This thesis proposes an interdisciplinary and multispectral study to find and identify the links between the English educated naturalistic demonology, the multifactorial phenomenon of witch-hunting (as an important part of European history), and the emergence of empirical philosophy in early modern England. As such, the multifaceted role of persecutions in the connections between demonological treatises and the epistemological proposal of the Baconian experimental method cannot be ignored in any way. The lack of recognition of the extension of these theoretical and practical interactions as contributing to the witch-hunt, in the context of the disciplinary Protestant state, was the question, that the thesis attempted to answer. In addition, the dissertation’s hypothesis, which claims that a systematic and systemic demonic bewitchment of the world preceded the elaboration of the mechanistic modernity inputs a fuller understanding of the paradoxical to modern eye connections between complex intellectual constructs and practices that supported in a decisive way to the transition to the modern norms and the modern subject with both positive and negative effects. Joseph Glanvill was not a peculiar exception; by virtue of his position and public relations, he was an enthusiastic proponent of the Baconian method and a strong representative apologist for the Royal Society and the English monarchy’s aspirations in the period of Restoration England.
Η παρούσα διατριβή προτείνει τη διεπιστημονική και πολυφασματική μελέτη για την εύρεση και αναγνώριση των συζεύξεων μεταξύ της λόγιας αγγλικής νατουραλιστικής δαιμονολογίας, του δαιδαλώδους και πολυπαραγοντικού φαινομένου του κυνηγιού μαγισσών (ως σημαντικού μέρους της ευρωπαϊκής ιστορίας) και της ανάδυσης της εμπειρικής φιλοσοφίας στην πρώιμη νεωτερική Αγγλία. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αγνοηθεί καθ' οιονδήποτε τρόπο ο πολυσήμαντος ρόλος των διώξεων στις συνδέσεις μεταξύ δαιμονολογικών πραγματειών και της επιστημολογικής πρότασης της βακώνειας μεθόδου. Η απουσία αναγνώρισης της επέκτασης αυτών των θεωρητικών, καθώς και πρακτικών αλληλεπιδράσεων ως συμβολής στο κυνήγι μαγισσών, στο πλαίσιο του πειθαρχικού προτεσταντικού κράτους, αποτέλεσε το ερώτημα, στο οποίο επιχείρησε να απαντήσει η διατριβή. Επιπροσθέτως, η διαπίστωση της διατριβής, η οποία προβάλλει το γεγονός ότι πριν την απομάγευση της μηχανιστικής νεωτερικότητας προηγήθηκε μια πρωτοφανής συστηματική και συστημική δαιμονική μάγευση του κόσμου, συνεισφέρει στην πληρέστερη κατανόηση των παράδοξων, για το σύγχρονο βλέμμα, συνδέσεων μεταξύ πολύπλοκων διανοητικών κατασκευών και πρακτικών που συνέβαλαν με καθοριστικό τρόπο στη μετάβαση προς τις νεωτερικές νόρμες και το νεωτερικό υποκείμενο, με θετικές και αρνητικές συνέπειες. Ο Joseph Glanvill δεν υπήρξε μια ιδιάζουσα περίπτωση. Λόγω της θέσης του και των δημόσιων σχέσεών του υπήρξε ενθουσιώδης υποστηρικτής της βακώνειας μεθόδου και ισχυρός εκπρόσωπος και απολογητής της Βασιλικής Εταιρείας και των επιδιώξεων της αγγλικής μοναρχίας την περίοδο της Αγγλίας της Παλινόρθωσης.