Η πανδημία του κορονοϊού (Covid-19) οφείλεται στον κορονοϊό σοβαρού οξέως αναπνευστικού
συνδρόμου τύπου 2 (SARS-CoV-2) και μετρά πλέον 3 χρόνια από την έναρξή της. Στο διάστημα
αυτό έχει τονισθεί η υψηλή σημασία της προσωπικής υγιεινής, η σημασία της τήρησης των
υγειονομικών μέτρων και η προσοχή της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας έχει στραφεί
στις σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του πληθυσμού. Μία ήδη ψυχικά ευάλωτη και
επιβαρυμένη ομάδα πληθυσμού, αποτελούν οι έγκυες γυναίκες και οι λεχωίδες.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση, των ψυχολογικών
επιπτώσεων της πανδημίας Covid-19 σε λεχωίδες, που διαμένουν στην ελληνική επαρχεία και
ιδιαίτερα η διερεύνηση πιθανής συσχέτισης μεταξύ της ψυχικής ανθεκτικότητας και της
μετατραυματικής διαταραχής άγχους σε αυτόν τον πληθυσμό μετά τη συγκεκριμένη πανδημία.
Υλικό- Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε μία συγχρονική μελέτη (cross-sectional study) στην οποία
συμμετείχαν 100 λεχωίδες που διέμεναν σε δυο επαρχιακές πόλεις της χώρας. Η μέθοδος
συλλογής δείγματος που ακολουθήθηκε ήταν η δειγματοληψία ευκολίας. Η έρευνα διήρκησε
από το Δεκέμβριο του 2021 έως και αρχές Φεβρουαρίου του 2022. Προκειμένου να επιτευχθούν
οι στόχοι της παρούσας εργασίας, δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ένα ανώνυμο
ερωτηματολόγιο με κλειστές ερωτήσεις, που αφορούσε σε δημογραφικά, κοινωνικά, οικονομικά
και μαιευτικά χαρακτηριστικά στοιχεία των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα. Επίσης, α)
για την αξιολόγηση των συμπτωμάτων μετατραυματικής διαταραχής άγχους χρησιμοποιήθηκε
το ερωτηματολόγιο “Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD)” και β) για την αξιολόγηση της
ψυχικής ανθεκτικότητας χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο “ Connor-Davidson Resilience
Scale-25 ”. Και τα δυο αυτά ψυχομετρικά εργαλεία είναι μεταφρασμένα και σταθμισμένα στον
ελληνικό πληθυσμό.
Αποτελέσματα: Το μεγαλύτερο ποσοστό των λεχωίδων που συμμετείχαν στην έρευνα
εμφάνισαν μέτρια και υψηλή σοβαρότητα συμπτωμάτων μετατραυματικής διαταραχής άγχους.
Συγκεκριμένα, το 29% παρουσίασε μέτρια έως μέτρια προς υψηλής βαρύτητας συμπτωμάτων
μετατραυματικής διαταραχής άγχους. Μετά την εφαρμογή πολυμεταβλητής γραμμικής
παλινδρόμησης, προέκυψε ότι α) οι μητέρες για τις οποίες ο τοκετός εξελίχθηκε φυσιολογικά,
χωρίς εμφάνιση επιπλοκών, είχαν μικρότερη βαθμολογία μετατραυματικής διαταραχής άγχους
10
σε σχέση με τις μητέρες που δεν γέννησαν φυσιολογικά (p=0,045) και β) η αύξηση της
βαθμολογίας της θετικής αποδοχής, στην κλίμακα αξιολόγησης της ψυχικής ανθεκτικότητας,
σχετίστηκε με μείωση της βαθμολογίας στην κλίμακα αξιολόγησης της μετατραυματικής
διαταραχής άγχους (p<0,001). Επίσης, όσον αφορά την κλίμακα ψυχικής ανθεκτικότητας,
προέκυψε ότι οι μητέρες που νόσησαν από τον ιό SARS-COV2 (Covid-19) κατά τη διάρκεια της
εγκυμοσύνης είχαν μικρότερη βαθμολογία α) προσωπικής ικανότητας, υψηλών προτύπων και
αντοχής (p=0,022), β) εμπιστοσύνης (p=0.043), γ) θετικής αποδοχής (p=0.034) και δ) μικρότερη
συνολική βαθμολογία ψυχικής ανθεκτικότητας (p=0.005) σε σχέση με τις μητέρες που δεν
νόσησαν από τον ιό SARS-COV2 (Covid-19) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακόμη, η
αύξηση της βαθμολογίας στην κλίμακα μετατραυματικής διαταραχής άγχους συσχετίστηκε με
μείωση της βαθμολογίας στην κλίμακα αξιολόγησης της ψυχικής ανθεκτικότητας όσον αφορά α)
την προσωπική ικανότητα, υψηλών προτύπων και αντοχής (p=0,001), β) την εμπιστοσύνη
(p=0.004), γ) την θετική αποδοχή (p<0.001), δ) τον έλεγχο (p<0.001), ε) τις πνευματικές
επιδράσεις (p=0.001) και στ) τη συνολική βαθμολογία της κλίμακας αξιολόγησης της ψυχικής
ανθεκτικότητας (p<0.001).
Συμπέρασμα: Η πανδημία από τον ιό SARS-COV2 (Covid-19) φαίνεται να επηρέασε τις
γυναίκες στη χώρα μας κατά την περίοδο της λοχείας. Ιδιαίτερα, όσες λεχοείδες νόσησαν κατά
την περίοδο της κύησης φαίνεται να εμφανίζουν μειωμένη ψυχική ανθεκτικότητα, σε σχέση με
όσες δεν νόσησαν. Επίσης, η αύξηση των συμπτωμάτων μετατραυματικής διαταραχής άγχους
στις γυναίκες κατά τη λοχεία φαίνεται να συσχετίζεται με μειωμένη ψυχική ανθεκτικότητα