This dissertation examines the segmental (vowels and consonants) and suprasegmental characteristics (intonation) of the interlanguage of Egyptian students of Greek as a foreign language (L2). It also aims to examine the effects of two teaching methods on improving students' comprehension and production. In the first study, 20 Egyptian university students from three universities in Cairo participated (10 women and 10 men). They were recorded, separately, reading sentences and a text without explicit instructions on their pronunciation. The recordings were examined in Praat (Boersma & Weenink, 2021) and the first two formants (F1, F2) and duration of the vowels were calculated. In addition, recordings were evaluated by native speakers of Greek to decipher which of the consonants, vowels and sentence intonation patterns were more accented. For the reliability of the internal consistency, Cronbach's α reliability test was applied, which was > 0.9.In the second study, two teaching methods were employed, namely form-focused instruction and computer-based perceptual training. Their effects were examined in the learning of the consonants /ð/, /θ/, /p/, /z/, /s/ and /b/, the vowels i, /e/, /a/, /ο/, u and the intonation of statement sentences and yes/no questions. Thirty University students participated in two experimental groups, the first group (15 students) receiving classroom instruction and the second (15 students) receiving computer-based training. In total, the groups received four hours of instruction. The analyses included identification of Greek vowels, consonants, and intonation by Egyptian students before and after instruction/training as well as identification and accentedness of students' production of Greek vowels, consonants and intonation by native speakers of Greek. Comprehension tests yield no significance overall. Yet, there are improvements on individual elements with different degrees of significance. The native Greeks evaluated the recordings of students based on their ability to identify the produced stimulus and their ability to detect a foreign accent (on a scale from 1 to 5). The instruction/training did not lead to improvement in perception from students. However, the production results have improved at levels of accentedness and degree of identification from the native speakers. The improvements were statistically significant in some cases, but not in all targeted elements.
Η διατριβή αυτή εξετάζει τεμαχιακά (φωνήεντα και σύμφωνα) και υπερτεμαχιακά χαρακτηριστικά (επιτονισμό) της διαγλώσσας μαθητών της Ελληνικής ως ξένης γλώσσας (Γ2), οι οποίοι μιλούν την αιγυπτιακή αραβική ως μητρική γλώσσα (Γ1). Επιπλέον, η διατριβή παρουσιάζει την αποτελεσματικότητα δύο μεθόδων διδασκαλίας στη βελτίωση της κατανόησης και παραγωγής τεμαχιακών και υπερτεμαχιακών της Ελληνικής από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες. Η διατριβή αποτελείται από δύο μελέτες. Στην πρώτη μελέτη, συμμετείχαν 20 Αιγύπτιοι φοιτητές Πανεπιστημίου από τρία πανεπιστήμια (10 γυναίκες και 10 άνδρες), που ηχογραφήθηκαν, χωριστά, διαβάζοντας προτάσεις και ένα κείμενο (χωρίς ρητές οδηγίες σχετικά με την προφορά). Οι ηχογραφήσεις αναλύθηκαν ακουστικά μέσω του Praat (Boersma & Weenink, 2021) για την εύρεση του μέσου όρου των διαμορφωτών (formants) και της διάρκειας των φωνηέντων. Επιπλέον, εξετάστηκαν όσον αφορά την πρόσληψη/κατανόηση από φυσικούς ομιλητές της Ελληνικής που αξιολόγησαν την ξενική προφορά σε φωνήεντα, σύμφωνα και επιτονισμό. Για την αξιοπιστία της εσωτερικής συνοχής εφαρμόστηκε ο δείκτης αξιοπιστίας Cronbach’s α, ο οποίος ήταν > 0.9.Στη δεύτερη μελέτη εξετάζονται δύο μέθοδοι διδασκαλίας (α) η δια ζώσης διδασκαλία με εστίαση στην επικοινωνία και (β) η διδασκαλία μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή. Οι επιδράσεις τους εξετάζονται στη διδασκαλία συγκριμένων συμφώνων (/ð/, /θ/, /p/, /z/, /s/ και /b/), φωνηέντων (/e/, /a/, /ο/, /i/, /u/) και στον επιτονισμό της κατάφασης και της ερώτησης ολικής άγνοιας. Για την αξιολόγηση της διδασκαλίας εφαρμόστηκε ένα πρωτόκολλο (pre-test, training post-test). Συμμετείχαν τριάντα φοιτητές Πανεπιστημίου σε δύο πειραματικές ομάδες. Για την πρώτη (Ομάδα 1- 15 φοιτητές), γίνεται διδασκαλία στην τάξη και για τη δεύτερη (Ομάδα 2 -15 φοιτητές), η διδασκαλία είναι μέσω υπολογιστή. Συνολικά, οι ομάδες έλαβαν τέσσερις ώρες διδασκαλίας. Υλικό σύγκρισης ήταν, αφενός, προτάσεις που βαθμολογήθηκαν από φυσικούς ομιλητές για την διερεύνηση του βαθμού βελτίωσης στον προφορικό λόγο και, αφετέρου, εξέταση του βαθμού βελτίωσης στην αντίληψη των μαθητών. Η διδασκαλία/εξάσκηση δεν οδήγησε σε βελτίωση της ταυτοποίησης από μαθητές. Ωστόσο, η παραγωγή βελτιώθηκε στα επίπεδα ξενικότητας και ταυτοποίησης από Φ.Ο.. Η βελτίωση ήταν στατιστικά σημαντική σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
