Background: This prospective double-blind randomized study aimed at evaluating the short- and long-term postoperative analgesic efficacy of the ultrasound-guided tranversus abdominis plane (TAP) block in inguinal hernia repair under general anesthesia. Methods: Sixty patients undergoing inguinal hernia repair were allocated to TAP block with either ropivacaine 0.75% 20 mL or placebo 20 mL. Postoperatively, they had access to a patient-controlled analgesia (PCA) device administering 1 mg doses of morphine as rescue analgesia. Pain was assessed at rest and during movement with the numeric rating scale (NRS) score 3,6 and 24 hs postoperatively. Other variables recorded were intraoperative dose of remifentanil required to maintain systolic arterial pressure within 20% of baseline, mg of morphine used in the Post Anesthesia Care Unit (PACU) and total dose of morphine administered via the PCA device. Six months after surgery, the occurrence of chronic pain was assessed with the NRS score at rest and during movement. Patients were also asked to fill in the DN4 questionnaire to estimate the development of neuropathic pain. Results: Patients who were administered ropivacaine demonstrated significantly less pain at rest and on movement, as expressed by NRS scores in comparison to patients in the placebo group. The former group also required less remifentanil intraoperatively, less morphine during the PACU stay and had lower morphine con- sumption through the PCA device. Six months after surgery, pain scores at rest and during movement were comparable between the two groups. At the same time DN4 scores were low and comparable between the two groups. Conclusion: Ultrasound-guided TAP block provided better pain control than placebo in the acute setting after inguinal hernia repair. However, the incidence of chronic pain was low and not significantly affected by the performance of the block.
Σκοπός: Αυτή η προοπτική, διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη είχε σαν στόχο την αξιολόγηση της βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης αναλγητικής αποτελεσματικότητας του υπερηχογραφικά κατευθυνόμενου αποκλεισμού στο πλάνο του εγκάρσιου κοιλιακού (TAP block), στην πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης υπό γενική αναισθησία. Μέθοδοι: 60 ασθενείς, ASA I-III, που προγραμματίζονταν να υποβληθούν σε εκλεκτική ετερόπλευρη πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης με πλέγμα με την τεχνική Lichtenstein, κατανεμήθηκαν να λάβουν υπερηχογραφικά κατευθυνόμενο πλάγιο TAP block, είτε με ροπιβακαΐνη 0,75% 20 ml (ομάδα θεραπείας) είτε με φυσιολογικό ορό 20 ml (ομάδα ελέγχου). Μετεγχειρητικά, οι ασθενείς είχαν στη διάθεσή τους συσκευή αναλγησίας ελεγχόμενης από τον ασθενή (patient controlled analgesia device, PCA) μέσω της οποίας ήταν εφικτή η χορήγηση δόσης μορφίνης 1mg ως θεραπεία διάσωσης. Η ένταση του οξέος μετεγχειρητικού πόνου αξιολογήθηκε σε ηρεμία και στην κίνηση χρησιμοποιώντας την αριθμητική κλίμακα αξιολόγησης (NRS) 3, 6 και 24 ώρες μετεγχειρητικά. Άλλες μεταβλητές που καταγράφηκαν ήταν η συνολική διεγχειρητική δόση ρεμιφεντανύλης που χορηγήθηκε προκειμένου οι μεταβολές της συστολικής αρτηριακής πίεσης να μην υπερβαίνουν το 20% των τιμών αναφοράς, η κατανάλωση μορφίνης (mg) στη ΜΜΑΦ καθώς και η συνολική κατανάλωση μορφίνης (mg) μέσω της συσκευής PCA 24 ώρες μετά το πέρας της επέμβασης. Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν εκ νέου έξι μήνες μετά την χειρουργική επέμβαση με χρήση της αριθμητικής κλίμακας αξιολόγησης της έντασης του πόνου (NRS) σε συνθήκες ηρεμίας και στην κίνηση, προκειμένου να εκτιμηθεί η επίπτωση χρόνιου πόνου στη χειρουργηθείσα περιοχή, ενώ ταυτόχρονα κλήθηκαν να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο DN4, βάσει του οποίου εκτιμήθηκε η ανάπτυξη νευροπαθητικού πόνου. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς στους οποίους διενεργήθηκε υπερηχογραφικά κατευθυνόμενο πλάγιο TAP block με ροπιβακαΐνη επέδειξαν χαμηλότερης έντασης μετεγχειρητικό πόνο τόσο σε συνθήκες ηρεμίας όσο και στην κίνηση, σε σχέση με τους ασθενείς που έλαβαν TAP block με εικονικό φάρμακο. Οι ασθενείς στην ομάδα της ροπιβακαΐνης χρειάστηκαν διεγχειρητικά μικρότερη συνολική δόση ρεμιφεντανύλης σε σύγκριση με τους ασθενείς της ομάδας ελέγχου ενώ παρουσίασαν χαμηλότερες ανάγκες σε χορήγηση μορφίνης στη ΜΜΑΦ καθώς και μειωμένη συνολική κατανάλωση μορφίνης μέσω της συσκευής PCA το πρώτο μετεγχειρητικό 24ωρο. Έξι μήνες μετά τη βουβωνοπλαστική, τα σκορ του πόνου σε ηρεμία και κίνηση ήταν χαμηλά και συγκρίσιμα μεταξύ των δύο ομάδων. Συντοχρόνως, χαμηλά και συγκρίσιμα μεταξύ των δύο ομάδων παρέμειναν και τα σκορ στο ερωτηματολόγιο DN4. Συμπεράσματα: Η διενέργεια υπερηχογραφικά κατευθυνόμενου TAP block με ροπιβακαΐνη παρείχε σημαντικό αναλγητικό όφελος το πρώτο μετεγχειρητικό 24ωρο μετά από πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης. Ωστόσο, η επίπτωση του χρόνιου πόνου παρέμεινε χαμηλή και δεν φάνηκε να επηρεάζεται εμφανώς από την εκτέλεση του αποκλεισμού.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
