This thesis investigates the impact of fiscal adjustments plans on different aspects of economic activity. This work is divided into three distinct chapters, as follows. The first chapter examines the effect of IMF-supported programs on government social spending, namely on education, health, and social protection expenditures. Based on a sample of 118 countries from 1980 to 2015, the findings show that IMF-supported programs negatively affect health spending. On the contrary, a positive impact on education spending on African and Asian economies is occurred in the short-term period. However, in the medium run, a statistically significant reduction is observed. Regarding social protection spending, it is observed mixed results on the impact of IMF-supported programs. The second chapter investigates the impact of fiscal adjustment plans on income and consumption inequality, using a sample of 16 OECD countries for the period 1978 to 2014. I separate the fiscal measures between unanticipated, anticipated, and future anticipated, up to three years after their implementation or announcement. The results provide evidence that anticipated and future anticipated (tax-based or expenditure-based) fiscal adjustment plans tend to reduce inequalities in contradiction with unanticipated fiscal measures that lead to an increase in inequalities. Finally, the third chapter examines the effect of fiscal adjustment on firm financial performance, using a sample of numerous European firms from 11 European countries for the period 1995 to 2018. The results indicate that fiscal adjustment plans tend to have a negative impact across all firm sizes after a three-year implementation period of a fiscal adjustment plan.
Η παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζει τις επιδράσεις της δημοσιονομικής πολιτικής σε διάφορους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Η δομή της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η εξής: Το πρώτο κεφάλαιο εξετάζει τις επιπτώσεις των προγραμμάτων του ΔΝΤ στις κυβερνητικές δαπάνες όπως η εκπαίδευση, η υγεία και την κοινωνική προστασία. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από 118 χώρες για την περίοδο 1980 μέχρι 2015 βρίσκουμε ότι τα προγράμματα του ΔΝΤ έχουν αρνητική επίδραση στις δαπάνες για την υγεία. Αντίθετα, οι δαπάνες για την εκπαίδευση στις οικονομίες της Αφρικής και της Ασίας έχουν θετικό αντίκτυπο κατά τη βραχυπρόθεσμη περίοδο. Ωστόσο, μεσοπρόθεσμα παρατηρείται στατιστικά σημαντική μείωση. Όσον αφορά τις δαπάνες κοινωνικής προστασίας, παρέχονται μικτά αποτελέσματα σχετικά με την επίδραση των προγραμμάτων που υποστηρίζονται από το ΔΝΤ. Το δεύτερο κεφάλαιο διερευνά τον αντίκτυπο των σχεδίων δημοσιονομικής προσαρμογής στην εισοδηματική και την καταναλωτική ανισότητα. Στην ανάλυση μας χρησιμοποιούμε ένα δείγμα 16 χωρών του ΟΟΣΑ κατά την περίοδο 1978-2014. Τα δημοσιονομικά μέτρα διαχωρίζονται μεταξύ μη αναμενόμενων, αναμενόμενων και μελλοντικά αναμενόμενων δημοσιονομικών μέτρων έως και τρία έτη μετά την εφαρμογή ή την ανακοίνωσή τους. Τα αποτελέσματα παρέχουν ενδείξεις ότι τα αναμενόμενα και τα μελλοντικά αναμενόμενα (με βάση τη φορολογία ή τις δαπάνες) σχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής τείνουν να μειώνουν τις ανισότητες σε αντίθεση με τα μη αναμενόμενα δημοσιονομικά μέτρα που οδηγούν σε αύξηση των ανισοτήτων. Τέλος, το τρίτο κεφάλαιο εξετάζει τις επιδράσεις των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής στην χρηματοοικονομικές επιδόσεις της επιχείρησης. Χρησιμοποιώντας ένα δείγμα από εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις από 11 Ευρωπαϊκές χώρες για την περίοδο 1995-2018. Τα κύρια ευρήματα δείχνουν ότι τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής τείνουν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε όλα τα μεγέθη επιχειρήσεων μετά από μια τριετή περίοδο εφαρμογής της δημοσιονομικής προσαρμογής.
National Documentation Centre (EKT)
