Παρότι η επίδραση της δυσβίωσης του μικροβιώματος του στόματος στις αυτοάνοσες ασθένειες έχει διερευνηθεί εν μέρει, ο ρόλος της σε πομφολυγώδεις νόσους όπως η κοινή πέμφιγα είναι ένα εντελώς ανεξερεύνητο πεδίο. Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο να παρουσιάσει τη σύνθεση και τη σχετική αφθονία των μικροβιακών κοινοτήτων τόσο σε υγιή άτομα όσο και σε ασθενείς με στοματικές βλάβες κοινής πέμφιγας. Το Ion Torrent χρησιμοποιήθηκε για την αλληλούχιση σε βάθος του βακτηριακού γονιδίου 16S rRNA σε δείγματα στοματικού επιχρίσματος 15 υγιών ατόμων και 15 ασθενών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα πιο κυρίαρχα φύλα ήταν τα Firmicutes (55,88% μάρτυρες-c έναντι 61,27% ασθενείς-p, τιμή p = 0,002), τα Proteobacteria (9,17%c έναντι 12,33%p, τιμή p = 0,007) και τα Fusobacteria (3,39%c). έναντι 4,09%p, τιμή p = 0,03). Η α-ποικιλομορφία έδειξε σημαντική διαφορά στον αριθμό των γενών μεταξύ ασθενών και μαρτύρων (p value = 0,04). Η β-ποικιλομορφία έδειξε στατιστικές διαφορές στη σύνθεση της μικροβιακής κοινότητας μεταξύ των δύο ομάδων. Το Fusobacterium nucleatum, το Gemella haemolysans και το Parvimonas micra ήταν άφθονα στους ασθενείς με στατιστική διαφορά. Περαιτέρω, παρατηρήσαμε τη χαρακτηριστικό οσμή που εκπέμπουν οι στοματικές βλάβες της κοινής πέμφιγας. Τα περισσότερα αναερόβια βακτήρια που ευθύνονται για τη δυσοσμία του στόματος είναι περιπαθογόνα. Ωστόσο, μόνο το F. nucleatum και το P. micra εντοπίστηκαν σε αφθονία στους ασθενείς μας. Ειδικά το F. nucleatum έχει αναφερθεί πολλές φορές ως υπεύθυνο για την κακοσμία του στόματος. Επιπλέον, τα Streptococcus salivarius και Rothia mucilaginosa, είδη που σχετίζονται κυρίως με την καθαρή αναπνοή, βρέθηκαν σε σχετική αφθονία στην υγιή ομάδα. Κατά συνέπεια, η κακοσμία που παρατηρείται σε ασθενείς με κοινή πέμφιγα μπορεί να αποδοθεί είτε στην αφθονία του F. nucleatum και του P. micra ή/και στα χαμηλότερα επίπεδα του S. salivarius και του R. mucilanginosa σε στοματικές βλάβες.
While the impact of oral microbiome dysbiosis on autoimmune diseases has been partially investigated, its role on bullous diseases like Pemphigus Vulgaris (PV) is a totally unexplored field. This study aims to present the composition and relative abundance of microbial communities in both healthy individuals and patients with oral PV lesions. Ion Torrent was used to apply deep sequencing of the bacterial 16S rRNA gene to oral smear samples of 15 healthy subjects and 15 patients. The results showed that the most dominant phyla were Firmicutes (55.88% controls-c vs 61.27% patients-p, p value = 0.002), Proteobacteria (9.17%c vs 12.33%p, p value = 0.007) and Fusobacteria (3.39%c vs 4.09%p, p value = 0.03). Alpha diversity showed a significant difference in the number of genera between patients and controls (p value = 0.04). Beta diversity showed statistical differences in the microbial community composition between two groups. Fusobacterium nucleatum, Gemella haemolysans and Parvimonas micra were statistically abundant in patients. We noticed the characteristic fetor coming out of oral PV lesions. Most of anaerobic bacteria responsible for oral halitosis are periopathogenic. Though, only F. nucleatum and P. micra were differentially abundant in our patients. Especially, F. nucleatum has been reported many times as responsible for bad breath. Furthermore, Streptococcus salivarius and Rothia mucilaginosa, species mostly associated with clean breath, were found in relative abundance in the healthy group. Consequently, the distinct malodor observed in PV patients might be attributed either to the abundance of F. nucleatum and P. micra and/or to the lower levels of S. salivarius and R. mucilanginosa in oral lesions.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
