This thesis studies the reception of Arthur Rimbaud in literary criticism and Modern Greek literature, particularly in the inter-war poetry. Three aspects of Arthur Rimbaud’s reception in Greece from 1894 to 1954 are addressed: First, Critical Publications on Rimbaud; second, Translations of Rimbaud into Greek (Since Rimbaud’s works are so vast, the translations are limited to three poems: “Le Dormeur du Val”, “Sensation” and “Voyelles”); and, finally, Rimbaud’s Influence on poetic creation in Greece including a comparative and intertextual analysis of poems from a thematic and socio-critical lens. This study presents for the first time in France a global image of the reception of Rimbaud in modern Greek literature of the first half of the 20th century and reflects the debates within French criticism, including an assessment of Rimbaud’s role in the Neohellenic literary evolution of the interwar period. The primary focus is on the generation of post-symbolist poets of 1920, a period which marks the first stage of the reception of the French poet in Greece at a collective level. A new vision of the reception of Rimbaud in Greece is proposed and offers a new appreciation of "Greek rimbaldism" replacing the negative concept of "myth", invented by René Étiemble in the 1950s, with the positive concept of "rimbaldism". The approach of this research does not seek to highlight the errors of critics nor to establish an objective interpretative truth, if such a truth can exist, but to bring out and highlight the value and contribution of Rimbaud's different perspectives and a plurality of "myths", by showing how Rimbaud's work has nourished modern Greek poetry. Rimbaud plays an important transitional role, as he accompanies the transition to the modernist generation of 1930.
Notre thèse étudie la réception d’Arthur Rimbaud dans la critique et la littérature néohellénique et en particulier dans la poésie de l’entre-deux-guerres. Nous considèrerons principalement la génération des poètes postsymbolistes de 1920 qui marque la première étape de la réception du poète en Grèce à un niveau collectif. Nous examinerons trois aspects de la réception de Rimbaud en Grèce de 1894 à 1954 : d’abord les publications critiques sur Rimbaud, puis les traductions de Rimbaud en grec (sujet si vaste que nous devrons nous limiter aux poèmes les plus souvent traduits : « Le Dormeur du Val », « Sensation » et « Voyelles »), et finalement l’influence de Rimbaud sur la création poétique en Grèce à travers une analyse comparatiste et intertextuelle des poèmes sous l’angle thématique et sociocritique. Notre étude vise ainsi à présenter pour la première fois en France une image globale de la réception de Rimbaud dans la littérature grecque moderne de la première moitié du XXe siècle qui reflète également les débats au sein de la critique française et à évaluer le rôle du poète français dans l’évolution littéraire grecque de l’entre-deux-guerres. Nous souhaitons proposer une nouvelle vision de la réception de Rimbaud en Grèce, autrement dit une nouvelle appréciation du rimbaldisme grec. Notre approche ne cherche pas à mettre en évidence les erreurs des critiques, ni à établir une vérité interprétative objective, si tant est qu’une telle vérité puisse exister, mais plutôt à faire ressortir différentes perspectives, une pluralité de « mythes », en montrant comment l’oeuvre de Rimbaud a nourri la poésie grecque moderne. Rimbaud joue enfin un rôle de transition et accompagne le passage vers la génération moderniste de 1930.
Η παρούσα διδακτορική διατριβή μελετά την πρόσληψη του Αρθούρου Ρεμπώ στη νεοελληνική κριτική και τη νεοελληνική λογοτεχνία και ιδιαίτερα στην ποίηση του Μεσοπολέμου. Εξετάζουμε τρεις πτυχές της πρόσληψης του Αρθούρου Ρεμπώ στην Ελλάδα από το 1894 έως το 1954 : Αρχικά, τις δημοσιευμένες κριτικές για τον Ρεμπώ, στη συνέχεια, τις μεταφράσεις τριών ποιημάτων του Ρεμπώ στα ελληνικά («Le Dormeur du Val», «Sensation» και «Voyelles») και, τέλος, την επίδραση του Ρεμπώ στην ποιητική δημιουργία της Ελλάδας, Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει για πρώτη φορά μια σφαιρική εικόνα της πρόσληψης του Ρεμπώ στη νεοελληνική λογοτεχνία του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Η κριτική, η μετάφραση και η ποιητική δημιουργία αντανακλούν τις πολύπλευρες όψεις της γαλλικής κριτικής στη νεοελληνική λογοτεχνική εξέλιξη την περίοδο του Μεσοπολέμου. Η έρευνα επικεντρώνεται πρωτίστως στη γενιά των μετασυμβολιστών ποιητών του 1920, περίοδος που σηματοδοτεί το πρώτο στάδιο της υποδοχής του Γάλλου ποιητή στην Ελλάδα σε συλλογικό επίπεδο. Περιλαμβάνεται μια συγκριτική και διακειμενική ανάλυση των ποιημάτων του Ρεμπώ και ποιημάτων του Κώστα Καρυωτάκη, του Γιώργου Κοτζιούλα και του Κώστα Ουράνη μέσα από μια θεματική και κοινωνικοκριτική προσέγγιση. Προτείνεται μία νέα οπτική της πρόσληψης του Ρεμπώ στην Ελλάδα υπό το πρίσμα του « ελληνικού ριμπαλντισμού », αντικαθιστώντας την αρνητική έννοια του « μύθου », που επινόησε ο René Étiemble τη δεκαετία του 1950, με τη θετική έννοια του « ριμπαλντισμού ». Η έρευνα αυτή δεν επιδιώκει να αναδείξει τα λάθη των κριτικών ούτε να θεμελιώσει μια αντικειμενική ερμηνευτική αλήθεια, -αν μπορεί να υπάρξει τέτοια- αλλά να αναδείξει την αξία και τη συμβολή των διαφορετικών οπτικών γωνιών και μιας πληθώρας «μύθων» του Ρεμπώ, δείχνοντας πώς το έργο του Γάλλου ποιητή έχει θρέψει τη νεοελληνική ποίηση. Ο Ρεμπώ παίζει καθοριστικό ρόλο, συνοδεύοντας τη μετάβαση στην ποιητική γενιά του 1930.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
