτέ στο παρελθόν άλλο anti-TNFa, ενώ σε όλους συγχορήγηθηκε και αζαθειοπρίνη για 6 μήνες. Στους ασθενείς που αρχικά ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία με anti-TNFa αλλά υποτροπίασαν κάποια στιγμή μετά την 14η εβδομάδα από την έναρξη της θεραπείας, έγινε κλιμάκωση της δόσης του anti-TNFa. Μετά από 1 χρόνο χορήγησης της εντατικοποιημένης δόσης, έγινε αποκλιμάκωση της δόσης στους ασθενείς που είχε επιτευχθεί ύφεση της νόσου.Αποτελέσματα189 ασθενείς,161 με ΝC και 28 με ΕΚ, έλαβαν Infliximab (n=123) ή Adalimumab (n=66). Aπό αυτούς τους ασθενείς 38 (20.1%) δεν ανταποκρίθηκαν στη χορήγηση anti-TNFa και αποκλείστηκαν από την περαιτέρω παρακολούθηση. Από τους υπόλοιπους 151 ασθενείς της μελέτης ( NC=132, EK=19, Infliximab=95, Adalimumab=56), 32 (21.2%) ασθενείς χρειάστηκαν κλιμάκωση της δόσης για διατήρηση της ύφεσης (31NC/1EK), κατά τη διάρκεια μέσου όρου παρακολούθησης 26 μηνών. Παράγοντες που σχετίστηκαν με την ανάγκη για κλιμάκωση της δόσης ήταν η διακοπή της αζαθειοπρίνης νωρίτερα από 6 μήνες συγχορήγησης με τον anti-TNFa σε όλους τους ασθενείς και το κάπνισμα στους ασθενείς με NC. Η πλειοψηφία των ασθενών μετά την κλιμάκωση της δόσης επανέκτησαν την ανταπόκριση (n=26, 81.2%), και από αυτούς, οι 17 (65.3%) επιτυχώς οδηγήθηκαν σε αποκλιμάκωση της δόσης του anti-TNFa μετά από ένα χρόνο χορήγησης της εντατικοποιημένης δοσολογίας.ΣυμπεράσματαΗ διακοπή της αζαθειοπρίνης νωρίτερα από 6 μήνες συγχορήγησης με τον anti-TNFa σε ασθενείς με NC και ΕΚ, σχετίζεται με την απώλεια της ανταπόκρισης και ανάγκη για κλιμάκωση της δόσης του anti-TNFa. Το ίδιο ισχύει και για το κάπνισμα στους ασθενείς με NC.
Objectives: A substantial number of Crohn’s disease (CD) or ulcerative colitis (UC) patients lose response to anti-TNFa and therapy needs to be intensified. We aimed to prospectively determine predictors and frequency of anti-TNFa non-response or loss of response and therefore the need for dose escalation and de-escalation in CD and UC patients treated with Infliximab or Adalimumab.Methods: All patients were anti-TNF naïve, while concomitant azathioprine was administered for 6 months. In patients initially responding to anti-TNF and subsequently losing clinical response after the first 14 weeks of therapy, dose escalation was scheduled. During the follow up period and after 1 year of intensified administration, anti-TNF was de-escalated in patients in remission.Results: 189 patients (CD=161, UC=28) were started on infliximab (n=123) or adalimumb (n=66); however 38 (20.01%) did not respond to therapy and were excluded from further analysis. From the remaining 151 patients (CD=132, UC=19, infliximab=95, adalimumab=56), 32 (21.2%) needed a dose escalation for maintenance of remission (CD=31, UC=1), during a median 26 month follow up period. Factors associated with anti-TNF dose escalation were azathioprine discontinuation earlier than 6 months in all patients and smoking in CD patients. Most patients achieved clinical remission (n=26, 81.2%) without other interventions and among them, 17 (65.3%) were successfully de-escalated to the standard maintenance infliximab or adalimumab dose schedule, after 1 year of intensified anti-TNF administration.Conclusion: Azathioprine discontinuation earlier than 6 months in IBD patients started on anti-TNF therapy is associated with loss of response and the need for anti-TNF dose escalation. The same holds true for smoking in patients with CD.
National Documentation Centre (EKT)
