The thesis is about analyzing the stages and processes, through which was effected the reorganization of the Greek National Army (GNA), after WW2 and during the Greek Civil War and the role played by the British Military Mission (Greece) [BMM(G)], in this endeavor. First is described the efforts done by the Greek government in exile, to secretly reconstitute an Army in Athens, starting from the summer of 1944, in order to possess loyal forces, which would have enabled it to retain control of the country, in case of a take over by the EAM/ELAS, after the withrawal of German occupation forces from Greece. Then the efforts done after the Liberation to raise and organize a National Guard, simultaneously with reconstituting a regular army, following the Varkiza Agreement in 1945. Next is presented the organizational changes during the years 1946 - 1948, as well as the legislative initiatives taken by the governments of the time. These tried to negotiate outstanding issues concerning the military hierarchy, the imposition of discipline in the ranksand the enhancement of the army's fighting capabilities. Also is discussed the issue of the army's purge by leftists and communists and the establishment of the detention camps on Makronissos island. Also is discussed the GNA's organization not directly involving operational matters, but were crucial in its final victory over the DSE. Such were civic actions, the army's interaction with the rest of the Greek society, as well as, the evacuation of the rural areas. Lastly there is an analysis of the role of the BMM(G) and its crucial part in the GNA's reorganization. There is also a description concerning the lives of the mission's members in Greece. The thesis concludes with my research findings.
Η διατριβή ασχολείται με την ανάλυση των σταδίων και διαδικασιών, μέσα από τις οποίες ανασυγκροτήθηκε ο Ελληνικός Στρατός στην περίοδο μετά τον Β΄ ΠΠ και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και ο ρόλος που έπαιξε η ΒΜΜ σε αυτή τη διαδικασία. Εξετάζονται οι πρώτες μυστικές προσπάθειες ανασυγκρότησης στρατού στην Αθήνα, αρχίζοντας από το καλοκαίρι του 1944, όταν η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να συγκροτήσει πιστές δυνάμεις, προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο της χώρας, σε ενδεχόμενη απόπειρα κατάληψης της εξουσίας από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων. Εξετάζονται οι προσπάθειες δημιουργίας της Εθνοφυλακής και της ανασυγκρότησης του στρατού μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και καθ' όλο το 1945. Στη συνέχεια αναλύονται οι οργανωτικές αλλαγές κατά τα έτη 1946 - 1948. Παρουσιάζονται οι νομοθετικές πρωτοβουλίες των κυβερνήσεων της εποχής, που αποσκοπούσαν στην ανασύνταξη του σώματος των αξιωματικών, στην εμπέδωση της πειθαρχίας στο στράτευμα και στην επαύξηση της μαχητικής του ισχύος. Στη συνέχεια περιγράφεται η εκκαθάριση του στρατεύματος από τους αριστερούς και η δημιουργία των στρατοπέδων της Μακρονήσου. Επίσης, αναλύεται η οργάνωση του ΕΣ που δεν σχετίζονταν άμεσα με τις επιχειρήσεις, αλλά ήταν ζωτικής σημασίας για την επίτευξη της τελικής νίκης επί του ΔΣΕ, όπως ήταν οι κοινωνικές δράσεις του στρατού και η αλληλεπίδρασή του με την κοινωνία, καθώς και οι εκκενώσεις των χωριών. Τέλος γίνεται αναφορά στη δράση της ΒΜΜ και στον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στην αναδιοργάνωση του στρατεύματος, ενώ παρουσιάζονται και πτυχές από την ζωή των μελών της στη χώρα. Η διατριβή κλείνει με τα συμπεράσματα από την έρευνά μου.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
