Η παρούσα διδακτορική διατριβή μελέτησε το ρόλο των χυμικών ανοσιακών αποκρίσεων έναντι αντιγόνων του ανθρώπινου κυτταρομεγαλοϊού (HCMV) στην συστηματική σκλήρυνση (ΣΣκ), μια αυτοάνοση μη οργανοειδική ρευματική πάθηση, με απώτερο σκοπό την προσπάθεια συσχέτισης της νόσου με αντιγονοειδικές χυμικές αποκρίσεις που θα μπορούσαν να αποβούν παθοφυσιολογικά εμπλεκόμενοι. Επιδημιολογικές έρευνες ενοχοποιούν τον HCMV ως άμεσα εμπλεκόμενο στην ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων της ΣΣκ. Σε ασθενείς με ΣΣκ έχει αναφερθεί αυξημένο ποσοστό αντισωμάτων έναντι του HCMV σε αντίθεση με υγιείς μάρτυρες ή άλλες μη σχετιζόμενες ασθένειες. Η εργασία αυτή είναι η πρώτη που εστιάζεται στην ανίχνευση αντισωμάτων εναντίον διαφόρων αντιγόνων του HCMV σε ασθενείς με ΣΣκ. Μελετήθηκαν επίσης ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣκΠ). Η ανίχνευση των αντισωμάτων κατά του HCMV έγινε με ανοσοαποτύπωση χρησιμοποιώντας ως πηγή αντιγόνων εκχύλισμα HCMV, οι πρωτεΐνες του οποίου διαχωρίστηκαν ηλεκτροφορητικά βάσει του μοριακού τους βάρους. Οι κύριες HCMV πρωτεΐνες που μελετήθηκαν είναι οι UL44, UL57, UL55, UL83, UL99, p38, που αποτελούν και τα κύρια αντιγόνα του ιού. Ο στατιστικός υπολογισμός και οι γραφικές παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν με χρήση των λογισμικών SPSS και GraphPadPrism 5. Παρόλο που δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην συχνότητα των anti-HCMV αντισωμάτων στους ασθενείς με ΣΣκ (τόσο στο σύνολο όσο και στους υποτύπους) σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες, εν τούτοις ο τίτλος των anti-UL83, anti-UL57 και anti-UL99 αντισωμάτων ήταν αυξημένος στους ασθενείς με ΣΣκ σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες. Πιθανά ο συνδυασμός αυξημένης συχνότητας και μεγάλου αυξημένου τίτλου αντισωμάτων εναντίον συγκεκριμένων ιικών αντιγόνων ίσως να συντελεί στην απώλεια της ανοσολογικής ανοχής στις αυτοάνοσες ασθένειες όπως η Συστηματική σκλήρυνση.
This PhD thesis studied the role of humoral immune responses against human cytomegalovirus (HCMV) antigens in systemic sclerosis (SSc), an autoimmune non-organ-specific rheumatic disease, and trying to correlate the disease with antigen-specific humoral responses that could pathophysiologically involved. Epidemiological investigations implicate HCMV as directly involved in the development of autoantibodies in SSc. Has been reported an increased rate of antibodies against HCMV in patients with SSc compared to healthy controls or other unrelated diseases. This work is the first to focus on the detection of antibodies against various HCMV antigens in patients with SSc. Were also studied patients with multiple sclerosis (MS) . Anti-HCMV antibodies were detected by immunoblotting using as a source of antigens an HCMV extract , the proteins of which were electrophoretically separated based on their molecular weight. They were studied the main HCMV proteins UL44, UL57, UL55, UL83, UL99, p38, which are also the main antigens of the virus. The statistical analysis and graphical representations were performed using SPSS and GraphPadPrism 5 software. Although no significant differences were observed in the frequency of anti-HCMV antibodies in SSc patients (both overall and subtypes) compared to healthy controls, however the titer of anti-UL83, anti-UL57 and anti-UL99 antibodies was increased in SSc patients compared to healthy controls. Possibly the combination of increased frequency and highly increased titer of antibodies against specific viral antigens may contribute to the loss of immune tolerance in autoimmune diseases such as Systemic Sclerosis.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
