Στην παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζεται το κανονιστικό πλαίσιο για τα επικίνδυνα υλικά των πλοίων και τις μεθόδους απόρριψής τους κατά την ανακύκλωση των πλοίων. Δεδομένων των περιβαλλοντικών κινδύνων και προκλήσεων που μαστίζουν τη σύγχρονη κοινωνία, όπως η περιβαλλοντική ρύπανση και η κλιματική αλλαγή, η διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα έχει εντείνει τις προσπάθειές της για τον έλεγχο της διασυνοριακής διακίνησης επικίνδυνων αποβλήτων θεσπίζοντας τη σχετική νομοθεσία. Στο πλαίσιο αυτό, το Πρόγραμμα για το Περιβάλλον των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε τη Σύμβαση της Βασιλείας, η οποία, μαζί με τη Διεθνή Σύμβαση του Χονγκ Κονγκ, έθεσαν απαιτήσεις που καλύπτουν ολόκληρο τον κύκλο ζωής του πλοίου, με ιδιαίτερη έμφαση στη διάλυση και την ανακύκλωσή του. Επιπλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθμ. 1257/2013 για την ανακύκλωση των πλοίων, ο οποίος πρόσφατα συμπεριέλαβε δύο επιπλέον επικίνδυνα υλικά το υπερφθορο-οκτανοθειικό οξύ (PFOS) και το εξαβρωμοκυκλοδωδεκάνιο (HBCDD). Στην εργασία αναλύεται λεπτομερώς αυτό το κανονιστικό πλαίσιο. Επιπρόσθετα, εξετάζονται τα επικίνδυνα υλικά που εντοπίστηκαν κατά τις επιτόπιες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορους τύπους πλοίων και εξήχθησαν συμπεράσματα σχετικά με τις θέσεις του πλοίου και τα αντικείμενα/εξοπλισμό που είναι πιο πιθανό να περιέχουν επικίνδυνα υλικά.
Engineering and Technology ▶ Environmental Engineering Marine engineering
(EN)
Πράσινη ναυτιλία
Σύμβαση του Χονγκ Κονγκ
Επικίνδυνα υλικά
Κανονισμός για την ανακύκλωση πλοίου
Ευρωπαϊκός κανονισμός 1257/2013
Συνθήκη της Βασιλείας
Greek
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - Τμήμα Ναυπηγών Μηχανικών - Διπλωματικές εργασίες
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
