The theme of the research is the study of the iconography of the landscape of the lakes of Prespa, as a factor that leads to visual triggers from the era of Pop Art to the modern era of digital imagery. The research question investigates the influence of the landscape of Prespa lakes on the development of art forms. In particular, the D.D. focuses on the basis of observation, on the recording and interpretation of the natural geographical space of the triennial point of the Balkans, the Prespa lakes, as an aesthetic stimulus for the depiction of a narrative "frame" of visual communication. It seeks to introduce an innovative method of communication through art, taking the lakeside settlements of the Great Prespa as a field of study and application. The function of the natural landscape can activate practices, actions and participatory artworks that form a particular topomorphic visual, but also a broader dialogue between the countries of Greece, Albania, and North Macedonia. The mediator of this dialogue is the case of Walking Art, which enables creators to expand their aesthetic experiences. The evaluation of the survey data creates the need to design a unified visual identity in the tri-national geographical point around the Prespa lakes. The doctoral dissertation supports the transition to a new era in which Walking Art will be a coherent means of strengthening the bonds of the social groups of this place, allowing, and assisting their closer coexistence.
Αντικείμενο της έρευνας αποτελεί η μελέτη της εικονογραφίας του τοπίου των λιμνών των Πρεσπών, ως ενός παράγοντα που οδηγεί σε εικαστικές αφορμές από την εποχή της Pop Art μέχρι τη σύγχρονη εποχή της ψηφιακής εικόνας. Το ερευνητικό ερώτημα αφορά στη διερεύνηση της επίδρασης του τοπίου των λιμνών των Πρεσπών στην ανάπτυξη μορφών τέχνης. Ειδικότερα, η Δ.Δ. επικεντρώνεται, με αφορμή την παρατήρηση, στην καταγραφή και ερμηνεία του φυσικού γεωγραφικού χώρου του τριεθνούς σημείου των Βαλκανίων, τις λίμνες των Πρεσπών, ως αισθητικού ερεθίσματος αποτύπωσης ενός αφηγηματικού «κάδρου» οπτικής επικοινωνίας. Επιδιώκει την εισαγωγή μιας καινοτόμου μεθόδου επικοινωνίας μέσω της τέχνης, λαμβάνοντας ως πεδίο μελέτης και εφαρμογής τους παραλίμνιους οικισμούς της Μεγάλης Πρέσπας. Η λειτουργία του φυσικού τοπίου μπορεί να ενεργοποιήσει πρακτικές, δράσεις και συμμετοχικά έργα τέχνης που σχηματοποιούν ένα ιδιαίτερο τοπομορφικό εικαστικό, αλλά και ευρύτερο, διάλογο μεταξύ των χωρών Ελλάδας, Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας. Διαμεσολαβητής του διαλόγου αυτού είναι η περίπτωση της Περιπατητικής Τέχνης (Walking Art), που δίνει τη δυνατότητα στους δημιουργούς να διευρύνουν τις αισθητικές τους εμπειρίες. Η αξιολόγηση των στοιχείων της έρευνας δημιουργεί την ανάγκη σχεδιασμού μιας ενιαίας οπτικής ταυτότητας στο τριεθνές γεωγραφικό σημείο γύρω από τις Πρέσπες. Η Δ.Δ. υποστηρίζει τη μετάβαση σε μια νέα εποχή κατά την οποία η Περιπατητική Τέχνη θα αποτελέσει ένα συνεκτικό μέσο ενίσχυσης των δεσμών των κοινωνικών ομάδων αυτού του τόπου επιτρέποντας και υποβοηθώντας την εναργέστερη συμβίωσή τους.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
